Mijn zoontje van 6,5 jaar heeft afstaande oren (flaporen). Ze staan een flink stuk van zijn hoofd af en zijn nogal aanwezig zeg maar. Hij heeft er zelf geen last van en wordt er (nog) niet mee gepest. Ik heb het er wel eens met mijn man over gehad of we er iets aan moeten laten doen. Hij is mooi zoals hij is en dat willen we hem ook meegeven. Maar ik denk soms.. het is wachten totdat de opmerkingen komen en dat hij hiermee gepest gaat worden. En dan denk ik, doen we er niet verstandig aan om er preventief iets aan te aan doen? Ik zou graag ervaringen willen horen van moeders die de keus hebben gemaakt om hun kind wel te laten opereren. Op welke leeftijd was dat? En hoe heeft jullie kind de operatie ervaren en de periode van herstel? En hoe is het resultaat? Zouden jullie terugkijkend weer dezelfde keus gemaakt hebben?
Hier een dochter van 8 met behoorlijke flaporen. Maar zij heeft er ook geen last van en wordt er ook niet mee gepest dus wij hebben besloten om zo’n operatie haar niet aan te doen. Ze mag er altijd zelf voor kiezen als ze ouder is en er last van krijgt natuurlijk, dan staan we er wel open voor.
Onze dochter, nu 8, heeft ook flinke oren. Ik heb van kleuter af aan met dezelfde vragen gezeten. Maar toen ik ging informeren bleek dat ze eigenlijk nooit aan zo’n operatie beginnen als het kind hier niet zelf om vraagt. Het kind moet zelf gemotiveerd zijn en zelf kunnen verwoorden waarom hij/zij last heeft van de afstaande oren. ‘Helaas’ zit mijn dochter er echt niet mee, dus voorlopig geen ok. Daarnaast wordt ook om technische redenen afgeraden te operatie te jong te doen. Het kraakbeen is dan nog zacht en de kans is dan dat de ok niet het gewenste effect heeft en het later nog een keer over moet. Al ben ik wel vergeten welke leeftijd ze als ondergrens houden. Het is al weer even geleden dat ik dit toen uitgezocht heb.
Hier ook flaporen bij dochter. Wij hebben het wel laten doen toen ze 11 was ,omdat ze erg werd gepest en het zelf wilde. Ze is nu 22 en ons nog altijd dankbaar dat we dat hebben gedaan. Ze heeft er weinig last van gehad toen. Het blijft wel altijd gevoelig met koud en nat weer. Maar ze zou het zo weer doen
Ik heb 1 keer een leerling gehad die geopereerd is. Eerlijk gezegd; ik vond het resultaat echt niet mooi. Ik vond dat de oren daarna veel te veel tegen de schedel geplakt zaten. Ik weet niet hoe iemand dat zou zien trouwens die het kind voor de operatie niet kende. Of het er dan voor die persoon er wel normaal uit zag en ik gewoon moeilijk aan het nieuwe uiterlijk kon wennen. Ik heb ook niks tegen flaporen, vind ze eerder leuk dan lelijk. Dus dat speelt waarschijnlijk ook mee. Ik vond het echt zonde. Zeker ook omdat deze leerling er absoluut niet mee gepest werd. Het was ook niet een kind waarvan ik verwachtte dat die in de toekomst gepest zou gaan worden hiermee. Een maand of wat geleden heb ik in één van de digitale kranten een artikel gelezen over flaporen en wel / niet opereren. Ik heb het voor je opgezocht. Er staan veel ervaringen in. Misschien heb je er iets aan. https://www.trouw.nl/leven/had-ik-mijn-flaporen-nog-maar~ba793e2e/
Bedankt voor jullie reacties. Fijn dat jullie je ervaringen met mij willen delen. Ik ben benieuwd of er ook moeders zijn die de keus (preventief) voor hun kind op een wat jongere leeftijd gemaakt hebben. Wat waren de beweegredenen om het wel te doen en hoe kijkt je kind nu tegen die keus aan.
Hier hetzelfde en dochter is nu bijna 11 en heeft er nog nooit wat over gehoord. Zelf zegt dat het bij haar past en dat klopt. Ik zou dus nog even afwachten. Mijn man was er vooral bang voor, hij is vroeger veel gepest en onze achternaam rijmt op oren, dus dat was heel makkelijk.
