Niet bellen. Ik wilde het beide keren ook niet vertellen. Alleen mijn ouders zouden het weten, omdat mijn moeder bij de 1e bij de bevalling mocht zijn. En bij de 2e pastten ze op de oudste. Het ging alleen anders dan gepland, want de 1e kwam onverwacht en ik zou 's avonds naar mijn schoonzusje gaan. Dus heb ik gebeld en gezegd waarom ik niet kwam. Bij de 2e appte ik nog dat ik 'tot 42 weken elke dag aan de CTG moest (wat ook zo was), maar toen was het al begonnen. En mijn man appte af en toe met een vriendin. Alleen toen ik nee zei toen ze vroeg of ze me even kon bellen, had ze door dat ik aan het bevallen was.
Ik heb alleen gebeld om te vragen of mijn moeder de hond wilde uitlaten, anders had ik niet gebeld. Nu zullen we wel oppas nodig hebben maar dat hangt ook van het tijdstip af, mijn moeder werkt nog gewoon en dat is niet dichtbij. De rest allemaal na de bevalling gebeld. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk wel wilde wachten tot we thuis waren uit het ziekenhuis (op voorhand) maar toen ze er eenmaal was, was ik zo trots dat ik toch gebeld heb en toen zijn ze ook langsgekomen. Scheelt dat mijn ouders niet opdringerig zijn. So heeft manlief na de bevalling ingelicht. In jouw geval zou ik ook niet bellen.
Ik zou der niet bellen. Je moet doen wat jij wilt en niet wat je moeder wilt. Ik heb mijn moeder alleen een appje gestuurd dat ik ingeleid ging worden. Ze heeft me alleen succes gewenst en gewacht totdat ik zelf belde met nieuws dat ze geboren was. Nu belt mijn vriend der want zij vangt onze dochter op. Maar mijn moeder zou nooit naar het zh komen of me constant lastig vallen. Ze wacht gewoon en vraagt of ze even langs mag komen.
Ik jouw geval zou ik ook niet bellen! Je moet echt doen waar je jezelf prettig bij voelt. Hier zouden ze het wel mogen weten, maar die houden het voor zichzelf en wachten rustig af. Wss lichten we wel iemand in, want omze huisdieren moeten ook verzorgd worden
Ben jij soms op de 23e juni bevallen? Of was dat niet NL-Mexico? Wij hebben ook samen om de wedstrijd zitten kijken onder het genot van een bord patat en 's nachts (op de uitgerekende datum) braken m'n vliezen en diezelfde middag is ons zoontje geboren.
Wij hebben wel gebeld en iedereen zat ook in het ziekenhuis en dat waren er aardig wat zo bij elkaar. - ouders van mijn vriend - mijn ouders ( 2 paar, dus 4 totaal ) - mijn 2 zusjes met aanhang - schoonzusje - mijn beste vriendin - oma van mijn vriend Ik wilde graag dat mijn moeder en vriendin in de buurt waren. Aan de rest heb ik zelf de keuze gelaten. Ik vind het zo'n onzin dat niemand mag weten dat je aan het bevallen bent. Juist fijn dat iedereen zo mee leeft. Nu hebben we wel iedereen om ons heen die onze wensen respecteren. Hele lange en intensieve bevalling gehad en ze zijn daarna heel kort geweest om te kijken en daarna pas de volgende dag weer. Je moet doen wat het beste bij je past ts! In ons geval was dat dit en in jouw geval niet, dus lekker niet doen dan
Het hangt ook erg van de familie af. De mijne wachten rustig af en als ik het vraag dan komen ze. Collega van mij had ook gebeld maar haar familie woont erg dichtbij het ziekenhuis met als resultaat dat ze nog gedoucht moest worden toen de complete familie al binnen stond. Die zou dat een volgende keer toch anders doen .
