Ik was heel blij al thuismoeder, dat is wat ik wilde. Ik heb 1 zoontje van 2 Maar dit jaar heb ik twee miskramen gehad, en ik was zat en ongelukkig. als reactie ben ik gaan solliciteren. Ik dacht: ik krijg toch geen tweede kindje, dan ga ik wel weer werken. Ik werd aangenomen in het voortgezet onderwijs. Een week voor mn 1e werkdag kwam ik erachter dat ik weer zwanger ben. Ik ben nu 6.5 week zwanger, en ik voel me ellendig. Niet alleen moe en misselijk, maar zo emotioneel en bang. Ik wil dit kindje zo graag. En ik vind mn baan vreselijk. Echt in 1 woord vreselijk. Ik heb zo'n spijt dat ik met die baan begonnen ben. Ik wou dat ik gewoon thuisblijfmoeder was gebleven, en geduldig had gewacht of ik nog een keer zwanger zou worden. als de baby er is ga ik sowieso niet meer werken, dan blijf ik lekker weer thuis. Dus ik voel me ook nog eens schuldig tegenover de school... ik kan het schooljaar niet afmaken. Maar eigenlijk zou ik zo graag eerder stoppen. Het liefst vandaag, maar dat kan natuurlijk niet. Maar na de kerstvakantie? Of is dat heel dom... Krijg je, als je zelf zegt dat je na je jaarcontract niet terug wil komen, eigenlijk wel zwangerschapsverlof? Ik baal zo dat ik werk. Ik ben zo moe, en als ik 's avonds het liefst wil slapen moet ik lessen voorbereiden. En ik ben nerveus en doodsbang voor mn werk, waardoor ik slecht slaap en met een knoop in mn maag opsta. Wat heb ik een spijt ooit met deze baan begonnen te zijn. Ik vind het vreselijk. sorry voor dit lange zeurverhaal. ik moet mn verhaal kwijt. ik moet zoveel huilen. huilen onder de douche, huilen onder het avondeten... huilen in bed. kon ik de tijd maar terugdraaien, dan had ik nooit gesolliciteerd. ik haat deze baan. Het is me veel te zwaar en moeilijk.
Wat naar allemaal! Je kan je contract volgens mij gewoon opzeggen. Hoe lang je opzegtermijn is, staat in je contract. En ik neem aan dat je ook een proeftijd hebt. Als je nog in je proeftijd zit, kan je à la minute zeggen dat je niet meer komt. Je hebt wettelijk recht op zwangerschapsverlof, dus dat krijg je wel degelijk, ook al kom je daarna niet meer terug. Je krijgt dan alleen wel doorbetaald tot je uit dienst gaat en dus niet je hele verlofperiode. Denk wel goed na voor je een beslissing neemt. Vind je je baan écht niet leuk, of komt het nu door je hormonen en dat je je lichamelijk ook niet goed voelt? Het is denk ik ook wel belangrijk om voor jezelf na te gaan waarom je zo nerveus en bang bent voor je werk! Sterkte!
Waarom zeg je je baan niet gewoon op?? Jammer dan voor je werkgever hoor, die vinden wel weer iemand anders. In je contract staat je opzegtermijn en als je nog in je proeftijd zit is het helemaal makkelijk om op te zeggen, net als Butt3rfly zegt.
Mij lijkt 'opzeggen' ook de beste oplossing. Niet makkelijk, nu je net begonnen bent....maar dit is ook niks. Dan maar geen betaald verlof, had je anders ook niet gehad moet je maar denken. Het wordt anders nog een heel eind als je toch tot je verlof wilt blijven doorwerken!!
Dank voor jullie lieve reacties En dat jullie mijn verhaal hebben gelezen. Ik loop op mn tandvlees, maar nu lekker weekend. Ik weet eigenlijk gewoon niet wat voor een beslissingen te maken, dus blijf ik voorlopig maar gewoon even doormodderen. Het was al heerlijk even mn verhaal hier op dit forum neer te storten. morgen is mn man bij huis, en kan ik een dagje heerlijk rustig aan doen. Misschien na een enorme slaap kan ik helderder denken... Thanks...
