ik vraag me wel eens af hoe jullie het doen. iedereen trek/hangt altijd aan me o9m moedeloos van te worden er word vanalles van me geëist en ik moet maar op komen draven.ik kan er zo boos over worden dat iok echt wil schreeuwen "laat me met rust" maar dan komt daar weer rusie over. mijn moeder heeft vande week de sleutel van haar nieuwe huis gekregen en er word gewoon van mij en mijn vriend (en dan vooral mijn vriend) verlangd dat we maar even komen helpen schilderen en verhuizen. iuk ben verdikkeme (extreem ) hoog zwanger!!! ik kan ook niet alles meer. vriend doet echt alles hier in huis om mij te ontzien maar die moet ook gewoon werken. word er kwaad gereageerd omdat ik en mijn vriend hun laten stikken (mijn ma en broer) nu ook wordf er even gesmst wil je even een krat bier en drinken halen en hier afgeven? maar dat hier is wel 20 minuten met de auto. en in de auto kan ik gewoon niet goed zitten met de ischias dus kom ik daar met pijn aan en zo beroerd als een hond. ik ben nu al bang dat ik straks WEER de wind van voren krijg omdat ik hun laat stikken! schoonouders idemdito die zijn al weken boos omdat we daar niet iedere week op komen draven! terwijl ik daar gewoon niet op mijn gemak zit en ik ook niet met mijn benen omhoog kan zitten waardoor en na 30 min kapot ga.l begrijpen ze niet! ik bedoel als je ons wil zien kom je toch hierheen ik hou je niet tegen hoor! nee ze eisen dat we daarheen komen nouja ik kan dat niet en vriend wil niet alleen daar naartoe. opmerkingen als had ik maar nooit die zandbak voor fynn gekocht want we zien hem toch nooit zijn normaal we zijn daar nu een 4 weken niet geweest en het is gewoon echt drama. overal zoeken ze ruzie over. ik heb mijn hele schoon familie van hyves en fb ag gegooit want alles werd door gebrieft naar hun waarop hun weer bellen naar vriend en mijn woorden verdraaien.waarom ik weer ruzie krijg met vriend nu sta ik op het punt van bevallen alleen zelfs daar is oorlog over!! mijn zwager is vandaag op vakantie gegaan omdat hij niet wil wachten op zijn nichtje. de rede ja ze had er al moeten zijn! want wij zouden ingeleid worden met 38 weken! wij wisten toch ook niet dat ons meisje de groeiachterstand in zou lopen en gewoon normaal zou zijn?? dus dat is de eerste die weg is. volgende week zaterdag gaan mijn schoonouders op vakantie en tuuuuurlijk is het allemaal mijn schuld want ik zou ingeleid worden. pas na volgende week zaterdag willen ze gaan kijken voor inleiden. schoonouders boos want dan zien ze de kleine meis niet! nee HUN boeken toch vakantie terwijl ze wisten dat ik rond deze periode uitgerekend zou zijn en toch boeken ze de vakantie. ze hebben al te kennen gegeven dat ze gewoon gaan ookal ben ik niet bevallen. nouja prima dan niet.maar er word wel geeist dat wij dan na hun vakantie bij hun thuis zijn om hun op te wachten! zo gaat het dus constand ik trek dat gewoon niet meer. hebben jullie tips? mijn relatie lijd hier echt onder want we hebben gewoon ruzie over het feit dat ik overal maar ja op zeg en ik ben weer boos op hem omdat zijn ouders hem zoo laten stikken terwijl zijn 2de kindje er aan komt. pff het zal wel een warrig verhaal zijn maar mischien kunnen jullie er wat van maken?
wat vervelend zeg!!! heel sterkte!!! ik heb geen tips voor je helaas wou je gewoon even sterkte wensen
Helaas deels herkenbaar en eerlijk gezegd weinig tips. Tsja lekker negeren en je niet druk maken, maar dat is zelfs zonder zwangerschapshormonen al lastig genoeg Of gewoon iedereen in je telefoonboek bellen om ff lekker te klagen dat lucht ook vaak wel op Hmmm bedenk me net dat ik ooit een goede tip kreeg: choose your battles, trek je mond open over de dingen die je het meest storen en bij de overige dingen net doen of je gek bent... Succes met de laatste loodjes!
