Abortus ben ik fel tegen. En jullie ouders mogen ook niet beslissen voor jullie om een abortus te ondergaan. MAar aan de andere kant snap ik jullie ouders wel hoor. Jullie wonen beide nog thuis, en dan al bewust proberen om zwanger te worden. Waarom hebben jullie niet gewoon gewacht met zwanger worden tot het moment dat jullie je eigen stekje hadden ?? Je bent nog jong genoeg, dus neem aan dat de tijd niet drong ??? En dan die vet gedrukte zin, sorry hoor maar je bent bewust al 6 maanden bezig om zwanger te worden, en toch was het niet de bedoeling dat je zwanger zou worden nu Beetje tegenstrijdig komt het bij mij over. Je bent bewust bezig met zwanger worden, en tegelijkertijd was het niet de bedoeling dat je NU zwanger zou raken Good luck.
Nee daar heb ik het absoluut niet over (abortus), maar het gemiep over dat ze niet gesteund wordt. Ja wie zijn billen brand, mag op de blaren zitten, dus laat ze zien dat je het goed voor elkaar hebt ipv dat gegrien. Die afwachtende houding, daar krijg ik jeuk van. Dus als ts laat zien dat ze binnen 6 maanden een baan en een eigen huis heft, zou ik zeggen, top meissie. Maar niet zeggen ja mijn/zijn ouders staan er niet achter boehoe, dat had ze zelf ook wel kunnen bedenken.
het is jouw lichaam jouw kindje/jullie kindje julllie beslissing je bent oud en wijs genoeg gefeliciteerd en succes
Als je groot genoeg bent om zwanger te raken, dan ben je toch zeker ook groot genoeg om op eigen benen te staan? Wat doe je nog thuis? Zoek contact met maatschappelijk werk, zoek een kamer, en zorg voor jezelf. Zorg dat de a.s. papa zijn opleiding afmaakt en maak je eigen opleiding af. Jullie worden ouders, je kind heeft recht op een stabiel thuis! En als jullie dat nog niet kunnen opbrengen, naast abortus zijn er natuurlijk nog andere opties.
Als je groot genoeg bent om zwanger te raken, dan ben je toch zeker ook groot genoeg om op eigen benen te staan? Wat doe je nog thuis? Zoek contact met maatschappelijk werk, zoek een kamer, en zorg voor jezelf. Zorg dat de a.s. papa zijn opleiding afmaakt en maak je eigen opleiding af. Jullie worden ouders, je kind heeft recht op een stabiel thuis! En als jullie dat nog niet kunnen opbrengen, naast abortus zijn er natuurlijk nog andere opties.
Je ouders hebben er niks over te zeggen gezien je leeftijd. Ook al woon je thuis, dan kunnen ze het jammer vinden, maar dat is ook zo goed als het enige wat ze ervan kunnen vinden. Je bent 20, je vriend is 21 en dus beide volwassen. Ik stel voor dat je dit ook als volwassenen gaat aanpakken en een plan van aanpak opstelt met je vriend (woning, verzorging, opvoeding, baan/opleiding). Eventueel met jullie ouders een gesprek voert over jullie beslissing en dat ze jullie kunnen steunen (of niet natuurlijk) en abortus geen optie is. Ook al woon je thuis en heb je de boel niet volledig op orde, dan is het krijgen van een baby niet onmogelijk. Het is niet ideaal, maar niet onmogelijk. En het is natuurlijk dom gelul om al 6 maanden te proberen en dan toch niet zwanger willen worden op dit moment.... Oefenen doe je nog altijd met bescherming en proberen zwanger te raken doe je met 1 doel, namelijk: zwanger raken Nou, gefeliciteerd, het is jullie gelukt Nu de boel maar eens goed op een rijtje zetten!
Je geeft in een bericht hier aan dat niemand jullie op weg wil helpen. Maar waarmee dan? Financieel? Woonruimte? Had je daar niet beter van te voren over na kunnen denken?
maak je niet te druk om je ouders jij bent de gene die voor het kind moet zorgen hun niet het is jou lichaam jij beslist laat het niet weghalen om dat je ouders het willen jij bent de baas
Grappig dat zoveel mensen hier roepen dat TS lekker moet doen wat ze zelf wil. TS woont nog thuis. Ik probeer me voor te stellen hoe mijn ouders zouden reageren. Denk precies hetzelfde als die van TS. Weet je als je grote meid wil zijn dan moet je snel onderkomen regelen en je eigen boontjes doppen. Wat ik heel apart vind is dat dit een geplande zwangerschap is aangezien je nu geen goede basis hebt...
Een zwangerschap die gepland is komt niet zomaar. Daar heb je bewust iets voor gedaan. Dan weet je dat je zwanger kan raken. Die vlieger gaat dus niet op. Ik kan me voorstellen dat jouw ouders en schoonouders enorm geschrokken zijn. Die hebben ook tijd nodig om dit te gaan verwerken en een plek te geven. Je kunt en mag niet van je ouders verwachten dat zij hier achter staan, maar zij mogen ook niet van jou verlangen dat je een abortus laat plegen. Ik hoop dat jullie hier met zijn allen uit gaan komen. Voor het kleine mensje wat over niet al te lange tijd op de wereld gezet gaat worden. Het zou toch fijn zijn als deze in een stabiele situatie terecht gaat komen. Ik wens jullie alle wijsheid toe.
je aanpakvolgorde vind ik niet erg bijster slim meis snap dat je ouders geschrokken zijn, en misschien moet het even zakken.... voor mijn idee had je beter eerst alles op de rit kunnen hebben qua een eigen woonruimte met je vriend en dan echt pas voor een kindje gaan... de volgorde die je nu maakt is niet echt de goeie lijkt me... zorg dat je aankomende weken een huisje krijgt en zorg dat je je leven op de rails heb dat zal je zelf ook rust geven... je ouders kunnen deze beslissing niet afdwingen de enige die deze beslissing mag en kan nemen ben jij succes ermee meis
Dit inderdaad. Als het gepland is dan moet je ook je verantwoording nemen en uit huis gaan. Je kunt je ouders niet opzadelen met jou problemen omdat jij zonodig een kind wou ondanks dat je nog thuis woont.