Wie past er op jullie ander kindje als jij gaat bevallen? De rest zou ik niet inlichten, vooral niet als jij al weet dat ze dan al op de gang staan terwijl jij nog ligt te bevallen. Die fout hebben wij gemaakt,mijn schoonmoeder pastte op onze zoon, dus dacht ik haar zoals afgesproken pas enkele uren na de bevalling te zien, staat ze tijdens de persweeen al met onze zoon in het zh en toen ik 3 uur later pas van de verloskamer kwam (wegens bloedingen) stond ze al in mijn zh kamer en kwam mij omhelzen (mijn bevalling duurde 2 dagen en ik was bezweet, bebloed en naakt onder het laken!) Dus toen haar partner mij wilde omhelzen heb ik hem verzocht dit op een later tijdstip te doen. Volgende keer gaan we dit ook anders oplossen en gaan de kinderen naar vrienden van ons die minder ongeduldig zijn Ja, de hele bevalling duurde HAAR te lang. Nou, mij ook hoor
Ik heb ook niks laten weten omdat ik tijdens de bevalling in mijn cocoon wilde zitten en niet 'bang' wilde zijn dat familie al in het zkh zou gaan zitten wachten. Ik wilde me in geen enkel opzicht opgejaagd kunnen voelen. Lekker eerst de uren voor onszelf gehad Gewoon doen wat voor jou goed voelt, ze moeten daar maar respect voor hebben.
Omdat ik vrij plots ingeleid werd maar al 2 weken in het ziekenhuis lag, waren mijn schoonouders toen wel op de hoogte. Zijn savonds nog even langs geweest (toen nog niets aan de hand behalve ballonkatheter) en de volgende dag had ik volop weeën toen waren ze er ook even. Niet in de verloskamer want dat wilde ik niet, maar wel even buiten op de gang. Ze wonen 45 minuten weg en waren toen in de buurt om nog het huis voor ons op te ruimen. Die avond bevallen, ik denk een uurtje later gebeld toen we weer in alle rust verkeerde, en toen zijn ze de volgende dag langs geweest tijdens bezoekuur (van de couveuse afdeling) en hebben ze onze kleine man even bekeken vanaf een afstandje. De volgende keer, over een half jaartje ongeveer, denk ik dat hetzelfde gebeurd. Mijn ouders wonen 1,5 uur van ons vandaan en zal ik ook op de hoogte stellen van het begin en van de bevalling zelf. Maar ook zij zouden netjes wachten tot we zelf aangeven dat het goed is om langs te komen.
Bij de eerste hebben we niets laten weten. 's middags heb ik nog heel veel ge appt met mijn schoonzus en gebeld met mijn schoonouders (had nergens last van). 'S avonds rond 18.30 uur nog gebeld met mijn moeder en ge appt met mijn andere schoonzus. (Nog steeds nergens last van). Om 23.00 is mij dochter geboren. Daarna moest ik naar het ziekenhuis om gehecht te worden. Dit duurde allemaal erg lang. Uiteindelijk waren we om 4.00 uur thuis. We hebben ouders en schoonouders om 10.00 uur gebeld (de rest ge appt) en 's middags kwamen ze langs. Er waren er een aantal verbaasd dat ik die middag en avond niets gezegd had Als ik jou was zou ik niets zeggen. Ik zou niet willen dat mijn familie zit te wachten of naar het ziekenhuis komt.
Ik zou niks laten weten. Wat vaker je telefoon niet meteen opnemen zodat ze nu al een aantal keren geen gehoor krijgt, dan heeft ze het op dat moment ook niet door als ze belt. Hier hebben we alleen mijn ouders gebeld omdat ze in zeeland zaten en dat twee uur rijden is vanaf thuis. Toen ik naar het ziekenhuis ging hen ik meteen gebeld om te zeggen dat het aan de gang was en ze zoetjes aan moesten inpakken en naar huis moesten komen. Maar goed.. hun hebben gewoon netjes thuis afgewacht tot we belde dat de kleine er was en ze naar ons huis konden komen omdat wij ook naar huis gingen. Dat is dus wel iets anders dan jouw moeder wat ik zo lees.
Belangrijkste lijkt me om je gevoel te volgen. Niet bellen dus. Pas op moment dat jij/jullie er klaar voor zijn. Misschien dit ook proberen uit te leggen aan je moeder? Ik snap sowieso nooit zo de drang van mensen om het te willen weten, ze kunnen toch niets doen. Het is toch veel fijner om een telefoontje te krijgen met mededeling baby is geboren en het gaat goed met ons, in plaats van uren in spanning te zitten? Ignorance is bliss. Mijn moeder heeft heel duidelijk gevraagd om het niet te weten, ze vond het akelig idee dat ik lag pijn te lijden en dat ze dit dan wist en niets kon doen. Mijn schoonmoeder wist het wel overigens, bij de eerste omdat mijn man dat graag wilde delen en bij de tweede en derde omdat ze de kinderen moest opvangen.