idd negeren.. je kan elk moment bevallen, deze dingen zijn het op moment helemaal niet waard om je boos over te maken. Dus telefoon uit.. en laat ze het lekker uitzoeken! Dat de familie op vakantie gaat... heerlijk toch? De eerste dagen lekker genieten van je gezinnetje als de kleine er is zonder elke dag je schoonfam op de stoep te hebben.. zij kiezen ervoor om op vakantie te gaan, dus laat gaan.. geen ruzie over maken! En nee zeggen.. gewoon blijven doen.. ik deed dat ook de laatste weken.. en ja, werd niet op prijs gesteld.. maar daar heb ik geen boodschap aan gehad.. jij bent zwanger, het word nog druk genoeg straks voor je als de kleine er is.. Dus NEE.. foon uit, op de bank met jou en benen omhoog..
wat!!!!!!!! een tip voor je: ze kunnen lekker allemaal door de str*nt zakken!!! dit is makkelijker gezegd dan gedaan maar trek het je niet aan meid. kom zeg je bent hoogzwanger en dan hebben ze het lef om te vragen/eisen dat jij een krat bier komt brengen. hoe onfatsoenlijk ben je dan? en dat je schoonouders zeggen dat ze liever hadden gehad dat ze nooit de zandbak voor fynn hadden gekocht zou mij echt tegen de borst stoten. dan breng je het maar terug! al die andere dingen die er gezegd worden als.tsjah ze had er allang moeten zijn vind ik ook echt niet kunnen!!!! ik ben daar heel makkelijk in en verbreek het contact klaar punt uit. als zij zich niet fatsoenlijk kunnen gedragen dan kan ik dat ook niet.
ik heb hier hetzelfde probleem!! mijn schoonouders wonen in engeland en willen steeds maar dat wij naar hun toe komen terwijl het voor ons veel te duur is met met 4 man erheen te vliegen! zelf hebben we al tickets voor schoonmoeder gekocht om hierheen te komen en is ze gewoon niet gekomen!! mijn eigen ouders kunnen het niet vinden met mijn vriend en stellen sreeds maar eisen waar ik aan moet voldoen, een paar weken trg zijn we lekker onder ons viertjes naar de efteling geweest, kreeg ik de dag erna al een boos telefoontje van mijn ouders waarom ik niet een paar dagen gewacht had en samen met hun was geweest! en nu kreeg ik weer te horen dat ik maar een keuze moest maken tussen mijn gezin en mijn ouders, tja die keuze kunnen jullie wel raden heb natuurlijk voor mijn gezin gekozen! maar wel heel vervelend hoor, nu hebben mijn meiden alweer geen oma en opa meer!! dus ik kan me wel verplaatsen in jou situatie en het is zeer vervelend! hoop dat jullie eruit komen en heel veel succes hiermee!!
Ik herken het wel een beetje (gelukkig niet zo erg als bij jou!). Ik kan alleen maar zeggen: kies voor jezelf. En je mag best voor jezelf opkomen en tegen ze zeggen dat jouw gezondheid en dat van je kind voorgaat en dat ze daar best wat begrip voor kunnen tonen. En als je schoonouders hun kleinkind na hun vakantie willen zien, komen ze bij JULLIE langs. En als ze daar boos om worden, dan worden ze maar boos. Maar als je niet voor jezelf opkomt blijven ze je op deze manier gebruiken.
heel herkenbaar meis, trok het me eerst enorm aan. maar ik kan er nu niet meer mee zitten, ze doen maar luister toch niet haha. Dan zijn ze maar boos kan ik ook niet mee zitten ik bepaal zelf wel wat ik doe. Laat ze het lekker heen en weer krijgen en geniet nog even lekker van je zwangerschap meid!
