@Maira: tja die gedachtegang krijg je met een rits psych problemen. Dacht dat ik duidelijk was dat het MIJN mening was die voor MIJ geldt. Mijn punt is dat hoe meer een babietje op een kind lijkt (en dat begint dus met de groentenpap, daarna met zelf te zitten, met een karaktertje te ontwikkelen) hoe meer ik er mee om kan. Ik ben immers een 1+mama. Het eerste jaar is echt niet leuk voor mij (en dat is nog een understatement). Vraag geen goedkeuring van niemand, maar ook geen oordelen
Ik herken dat ook niet en mijn zoontje kreeg pas vaste voedsel toen hij bijna 1,5 jaar was. Hij taalde niet om wat wij aten of dronken, die interesse kwam pas toen hij ruim 1 jaar was. Nu zou dat ook kunnen komen omdat hij niet tegen vaste voeding kon en instinctief aanvoelde dat het niet goed voor hem was. Maar goed, dat weet ik natuurlijk niet. Wat wel frappant was dat de interesse begon rond de tijd dat hij over de KMA heen gegroeid was...
Bij nr3 had ik heel sterk het gevoel dat ze al vroeger dan 4 maanden groentenpap wou. Bij nr1 en 2 had ik dit gevoel niet zo. Maar nr3 is een echte slokop en de laatste week voor ze 4 maand was, was ze echt niet meer tevreden met haar fles. Hoofd wegtrekken, zuigen en slikken en proesten en al tegelijk, veel voreger wakker, kortom echt niet lekker in haar vel. En toen ze groentenpap kreeg was ze daar op een week mee weg (het happen en de lepel), nu eet ze 300gr per dag en ben nu ook al gestart met fruitpap omdat ze weer aangeeft dat ze niet meer genoeg heeft met de melk (eerste dag fruitpap en het hele potje op)
Mijn zoontje was een slechte eter. Dronk nooit zijn flessen leeg fruithap wilde hij amper en groente ook niet. Nu is hij bijna 2 en loopt de hele dag door: Mama eten? eeeeteeennn koekje? Als we bij de visboer staan staat ie de haringen uit de emmer te kijken. Kind eet werkelijk waar als ik er geen rem op zet de hele dag door
Vandaag een moeder op cb gesproken haar kindje moet nog 3 maanden worden en vertelt vol trots dat hij al liga met vers fruit prakje krijgt. In mijn ogen echt te vroeg vooral die liga.
Hahaha of je het over mijn zoontje hebt. Van niets naar alles ook hier en zonder rem. Gelukkig heeft mama die rem voor hem.
Bij mij werd toen door het cb met 3,5 maand aangeraden te gaan starten met rijstebloempapje. Ik vond dat zelf nog wat vroeg, maar goed...als onwetende moeder met een eerste kind luister je toch maar Achteraf had ik naar mijn eigen gevoel moeten luisteren. Want ik had de volgende dag de hele dag een huilend en gillend kind in mijn armen, die ontzettend last had van darmkrampjes. Ik heb toen de huisarts gebeld en die zei me direct te stoppen met de rijstebloem en er een paar weken mee te wachten. Ze was er duidelijk nog niet klaar voor en haar lijfje ook niet. Uiteindelijk was mijn dochter bijna 5 maanden toen ze haar eerste fruithapje kreeg (durfde geen rijstebloem meer aan te raken ). Dat ging goed en daar had ze ook geen last van. Bij mij was het dus niet zo dat ik het zelf wilde om wat voor reden dan ook, maar op aanraden van...
Hier alledrie met 6 maanden begonnen. Bij de oudste wel geprobeerd met 4 maanden omdat hij ook een erg hongerige baby was (en hij kreeg kv, dus een max.), maar dat was 1 keer, hij reageerde er heel slecht op. Dus toen snel gewacht. En ik vind het ook gedoe hoor, kost veel meer tijd dan even de borst ontbloten en zo'n geknoei, nee, ik vond alleen kv/bv veel makkelijker.
Ik ben wel net zo vroeg als jou begonnen met rijstebloem Cathie, en vanaf 4 maanden meteen die fruithapjes gepureerd Mijn dochter dronk flesvoeding en dronk iedere keer meer dan het max toegestane (1,2l). Mij werd het advies gegeven of geen eten geven of rijstebloem proberen.. en zodra ze 4 maanden was van die fruitdingetjes. Wisselen van Flesvoeding maakte niks uit en ik kon niet BV geven vanwege medicatie. Het was hier geven of laten huilen omdat ze honger had.. en het was echt honger, niet aandacht..
ergens kijk ik erg uit naar de 6 maanden als ik weer mag beginnen met rapley, vond dat een geweldige ervaring met mijn zoontje Voor de 4 maanden bijvoeden zou niet in mij opkomen maar ik heb dan ook niets met prutjes en lepeltjes enzo en daar zit je dan toch echt aan vast he
ik vind groentenpap veel handiger. Flessen klaarmaken is voor mij iets anders, iets dat je nogal durft vergeten (zijn er propere genoeg, je moet het melkpoeder kopen, speciaal water, enz). Idem voor BV (heeft baby genoeg, mag ik bepaalde medicijnen/eten/alcohol ed) Terwijl aardappelen koken en een wortel/courgette/rode bietjes schillen doe ik toch sowieso elke dag. Dan is het gewoon een apart potje maken.