Hoi Blauwe Lucht, Volgens mij is er maar één oplossing: opzeggen! Je vindt de baan niet leuk en je hebt het geld in principe niet nodig (als ik het goed heb begrepen). Dat je zwanger bent maakt eigenlijk geen verschil. Als je nu niet zwanger was geweest had je de baan ook niet leuk gevonden, toch? Ik heb overigens hetzelfde meegemaakt (al was ik geen thuisblijfmoeder). Een nieuwe baan én net zwanger (niet meer verwacht op korte termijn ivm vruchtbaarheidsbehandelingen). De baan bleek verschrikkelijk! Ik ging er huilend heen en kwam er huilend vandaan... Ik heb toen heel erg getwijfeld wat ik moest doen, maar ik heb toen toch opgezegd en een tijdelijke baan tot mijn verlof gezocht. Het was het beste besluit dat ik ooit heb genomen. Werk dat je haat hou je gewoon niet vol...
Houd ook even in je achterhoofd dat je ook flink last kunt hebben van de hormonen van je zwangerschap. Dat in combinatie met een baan die je eigenlijk niet zo leuk vind, kan ervoor zorgen dat je het helemaal niet meer ziet zitten. (Ik wil je gevoel niet minder doen voorkomen dan het is, maar het kàn een verklaring zijn) Als je besluit eerder gaat stoppen, houd er dan ook even rekening mee dat je alleen recht hebt op zwangerschapsverlof, als je binnen tien weken na afloop van de arbeidsovereenkomst bent uitgerekend. Het zou zonde zijn als je je uitkering misloopt omdat je net een paar dagen te vroeg ontslag hebt genomen. Verder wil ik je heel veel succes wensen met je beslissing. Ik weet hoe lastig het kan zijn in een baan die je absoluut niet leuk vind, en ik was nog niet eens zwanger... En gefeliciteerd met je zwangerschap natuurlijk!!
ik neem aan dat je nog in je proeftijd zit? dan kun je a la minute weg, hoor! slaap er nog eens goed over, bespreek het thuis, en weeg de plussen en minnen goed af. sterkte, wel rot voor je, dat je zo baalt van je nieuwe baan. maaarrrr: wel héél erg gefeliciteerd met je zwangerschap! gaaf!
Ooh meisje, wat naar voor je. Ik kan me echt goed in je verhaal verplaatsen. Niet dat ik het zelf zo heb meegemaakt maar, naja, dat leg ik hieronder wel uit. Ik hoop dat ik je hier wat mee kan helpen. In het onderwijs werkt het allemaal wat anders dan in bijv. het bedrijfsleven. Volgens mij kennen wij (werk zelf ook in het VO) helemaal geen proeftijd. Meestal krijg je gewoon een aanstelling voor 12 maanden en wordt die daarna óf gestopt, óf je krijgt een vast contract. Als je nog niet bevoegd bent ofzo dan kan je ook weer een verlenging krijgen, maar in principe krijg je een aanstelling voor onbepaalde tijd. Let even goed op, want als je wilt opzeggen, dan kun je dat beter zo snel mogelijk doen: Als je minder dan 6 maanden hebt gewerkt voor deze school is je opzegtermijn 1 maand, van 6-12 maanden is dit 2 maanden en daarna is het 3 maanden. Dit kun je allemaal precies terugvinden in de CAO. Als je opzegt kan je school ook tijdig op zoek naar vervanging en kan iemand misschien al na de herfstvakantie of waarschijnlijk wel de kerstvakantie beginnen. En misschien iets waar je nu niet op zit te wachten, maar een eerste jaar op een school is over het algemeen niet leuk. Het is echt vreselijk zwaar. Of je nou al tig jaar ervaring hebt of net begint, op een nieuwe school is het gewoon zwaar. Dus wat dat betreft zou je het ook tijd moeten gunnen, maar