tuurlijk zou ik het moeten negeren maar als je vanuit elke hoek de wind van voren krijgt ben je er onderhand wel klaar mee. tis al weken zo en sinds ik de 38 weken gepasserd ben word het alleen maar erger. niemand lijkt te snappen dat als je onder de pijnstillers zit en 2 temazepam per nacht nodig hebt om een beetje te slapen dat je op bent! zelf in het ziekenhuis snapten ze niet waarom de pethadine niet hiel tegen de pijn (want ook dat hebben ze geprobeerd dat ik in het ziekenhuis sliep)
Lees ik nou goed dat ze aan een hoogzwangere vrouw vragen of ze een krat bier wil komen brengen? Ongelooflijk... Meid, probeer het los te laten. Je hoort nu aan belangrijkere dingen te denken. Geniet nog even van je gezin en de laatste dagen dat jullie met zijn drietjes zijn, en bereid je lichamelijk en geestelijk voor op de bevalling.
nou jsa zeg. Boos zijn omdat je niet ingeleid ben. Menn...... Wat een stelletje debielen zeg!!! Mijn mond valt open!! Denk aub. zak allemaal in de stront en inderdaad lekker rustig bevallen als ze op vakantie zijn , heb je meteen een relaxte kraamtijd.
Mijn tip? Wordt volwassen en geef je grenzen aan. Dat klinkt hard maar als je gesmst wordt om de boodschappen voor een ander te doen terwijl je 4 dagen overtijd bent? Dan is het respect ver te zoeken. Het is moeilijk om dingen van je schouders af te laten glijden als je zwanger bent maar toch proberen. Je bent een volwasssen vrouw met een eigen leven... laat je niet zo koeieneren. Succes (met de bevalling maar ook met je familie terug op hun plek zetten!)
Geen tips maar wil je wel even sterkte wensen! Vindt ook dat jouw fam en schoonfam maar begrip voor jouw moet tonen en absoluut niet andersom! Jij bent hoogzwanger, niet hun! En het is indd hun keus geweest om op vakantie te gaan nu, niet die van jouw! En als ze daar door de geboorte missen van jullie kindje is dat heel erg jammer voor hun maar tottaal niet jouw schuld! Meis, probeer je er zo min mogelijk druk om te maken en te genieten van je laatste dagen van je zwangerschap en je gezin nu jullie nog met zn 3tjes zijn!
cygnet ik snap je punt maar weetje wat het is ik heb alleen hun nog verder heb ik geen familie maeer alleen mijn opa en oma maar die wonen 250 km verderop en kan ik dus ook niet zomaar even naartoe. grenzen heb ik al zovaak aan gegeven zelfs dt er geen contact meer is maar dat helpt maar even.
wij hebben ook van die schoonouders. die proberen ook alles op te eisen en af te dwingen. of we even 300 km gaan rijden om een schuur in elkaar te zetten en wel gister natuurlijk. en ze zien hun kleinkind nooit want dat mag niet van mij. we komen niet elke week nee het ligt niet naast de deur. nu issie ziek omdat ie zijn hele leven gezopen heeft als een halve zool en rookt als een ketter. en ooow wat zijn we zielig. meneer mag niks meer en iedereen moet naar zijn pijpend ansen. zo nu en dan issie ook dement ( vooral als het hem uitkomt) en dan mag ie iedereen verrot schelden. na de zoveelste bedreigingen "wie ben jij dat je denkt dat je mijn kleinkind van me af kunt nemen" en verschillende varaities erop heb ik ze van msn geflikkerd en mag mijn vriend het woord voortaan voeren end e foto's sturen. nu krijgen ze dus niks emer want dat deed ik altijd en niet zonder reden. mijn vriend denkt daar gewoon allemaal niet om. en is ook behoorlijk klaar emt dat gedram ondertussen. maar je wordt er inderdaad doooooooooooooooooodmoe van en heel onrustig. dat kun jij op dit moment er allemaal niet meer bij hebben. succes met je laatste loodjes en probeer je niet al te zeer op de kast te laten jagen meid.