Beknopt terug komen datgene wat net geschreven is. Jaloers? Twijfel. Deels wel, deels niet. Waarom? Ik wou heel graag bv geven, alleen dat ging niet. Ook niet na lang proberen, van alles proberen wat de kraamhulp aanbood. Ik ben teleurgesteld IN MIJZELF dat het bij mij 2 keer niet is gelukt. Het geeft mij wel troost dat ik niet de enigste ben waarbij de bv niet is gelukt. Vriendinnen, mijn zusje, mijn moeder, mijn schoonmoeder, mijn oma... Het zijn er meerdere in mijn kring die het niet is gelukt. Ik voel mijzelf niet slechter om mijn keuze op dag 9 en dag 5. Alleen soms gaan mijn nekharen omhoog staan. Als ik nog wel eens hier op het forum verschijnen net wat iemand anders al schreef dat bv mama's zich bovenstellen op kv mama's. Althans, dat gevoel geven sommige hier op dit forum mij. Niet allemaal hoor. Daar heb ik moeite mee. Wij kv mama's zijn ook mama's, net als bv mama's. Wij zijn niet slechter dan bv mama's omdat wij kv geven en hun bv. Ik heb wel degelijk bewondering voor de mama's die het WEL is gelukt. Ik zat ook even te denken van wat is nou in vredesnaam een platte baby. Had al hele scenario's in mijn hoofd van plat gedrukte baby's (sorry Heleen). Dirksmama, ja, bizar he eigenlijk dat er in landen om ons heen niet zo nauwlettend wordt gedaan over dat minimum en maximum. Te veel kv kan een oorzaak zijn van op latere leeftijd overgewicht. Maar zou dat ook niet deels met andere dingen te maken hebben? (snoep, frisdrank, vettigheid etc). Herken het wel met de eerste. Die 'propte' ik in het begin ook vol, buiten mijn weten om. Ja tuurlijk wist ik wel dat ik de fles gaf, maar hij bleef huilen. Ik dacht honger, want slapen had hij al gedaan, krampjes dacht ik toen destijds niet dat het was, etc (ben hele riedeltje naar mijn weten destijds afgegaan). Uiteindelijk kom ik met 23 maanden erachter dat hij eigenlijk zijn hele leven al pijn had (niet door de voeding overigens, hij had geen reflux (wonder boven wonder)). En herken het ook nu bij mijn zusje. Haar kindje bleef ook continu huilen, hele dag door. Bleek dat ze met zo'n 3-4 weken 160-170cc per dag te veel gaf. Geen wonder dat het kindje bleef schreeuwen en dus wel alles uitspuugde. Ze is, op advies van cb, over gegaan op andere voeding wat zwaarder verteerbaar is, haar gehouden aan voedingstijden (om de 3 uur) en de hoeveelheid. Was al een goede verbetering. Echter had haar kindje ook pijn dat niet door voeding kwam. Nu is het kindje wel rustiger geworden naar mijn weten.
In vlaanderen niet eigenlijk, daar moet (nou ja, je moet niets natuurlijk, maar is wel advies) flessenwater kopen. Dus Evian, spa oid (op de flessen mineraalwater staat hier dan ook altijd "geschikt voor babyvoeding", of niet natuurlijk, maar dan koop je ze niet). Zelf drinken we ook kraantjeswater, maar de baby heeft dus flessenwater
Maar wat is lang proberen? Aangezien je het nog over de kraamhulp hebt? Ik zou wanneer je echt voor bv wilt gaan toch zeker een maand uittrekken.
Mocht ik 1 maand BV geprobeerd hebben, ik was er nu niet meer. Bij nr1 na ong 1 maand gecrasht en bij nr3 na 14 dagen. 2x met opnames in de psychiatrie. Ik heb letterlijk tegen mijn begeleidster gezegd dat zij er de eerste weken was om mij te helpen overleven. Gewoon in leven blijven was al bijna onmogelijk (denk echt aan de keuze van de deurklink of de radiator om je op te hangen), laat staan die BVstress. Zo is het in de moeder-kindunit ook zo dat ze BV afraden, zo zijn ze zeker dat de moeders hun nachtrust hebben (verpleegster geeft nachtvoedingen) en dat is essentieel bij een depressie; belangrijker dan de voordelen vanBV tov KV. Maar goed,, dit is bij zware gevallen natuurlijk
Wij zijn bij 6 maanden heel voorzichtig begonnen ivm kma (hoewel ik nu weer lees dat je juist dan eerder moet beginnen?) eerste periode bv gegeven, daarna overgegaan op kolven en fv omdat het aanleggen/tepelhoedjes/sterk tsr op een gegeven moment geen doen was met een dysmatuur
Mijn zoontje had KMA en wij mochten echt niet eerder beginnen dan 6 maanden vd ka. En hij wilde zelfs eerst de provocatietest hebben gedaan voordat we zouden starten. Dus volgens mij zijn die richtlijnen nog steeds hetzelfde.