@pluk: plus je bent niet anders gewend.. jij bent in zijn gedrag gegroeid. Hier geen tic voor klokken of auto's.. maar wel enorme fascinatie voor lezen. Ze kan het niet.. maar leest wel voor. Letterlijk wat er staat dus.. zonder te kunnen lezen. Niet 1 boek.. nee alle boeken die ze heeft. Degene die ze niet kan "lezen" moet ik voorlezen maar na 3x kan ze dat ook. Maarja.. wij zijn beiden ook volslagen boekverslaafd en lezen onze boeken ook slechts 1x omdat het daarna voor altijd in het geheugen zit. Dus is dat dan raar? tja.. ik denk van niet. Of het is een familie-afwijking natuurlijk En tja.. met die regels.. vind ik ook typisch maar wellicht gaan ze toch meer uit van het idee dat kinderen van nature graag over regels heen stappen. tja.. die van mij niet minder, tot ik zeg dat het niet mag. Dan is het over. mama's wil is wet hoor (en die van papa ook trouwens) maar blijkbaar.. valt het toch op. (bij jouw zoon in ieder geval). wij krijgen vooral regelmatig te horen dat ze zo goed luistert
pppfff, dat jij je niet kapot verveelt op een forum als onderhavige....als uberintelligent mens...echt treurig....
Zo'n ijzersterk geheugen heeft Kylian ook die kan de verhaaltjes ook gewoon na 1 keer horen zo navertellen. Kinley leest nu trouwens ook op die manier voor, zo grappig.
Ach ja, ik zou soms willen dat ik niet wist wat voor speelgoed ik moet kopen, want ik ben niet goed in elimineren. Procentueel gezien zouden ze ook nogal vaak stoppen, al moet ik bekennen dat ik geen cijfers ken. Maar ik vind dit heel jammer (niet alleen bij hoogbegaafden, vind het altijd jammer als er dik onder het niveau wordt gegaan, of gestopt), daarom ben ik heel erg voor ondervangen. Niet perse labelen, maar wel "iets" doen om het op te vangen. Al is dat dan weer heel moeilijk, want wat is de meest ideale oplossing?
@ Pluk: zo per computer is het natuurlijk helemaal moeilijk te beoordelen of het gaat om "te snel willen labelen", of "mooi op tijd ergens bij zijn". Zeker omdat het inderdaad zo is dat jij je zoon gewend bent en sowieso een gekleurde mening hebt over hem. Ik vind overigens niet dat "zich jong gedragen" en "gedragen als een mini-volwassene" het tegenovergestelde hoeft te betekenen. Hij kan jonger overkomen dan hij is, maar toch "grote mensengedrag" vertonen. Ik zal proberen mezelf duidelijk te maken, want volgens mij is dat nu niet echt het geval : ons zoontje zit nu in de na-aap fase. Hij probeert te eten zoals wij dat doen, stofzuigen zoals ik dat doe, haar te kammen zoals ik dat doe en noem maar op. Het is echt vaak een mini versie van mezelf, maar dat maakt hem niet ouder dan hij is, het is gewoon een normale fase. Bij een kind van 5 is dit anders, zij horen zich zo niet meer te gedragen, omdat ze hun eigen "ikje" al veel verder hebben ontwikkeld en dus weer volledig kind zijn. Daarom wordt dit eerder als afwijkend gedrag gezien en verteld het dus verder niets over het al dan niet jong gedragen.
nouja ik weet ook nooit zo goed wat leuk is.. maar eenmaal in de winkel zijn er zoveel leuke dingen dat ik alsnog uren bezig ben als ik niet uit kijk Gister anderhalf uur playmobil staan uitzoeken
Het hangt er naar mijn idee een beetje vanaf wat voor een vraag je stelt. Ik heb zelf ook niet zoveel met vragen als 'mijn kind verveelt zich, wat voor speelgoed' maar ik heb zelf ook gevraagd naar suggesties voor speelgoed. Waarom? Gewoon om ideeën op te doen. En heel soms komt er iets aardigs langs. Pluk, ik lees eerlijk gezegd geen uitzonderlijke zaken. Het feit dat jouw kind met 5 jaar weet dat je niet kan ademen in 30 cm water vind ik geen bijzonderheid. Ik vind het wel heel goed dat hij zich durft te uiten bij een volwassene. Hier ook een fascinatie voor klokken, sloten, sluitingen etc. En een verhaaltje na vertellen? Ja, dat papagaaien is hier normaal (normaal gedrag voor een 3-4 jarige). Als ik jou zo hoor dan is het gedrag heel normaal binnen het gezin. Als niemand daar last van heeft, dan is het dus normaal! Het is voor een ouder kind natuurlijk om grenzen op te zoeken. Voor een 5 jarige in principe niet. Het exact naleven van regels is echt typisch voor een stoornis in het autistisch spectrum (geen wet hoor maar het is een kenmerk)
@ Saskia: ik heb echt (helaas ) tot hiertoe altijd al zoveel ideeën gehad qua speelgoed en ik ben heel slecht in het niet kopen van spullen voor ons pukje. Winkelen is al helemaal een ramp, want dan zie ik nog een hele hoop spullen waar ik eerder niet aan dacht. Maar we gaan weer vreselijk of topic zo. @Cygnet: ik veronderstel dat Saskia ook eerder doelde op de talloze heel erg onzeker overkomende topics, al dan niet over speelgoed. (of daar doelde ik in elk geval toch op) Echt onzeker kom jij niet over. Ik lees ook alle topics over speelgoed, al heb ik eigenlijk helemaal geen extra tips meer nodig, eerder een groter huis.
