hallo dames, Ik ben sinds een half jaar thuis wegens een burn-out/overspannen. ik ben nu voorzichtig uren aan het opbouwen.Ik heb me werkgever nog steeds niet vertelt dat ik zwanger ben,ik durf dat op de 1 of andere manier niet(ja vanwege dat ze dus niet leuk zullen vinden) ik ben nu ruim 13 weken, me man vindt gewoon dat ik het a.s maandag moet vertellen want tja ze komen er toch wel achter. hij heeft ook gelijk maar ik schuif het steeds voor me uit. Ik wil na me zwangerschapsverlof ook echt niet terug naar deze werkgever,vindt het werk helemaal niet leuk meer. Ik wil tijdens me verlof gaan solliciteren. wie zit ook in soortgelijke situatie of heeft erin gezeten en hoe is dat verlopen?
ik wil tijdens mijn verlof ook gaan solliciteren, ik heb helemaal niks meer met dit werk en mijn collega's, ik ben al heel lang ziek en er komt totaal geen interesse van hun kant, ook niet van de manager of wie dan ook, dus toen ik het vertelde dacht ik vooral aan mijn eigen geluk, wie zijn hun om daar negatief over te doen? of erger, erover te oordelen? nee mijn priveleven en de gezondheid van mijn kindje is me nu te belangrijk en daarom doet hun negatieve houding me niks, ik heb het losgelaten en geniet nu van mijn zwangerschap. omdat je al weet dat je daar weg wilt zou ik je aanraden om het te vertellen, dat lucht op en dan weet je pas zeker of je weg wilt of wilt blijven, nav hun reacties, als die toch negatief zullen zijn, wat maakt het uit meid, het einde is dan in zicht, straks verlof en lekker genieten van je kindje en dan solliciteren, heerlijk! een nieuwe toekomst, kies voor jezelf, je werkgever kiest ook niet voor jou als het puntje bij het paaltje komt
Wijffie, laat ze lekker in hun eigen sop gaar koken daar op je werk! Gewoon lekker vertellen dat je zwanger bent, heerlijk van je zwangerschap genieten en tijdens je verlof op zoek naar een baan die je wel leukt vindt en een werkgever die wel in je geïnteresseerd is. En jammer dan hoor voor hun als ze er op je werk niet blij mee zijn, dan weet je iig zeker dat je er niet meer wilt blijven.
bedankt voor jullie reacties!dit geeft me extra moed om het te vertellen maandag. Jullie hebben helemaal gelijk want als ze niet blij voor me zijn dan weet ik helemaal zeker dat niet waard is om daar nog langer te blijven. Veel mensen maken me bang dat in deze crisistijd moeilijk is om nieuwe baan tevinden en dat ik wel goed zit met vast contract etc...zij laten mij weer twijfelen maar dan denk ik,me gezondheid gaat voor! als ik daar langer blijf kom ik nooit uit die burn-out!
@MY mircale: wil je mij vertellen hoe? Ik zit in de zelfde situatie maar ik slaap er niet meer van, ik voel me zo rot @Burberry: Laat je niet gek maken door... 'het is een crisistijd' echt er is altijd werk. Gewoon vertellen en misschien reageren ze wel heel positief, wie weet
ik wilde het vandaag dus vertellen,maar me leidinggevende had dus geen tijd voor me. k heb een afspraak gemaakt met haar voor woensdag. Ik laat jullie wel weten hoe ze heeft reageerd.
@Burberry, spannend meid, heel goed van je, succes! @Fairy01: bij mij is er na zoveel teleurstelling eindelijk een knop om gegaan, het gebeurde vanzelf, iedereen zal altijd overal een mening over hebben, maar dat hoeft niet te betekenen dat ik me dat persoonlijk moet aantrekken, iedereen is anders, ik doe dingen op mijn manier en als iemand dat niet aanstaat (zo ook op mijn werk) dan laat ik die persoon los en probeer ik me te concentreren waar ik het allemaal voor doe, en dat is voor mijn gezin en mezelf DAAR moet het goed zitten. kop op meid, er komt een dag dat het je zooo ontzettend de keel uitkomt dat er een knop omgaat en je onvoorwaardelijk voor jezelf kiest, en groot gelijk heb je op die dag!
ik heb het vandaag vertelt op me werk, me leidingevende keek wat geschrokken en moest volgens mij echt slikken,daarna pas zei ze gefeliciteerd. me collegas daarentegen vlogen me om de nek van blijdschap dus dat was wel weer heel leuk.ach k heb het eindelijk vertelt weer een zorg minder!