Je hoeft je familie niet aan de kant te zetten (vreselijk lijkt me dat!) maar besef je wel dat je een volwassen vrouw bent en dat je de navelstreng moet doorknippen. Ze hebben je niet te commanderen. Familie is alles maar het moet wel respectvol.. Jij verdient dat als mens (en zeker als (schoon)dochter!) Negeer dit soort sms-en gewoon en mee helpen in een huis? Natuurlijk maar nu even niet. Een paar weken na de bevalling zijn zij de eerste. Geen ruzie over maken maar duidelijk zeggen (met een ).... Je kunt alleen respect krijgen als je jezelf respecteert he? Sterkte hoor! Fijn dat je meisje zo goed gegroeid is.. ben reuze benieuwd!
dat van dat stel op sprong is inderdaad heel erg. als ik ergens ja op zeg moet het ook echt gelijk een uur later geregeld zijn.
Ik kan me voostellen dat je het helemaal zat ben. Misschien toch iedereen even duidelijk maken dat je het echt gehad hebt met dat getrek en gezeur van iedereen. Ik zou lekker rustig aan doen en als ze daar problemen mee hebben, zeg je gewoon sorry, maar ik denk even aan mezelf en die kleine in m'n buik. sterkte!
Toen ik je berichtje las kwamen er bij mij vooral twee dingen qua gevoel naar boven.. Ten eerste vind ik het belachelijk hoe hun houding is! maaarrrr ik kreeg ineens ook een beetje begrip en herkenning... Begrijp me niet verkeerd het is niet netjes van hun, maar ik denk dat ze ook niet beter weten van je? ik denk dat je ondanks je pijn er nooit over zal zeggen "sorry het gaat niet want ik voel me niet lekker door.." ik gok zomaar dat als mensen zeggen "kom ff een krat bier brengen" en jij denkt HALLO?!!!!!!! je niks zegt, in de auto stapt en een krat bier gaat brengen Dus ja, ik herken het wel.. maar dan meer hoe jij bent. Het is moeilijk voor jezelf te moeten toegeven dat je dingen niet meer redt (gelukkig bij jou tijdelijk als het goed is ) maar het uitspreken en uitleggen dat is gewoon helemaal moeilijk. maar mensen kunnen soms ook niet ruiken hoe of wat, zeker als jij je er normaal gesproken toch ook gewoon overheen zet? Ja zo denken mensen, zelfs als ze weten dat je pijn hebt, hoogzwanger bent en weet ik t.. en het LOGISCH is dat je dingen even niet kunt.. als je je daar vaker overheen gezet hebt verwachten ze dat gewoon altijd. Ik heb t zelf heeeel vaak gemerkt en moet dan ook nu nog steeds (heb ME en dat is toch al jaren bekend ondertussen) roepen, sorry dat gaat niet.. en soms als ze me iets vragen waarvan ik denk "komop! denk ff na, je weet toch dat dat niet gaat" doe ik t maar gewoon omdat een nee idd niet gewaardeerd wordt of niet aankomt.. ze willen het niet horen dus horen het ook niet. en dan is me er maar weer s overheen zetten en mezelf pijn doen gewoon makkelijker. Maar je moet echt voor jezelf leren kiezen en opkomen! Zeker nu het niet alleen om jou gaat.. jezelf wegcijferen is niet goed maar das een ding, het gaat nu ook om je meisje! en dat kan best zonder ruzie, iig van jou kant doen hun dan moeilijk of boos? prima. klaar. punt. Ik zou gewoon even afspreken of bellen aangezien "ff" heengaan er niet inzit en gewoon uitleggen dat je dingen NIET kan. punt. niet "het gaat bijna niet" of "het doet pijn" nee. Ik kan dat nu niet, klaar. geen discussie over mogelijk. jij kent je grenzen en niemand anders voelt wat jij voelt en daar mag je best s hard in zijn! sterker nog.. je moet wel anders komt de boodschap gewoon niet aan! Dus hoe moeilijk het ook is, bij dat soort vragen gewoon "sorry dat gaat niet lukken want autorijden gaat niet meer nu." je kan best zeggen dat het door de pijn niet gaat, als je maar duidelijk bent dat het gewoon niet kan. Oh en over t op vakantie gaan, gewoon s eruit flappen "tsjah jullie hebben zelf de vakantie geboekt, heb ik niet gedaan en je wist dat ik uitgerekend was" mag ook best gezegd worden! alsof je bewust t kind erin houdt om hun te pesten.. komop zeg!