Hier ook je / jij tegen ouders, ooms, tantes, opa's en oma's. Onbekenden U en daarvoor hoeven het geen ouderen te zijn.! Zo was het vroeger voor mij en nu ook voor ons kindje. Wij hadden het vroeger thuis wel over opa en oma (achternaam), en als we dan daar waren was het gewoon opa en oma. Ik wist toen ik nog jonger was niet eens welke voornaam zij hadden. Maar mijn moeder wil voor de kleinkinderen absoluut niet oma (achternaam) worden, dat vind ze vreselijk.!! Dus is het voor onze zoon oma (voornaam) en opa (voornaam)
Hier opgevoed met je/jij. Tegen opa's en oma's spreek ik wel met u. Dat geldt ook voor onbekenden. Tegen mn schoonvader zeg ik ook u. Schoonmoeder en (stief)s-vader spreken we amper, maar is het ook u. Mijn man zo opgevoed dat hij tegen zn ouders u moet zeggen, volgens zijn moeder is dit respect tonen. Daar ben ik het niet mee eens. Het woordje u is beleefd tegen ouderen/onbekenden. Als ik zeg: u bent een rotwijf, dan maak dat woordje U het er niet beter op
Wij worden getutoyeerd en dan willen we ook. Op verzoek van de grootouders worden zij ook getutoyeerd. Dat wilden wij eigenlijk anders maar goed, zij wilden ook graag Oma 'voornaam', Opa 'voornaam' en dat hebben we niet goed gevonden dus dit is water bij de wijn. Ik noem mijn eigen oma wel 'u' en wij leren onze kinderen dus om ouderen en onbekenden met 'u' aan te spreken. Tantes en ooms worden met jij aangesproken maar wel met 'tante voornaam' of 'oom voornaam' Oja, buiten de familie wordt niemand tante of oom (tante of ome) genoemd.. dat vind ik altijd zo raar.
Je en jij, ik zou het vreselijk vinden als mn zoontje u tegen me zou zeggen, zo afstandelijk vind ik dat klinken. Tegen mijn ouders en souders dus ook, de opas en omas ook je en jij. Krijg u tegen ze echt niet over mn lippen
Hier tegen familie en vrienden gewoon je of jij maar tegen onbekenden U Ook hier geen ome piet of tante klara ofzo ... Klinkt zo stom
Ik heb mijn oma 1 keer 'u' genoemd, toen vroeg ze of ik niet zo gek wilde doen, ik was toch geen vreemde haha! Hier noem ik mijn ouders, schoonouders, ooms, tantes en mijn ouders' vrienden gewoon je/jij en bij hun voornaam. Dit zal onze dochter straks ook gewoon mogen. Onbekenden moet ze wel met 'u' aanspreken. Mijn man moest zijn ooms, tantes en de vrienden van zijn ouders altijd met 'oom' en 'tante' aanspreken, dat vond hij zo verschrikkelijk dat hij dit onze dochter niet wil aanleren. Toch zeg ik vaak als grapje wel 'Tante ...' tegen mijn zus of vriendin. Maar als ze ouder is zal ik er wel rekening mee houden dat zij dit niet echt gaat doen. Dat willen onze broers en zussen ook helemaal niet dus dat scheelt haha!
ik had vroeger iemand op school en die moest ouders ook met u aan spreken.. vond dat altijd zo raar. je creeërt meteen een flinke afstand. ik spreek de hele familie aan met je... en ik wil zelf helemaal niet met u aangesproken worden vind dat zo vreselijk klinken
je!! u vind ik zo vervreemd klinken, zo ver weg..... maar idd onbekenden wél! En ik deed het trouwens ook wel bij ouderds van vriendinnen en mn oom en tante....
Best grappig, ik denk juist: het is mn moeder, niet mn vriendinnetje Ik ben opgevoed met u tegen m'n ouders en iedereen die ouder is. Oom Piet noem ik oom Piet. Hoe we het zelf gaan doen, weet ik eerlijk gezegd nog niet. Heb altijd geroepen dat mijn kinderen me met u aan moeten spreken, maar wat ik het allerbelangrijkste vind, is dat ze het met respect doen. Of dat nou met je of u is, dat maakt dan eigenlijk niet zoveel uit. Ouderen en vreemden: u.
Bekenden jij/je Onbekenden zijn u.. als ze tenminste ouder zijn dan ik, En dat zijn er niet heeeeeul veel.
Gewoon je en jij. Kheb niks met U. Tenzij ik tegen iemand spreek die echt al wat op leeftijd is. Tis niet alleen je of jij, maar ook de toon waarop je aangesproken word/iemand aanspreekt ermee.
Dit dus. Net als alsjeblieft, dank je wel, vraag beginnen met Mag ik..., aanspreken met mevrouw of meneer en niet met hey o.i.d. Dat leer ik Lenn nu al en moet zeggen dat hij zich daar netjes aan houdt. Al weet hij ook niet beter eigenlijk. Wij doen dat ook zo. Voor het verschil tussen u en jij is hij nog te klein, maar zodra hij wat ouder is beginnen we daar ook direct mee. Ik kan me rotergeren aan kinderen vanaf een jaar of 6 die in mijn ogen ronduit onbeleefd mensen aanspreken of geen dank je wel kunnen zeggen.
Tegen mijn ouders en schoonouders zeg ik -je- Tegen mijn oma en schoonopaen alle onbekende oudere mensen zeg ik -u- Tegen mijn tante en ooms zeg ik -u- en tante en oom (tante Ria/ome Wim) Ik wil dat mijn dochter dat ook bij haar tantes en ooms gaat doen. Ook wil ik dat mijn dochter mijn ouders en schoonouders aanpreekt met u. Ik ben niet anders gewend.
Gewoon je en jij. Waar ik wel een hekel aan heb - voor mezelf dan - is als kinderen hun ouders bij de naam noemen, dat accepteer ik dus niet. Mama, mam, ma, mams, dat maakt me niet zoveel uit, maar geen Niké. Ik ben hun moeder en ik wil dus ook zo aangesproken worden.
Ik moet er niet aan denken dat m'n kind me 'u' zou noemen.. Vreselijk! Ik zeg dat ook niet tegen mijn moeder, wel tegen m'n oma. En mijn moeder ook tegen mijn oma (haar moeder dus). Oom/tante vind ik juist leuk. Vind het geweldig als Damiën mijn zusje 'tante' noemt, en zou het zelf ook heerlijk vinden om tante genoemd te worden!
Mijn man moest vroeger u zeggen tegen zijn moeder.. het heeft bij hun voor een afstandelijke relatie gezorgd. Nu mag hij je zeggen ook al vind ze het nog steeds vreselijk, ik moet u zeggen en mevrouw..