Waarom zou je die keus voor je kind willen maken? Gewoon oprechte vraag. Stoort het jou dan of ben je bang voor dat je kind gepest wordt (kleine tip, als ze willen vinden ze altijd wel iets).
Die vraag heb ik me ook vaker gesteld. Ik denk dat ik hem wil beschermen... Ik had vroeger mijn tanden echt enorm naar voren staan, een overbeet. Ik ben mijn ouders meer dan dankbaar dat ze me een beugel hebben gegeven. Ik verwacht dat onze zoon er ooit zelf mee gaat komen (maar zeker weet ik dat natuurlijk niet en ik ga hem daar ook niet bewust van maken) Zouden we hem niet helpen om nu al zijn oren te corrigeren? dan voorkomen we misschien een hoop leed... Mijn gevoel gaat steeds heen en weer. Want natuurlijk is hij goed en mooi zoals hij is!
Ik heb een goede vriendin die ik al heel lang ken en zij heeft haar flaporen laten corrigeren toen ze 18 was. Haar ouders hebben er nooit een issue van gemaakt en ze werd er niet mee gepest maar ze stoorde zichzelf er enorm aan omdat ze naarmate ze ouder werd meer ijdel werd. Voor haar was het een keuze die ze bewust zelf heeft gemaakt, het is immers puur cosmetisch en niet medisch. En wat hierboven al werd gezegd, als ze willen pesten dan vinden ze toch wel iets om te pesten.
Mijn man is vroeger ook gepest met zijn oren en hij heeft dit ook daarom aangekaart. Wij hebben er heel lang over gepraat en juist bewust gekozen om dit niet op ons verzoek te doen, bang dat we dan de boodschap zouden afgeven aan haar dat ze zo niet goed genoeg is. En ze wordt nu 11 en zeker wat bewuster van alles, dus subtiel het er nog eens over gehad, ze wilde ook perse een beugel namelijk (vonden wij beiden niet nodig), maar haar oren vindt ze prima zoals ze zijn. Ik zou het niet doen, maar goed, dat is ook maar 1 mening. Komt je zoon er zelf mee zou ik het zeker steunen, maar wie weet denkt hij er wel net zo over als onze dochter, het idee alleen al dat ze er geopereerd voor moet worden vindt ze belachelijk en zou ze er niet voor hebben. Ze is er nog nooit mee gepest, maar ze is sowieso ook wel erg zelfverzekerd en ze trekt zich weinig aan van anderen, dus niet echt " aantrekkelijk" voor pesters.
Mijn zoon is afgelopen oktober geopereerd maar hij had 1 oor die niet mooi van vorm was (dubbelgeklapt gezeten in mijn buik tijdens de zwangerschap) en dit oor miste dus een ronde vorm en was dus ook een flapoor, zijn andere oor was prima ook iets afstaand maar niet echt een enorme flapoor. Nog nooit had iemand er wat van gezegd want mensen viel het niet op maar ons steeds meer en zelf had hij ook zoiets nou laten we het maar doen. Maar bij mijn zoon was het geen normale correctie en ze zijn bijna 2 uur bezig geweest want zijn oren moesten opnieuw gevormd zeg maar. Normaal is zo’n operatie veel sneller klaar en makkelijker maar in zijn geval dus niet. Wij hebben ervoor gekozen het te doen voordat hij naar het voortgezet gaat en hij wilde het zelf ook dus vandaar de keuze in groep 8. De nasleep viel enorm mee want mijn zoon heeft totaal geen pijn gehad waar ik dus wel bang voor was. Hij heeft wel een flinke nabloeding gehad en daar schrok ik wel van want met zo’n enorme tulband om je hoofd is dat ook niet echt prettig. Maar het is uiteindelijk goed gekomen en we zijn blij met het resultaat. Al vind ik de littekens achter zijn oor niet zo mooi maar ja het is 100x beter dan het was en dit heeft ook tijd nodig, ze zeggen zeker wel 9 maanden tot een jaar dus we zullen het wel zien.
En hou er wel rekening mee dat niet elke zorgverzekeraar het vergoedt. Wij moesten het zelf betalen namelijk.