Ik zeg tegen mijn ouders je en jij. Mijn vriend zegt tegen zijn ouders u. Ik kan daar niet aan wennen. Ik zeg tegen mijn schoonouders ook gewoon je en jij. Daar zijn ze het mee eens trouwens hoor. Van hun hoeft dat ge-u ook niet, alleen blijven mijn schoonzus en vriend ze met u aanspreken.
Dit, maar dan met het verschil dat IK ben opgegroeid met je/jij en mijn man met U Verder precies hetzelfde. Overigens was bij mij de druppel dat mijn man vertelde dat hij op een leeftijd kwam dat hij soms wel je tegen zijn vader mocht zeggen, maar dan altijd twijfelde wanneer het wel of niet kon. Dat zou ik dus echt vreselijk vinden; als mijn kind moet nadenken over hoe hij me mag aanspreken! Gewoon mama, je en jij. Bevalt me prima
Gewoon met jij......oma spreken ze ook met jij terwijl ik dat weer met u doe is dan wel mijn schoonmoeder. Mijn moeder sprak ik gewoon met jij aan hoor Familie hoef je niet met u aan te spreken vindt ik
Wat voor mij de belangrijkste reden is waarom mijn kinderen geen u hoeven te zeggen tegen ouderen is omdat ik vind dat ouderen net zoveel respect voor een kind moeten hebben als een kind voor een ouder. Ik zie daar geen verschil in.
Ik spreek mijn ouders met je of jij aan. Dit zullen mijn kinderen ook gewoon tegen mij mogen zeggen. Ik zeg wel altijd 'u' tegen opa's, oma's en mijn oudtante ( die helemaal niet zo oud is hoor ). Dat vind ik keurig en ook hier zal ik mijn kinderen leren dat dat netjes is. Ik zie mijn moeder wel al keihard giegelend voor me als die kleine van ons 'u' tegen haar zegt. Ze is 'pas' 45.
Eb tegen vreemde oudere mensen dan? IK bedoel...zeker zijn er veel mensen die ook geen respect voor anderen hebben. Maar hey het begint vooral bij jezelf toch?
Hier met je en jij. Alleen bij vreemde zeg ik u. Maar hier in belgie vinden ze het juist raar als je jij of je zegt. De meeste zeggen hier u
Tegen m'n ouders je en jij. Ooms, tantes en grootouders u (tenzij ze zelf aangaven dat jij ook mocht) Meestal zei ik trouwens 'tante Monique' bijvoorbeeld. Soort tussenvorm vind ik dat. Wel zo handig! Ik had wel veel vriendinnetjes die u zeiden tegen hun ouders trouwens.
Ik heb nog geen kind(eren), maar ik wil gewoon met respect aangesproken worden door mijn kinderen. Ik zou dus geen u perse willen horen, maar alleen jij jij jij ook niet. Dus zoals in het voorbeeld mama eerst wordt genoemd vind ik het prima als daarna je of jij komt . Mijn eigen ouders noem ik ook papa of mama wil je/jij .
Bekenden zoals familie en vrienden met je of jij. Bij onbekenden u, en dit is ook hoe we het ons zoontje aanleren. Ooms en tantes met Ome.. en Tante.. en wij zijn gewoon papa en mama. Ik hou niet van voornamen gebruiken bij ouders, doe ik mijn mijn eigen ouders en schoonouders ook nog steeds niet trouwens...
+1 Mijn kids spreken ons als ouders, familie en vrienden met je/jij/jou/w aan. Maar onbekenden leer ik ze met u aan te spreken. Overigens spreken mijn kinderen ook netjes met 2 woorden, en zijn beleefd en sociaal. Dus idd, kinderen die iedereen met u aanspreken, wil niet zeggen dat zij ook daadwerkelijk nette manieren hebben.
jij en je.. en bij vage kenissen u. tegen me oud tante zeiden we altijd u.. maar ze wil dat niet meer.. omdat we haar ook bij de voornaam noemen. van me oma moesten we tegen al hun vrienden oom en tante zeggen..En nog steeds...zo hadden we er wel veel ooms en tantes..hahaha...
Je/jij. Onbekenden zijn u. Zelf van huis uit meegekregen en ik wil dit zelf ook zo. Mijn man moet zijn ouders u noemen, en toen ik dat voor het eerst hoorde vond ik het eigenlijk wel heel raar. Het creeërt duidelijk een afstand tussen hem en zijn ouders, maar dat doel hadden zij dan ook voor ogen.
Hoe noem jij je schoonouders dan, mevrouw en meneer? Ik noem ze gewoon bij hun namen hoor, zou anders niet weten wat ik moest zeggen tegen ze.