Gewoon niet bellen, wat wou ze eraan doen, haha? Veel relaxter als niemand het weet, dan hoeven zij zich geen zorgen te maken en jij hoeft je niet opgejaagd te voelen om zo snel mogelijk te laten weten hoe alles verlopen is. Maar persoonlijk heb ik er nooit zo'n probleem mee gehad. Bij de tweede en derde wisten onze ouders het wel, omdat zij als oppas moesten fungeren. En omdat mijn zusje met haar gezien toevallig op bezoek was wisten zij het ook. Tja, het zij zo, het is ook geen staatsgeheim he.
Ik heb ook niks laten weten.. mn moeder vroeg zich wel af waarom ik de hele dag niet reageerde op een appje maar ja ik was pas 37+3. ze zijn op mijn verzoek die avond even komen kijken maar was helemaal prima. straks bij nr 2 gaat het al anders omdat ze dan toch moeten oppassen haha gewoon doen wat jij fijn vindt! er is nog tijd zat na de bevalling om je kindje te bewonderen
Hier precies hetzelfde! Het begon vanaf de 30 weken, mijn moeder belde weleens en als ik niet meteen opnam dacht ze dat ik aan het bevallen was, super irritant. Kon op een gegeven moment mijn telefoon niet meer vergeten als ik bijv naar de wc moest en ze zou toevallig bellen, vergat ik hem wel: belde ze mijn man op zijn werk op en als hij niet opnam mijn schoonouders. Nu loopt het ook niet bepaald lekker tussen mij en mijn ouders, en zullen wij ze bewust niet op de hoogte brengen als de bevalling begint tegen de tijd. Mijn schoonouders brengen wij wel op de hoogte, aangezien zij willen oppassen. Ze zullen niets zeggen tegen anderen over dat de bevalling zou beginnen. Wil het zo rustig mogelijk houden, heb daar namelijk echt heel veel behoefte aan.
Wat iedereen zegt: niet bellen. Geniet eerst lekker van je nieuwe gezin, zo bijzonder. Helemaal als je geen goede band hebt, hoort je moeder daar niet bij.
Mijn moeder vroeg specifiek om niks te laten weten als het begon, ze werd anders te zenuwachtig en dan zou ze misschien nog wel héél lang in spanning moeten zitten als het allemaal niet vlot zou gaan. Dus we hebben uiteindelijk een appje gedaan pas in de ochtend toen ik al op 6cm ontsluiting zat. Uiteindelijk bleek dat nog te snel omdat de boel remde, maar goed, was alleen voor mams vervelend die wat langer in de stress zat erdoor Ik baalde wél dat ik eigenlijk nog in een roes zat direct na de bevalling, was het bed nog niet uit geweest, en toen had ik mijn schoonmoeder al aan de lijn.. ML deed zijn telefoon aan m'n oor.. tja daar had ik nog even geen boodschap aan dat ze huilend mij wilde feliciteren, hoe lief het ook was. Gelukkig weten ze allemaal wel beter dan in het zkh al voor de deur staan dus hebben ouders/schoonmoeder en mijn broer+vriendin onze dochter gezien zodra wij weer 2 uurtjes ofzo thuis waren. Toch vond ik ook dát erg heftig zo 'vlak' na de bevalling en ik beleefde het allemaal in een waas. Ze bleven allemaal heel kort gelukkig en krap 20min later vond ik de rust overheerlijk Over het geheel ben ik dus heel blij met hoe het ging, al heb ik ML al gewaarschuwd dat ik zo vlak na de bevalling niet al mijn schoonmoeder aan m'n oor wil Komende keer moeten we wel mijn moeder al vlot waarschuwen, want zij gaat dan waarschijnlijk op onze peuter oppassen. óf het is al in de nacht, dan vragen wij de buren en geven hun sleutel + webcam zodat onze dochter lekker in haar bedje kan blijven liggen.