ik kan me ook voorstellen dat je dat nu niet wil, net zwanger zijn is natuurlijk niet ideaal als je net weer een baan hebt, want dan wordt 't alleen nog maar zwaarder en zwaarder. Pfff, als ik terugdenk aan m'n eerste jaar, avond aan avond zat ik te werken... en dan was ik niet eens zwanger! Je kunt ook gewoon over een aantal jaar weer een baan zoeken, als je kindjes wat groter zijn en je het idee hebt dat het allemaal wat stabieler is. Maar ook dan zul je wel door dat eerste jaar heenmoeten. Overweeg ook eens, als je wat wil gaan doen, om es een tijdje wat eenvoudiger werk te gaan doen. Na mijn verschrikkelijke eindstage wilde ik absoluut niet meer voor de klas. Ik ben toen een tijdje bij de thuiszorg gaan werken, schoonmaken bij oude mensen enzo. Kon je heerlijk je gedachten laten gaan, kletspraatje maken, als je thuis was was er geen voorbereidingswerk of nakijkwerk, geen ouderavonden etc. Driekwart jaar erna ben ik weer het onderwijs in gegaan en ik heb het nu echt ontzettend naar m'n zin. Heel veel succes en sterkte en natuurlijk een superzwangerschap toegewenst!
Ik zou wel tijdig aangeven op de school dat je wil stoppen. Dan zitten de lln tenminste niet zonder leraar!! Maar als ik jou hoor: stoppen! Ik heb Pabo gedaan en ik word ook doodongelukkig van lesgeven. Heb het een tijdje geprobeerd als invalkracht maar toen ik op had gezegd, voelde ik me meteen een stuk beter! (Ik was ook net zwanger toen ik opzegde) Succes!!
Hoi meiden, Bedankt voor al jullie reacties, Minke, fijn om ook even wat van een mede VO-docent te horen... Inmiddels werk ik gewoon nog steeds op mn school, en gaat het allemaal al wat beter dan 2 weken geleden. Hormonen en emoties gieren door mn lijf, dus maakt dat mijn reacties op dingen denk ik 10x heftiger allemaal. Het is nu gewoon even een enorm zware tijd... het 1e jaar op een VMBO school lesgeven is sowieso crisis, en ik ben onwijs moe van mn zwangerschap... plus een hoop zorg nadat ik al 2 miskramen heb gehad. Minke, ik moest wel een beetje glimlachen na je verhaal, want na mn opleiding, zware eindstage plus wat invalwerk ben ik ook in de thuiszorg gaan schoonmaken!!!! inderdaad, verstand op nul en schoonmaken maar, en kopjes thee drinken met oude mensjes, kletsen over de laatste aanbiedingen bij de aldi Maar goed. Heb veel met mn man gepraat, en we vonden het allebei toch wel een beetje zonde als ik er zomaar mee zou stoppen. vooral omdat het lesgeven toch best goed gaat. Dus krijg ik van hem veel tijd voor dutjes, gister heeft hij ons zoontje een paar uur mee naar het bos genomen en heb ik heerlijk geslapen. en ik moet gewoon even flink zijn. Als de zwangerschap wel goed gaat, en ik krijg een kindje en ik word weer een paar jaar thuismoeder, dan is elk extra zakcentje wat ik verdien toch heel goed meegenomen. En als mijn tijd op school wel heel goed gaat, heb ik misschien toch een goede referentie op zak. Ook al zullen ze niet blij met me zijn dat ik zwanger ben geworden midden in het schooljaar... en als de zwangerschap niet goed gaat, en er komt nooit meer nog een kindje...zou ik toch wel heel snel mn kans op goed betaald parttime werk... waar ik 4 jaar voor geleerd heb... door de gootsteen spoelen. even doorzetten dus maar.... bedankt voor het lezen van al mijn gezeur en de tips en adviezen!