Ach weet je wat het is, diep van binnen wil ik helemaal niet dat hij anders is dan 'normaal'. Hoogbegaaft is geen probleem maar in het autisme kan ik me vooralsnog niet vinden. Daarom pluis je alles natuurlijk uit, alles moet tot op de draad toe worden uitgelegd en uitgeplozen. Helemaal niet goed natuurlijk want in dit geval kun je niet fout of goed antwoorden.
Misschien wil je dit helemaal niet horen, maar ikzelf heb het syndroom van asperger, en in al je verhalen over je zoontje ( ook een tijdje terug in een ander topic) kan ik uit opmaken dat hij wel heeeeeel veel symptomen heeft van het syndroom van asperger, niet een beetje, maar echt erg veel. Vind het dan ook totaal niet vreemd dat de school aan een autisme verwante stoornis denkt, integendeel. Aan de ene kant misschien confronterend, maar echt waar; wees blij dat ze hem zo goed onderzoeken! Ik wist pas op mijn 20 van mijn asperger af terwijl ok me heel mijn leven anders en raar heb gevoeld. Pas toen ik de diagnose kreeg viel elk puzzelstukje op z'n plek en snap ik eeeeeindelijk waarom ik me zo voel! Kinderen met asperger zijn ook mini professortjes die zich strikt aan alle regels houden en afspraak = afspraak. Vaak een grote fascinatie voor cijfers, willen vaak op zichzelf zijn, vaak bovengemiddeld intelligent, etc Ik denk dat als je je wat meer in asperger zou verdiepen er een wereld voor je open gaat En mijn ouders hebben ook nooit en te nimmer problemen met mij gehad, dat wil niet altijd wat zeggen. Ook was en ben ik vrij sociaal en herken ik emoties wel gewoon. Als je dit allemaal wel kan wil nog niet zeggen dat je geen asperger hebt. Maar uit je verhaal maak ik eigelijk een beetje op dat je hoopt dat je kindje hoogbegaafd is ipv asperger heeft ( maar zelf stiekem toch twijfelt over mogelijk autisme bij je zoontje?) Er zijn ook genoeg mensen met asperger met een goede baan (Albert Einstein, Bill Gates,etc) en ook genoeg met een gezinnetje ( ik, Robin willams,etc) ligt er maar net aan hoe goed je ermee om kunt gaan. En stel je zoontje krijgt de diagnose autisme, dan is het echt heel belangrijk om het niet zomaar weg te wuiven maar volledig achter hem te staan. Mijn hele familie heeft mij als een baksteen laten vallen mijn diagnose, want ze vonden het maar stom en "gek" als mijn ouders mij niet hadden gesteund, weet ik niet hoe het nu met me zou gaan Ik ken genoeg kinderen met de diagnose autisme waarvan de ouders het wegwuiven en zeggen "mijn kind niet!!" maar een diagnose krijg je niet zomaar, maar veel mensen kunnen het maar moeilijk accepteren. Je kind blijft toch PRECIES hetzelfde, mét of zonder diagnose, MAAR mét diagnose kun je wél geholpen worden en kan je kindje snappen waarom hij zich soms anders voelt dan anderen. Ik heb er heeeel veel aan gehad
Tja, bij het een heb je gewoon een ander gevoel dan bij het ander. Im beschouw mezelf niet als hoogbegaafd, want die cruciale eigenschappen die hier al genoemd zijnn mis ik. En qua scholing de nadruk erop leggen ben ik wel een voorstander van, mits ee goed begeleid wordt. Ik had een klas/school met gelijkgestemden heel graag gewild! Gelukkig is mijn zusje hetzelfde dus dat is fijn. Voor mijn kinderen hoop ik, dat als zij het ook hebben, we het op tijd kunnen onderkennen en indien nodig kunnen ingrijpen. Ik hoop dat het "tentoonstellen" niet op mij sloeg, ik loop er zeker niet mee te koop en ben er voorzichtig mee. In mijn omgeving weet bijna niemand het, alleen mijn man, zusje en beste vriendin.
Ik heb niet alles gelezen maar ik wilde wel even mijn ervaring hierin delen. Bij mij werd op mijn tiende geconstateerd dat ik hoogbegaafd ben. Ik heb een bovengemiddeld IQ, groot ruimtelijk inzicht en de creativiteit sprong eruit. Maar gek genoeg was ik als kind juist trager. Ik deed overal langer over omdat ik met alles ging wikken en wegen. Maar ook de basis dingen zoals lopen, kruipen en praten was ik gemiddeld tot traag. Bij mij zijn de testen gedaan omdat mijn vader, zus, oma, opa, moeder, en 3 nichten ook hoogbegaafd zijn maar anders was er niet direct een reden toe. Het ligt er dus zeker niet altijd dik bovenop! Voor mezelf was het wel fijn om te weten. Ik heb altijd moeite gehad met leeftijdgenoten op school, verveelde me snel en werd daardoor een beetje een etterbak! Toen ik wist wat de oorzaak was ben ik iets met mijn energie en creativiteit gaan doen en dit heeft goed uitgepakt. Voor de rest denk ik eerlijk gezegd dat je beter gemiddeld kan zijn dan dit. Het uitspreken valt vaak verkeerd bij mensen, je bent gelijk een snob! En het verwachtingspatroon is erg hoog van je omgeving. Maar goed, ik heb er ook veel baat bij gehad. Het is maar net hoe je er zelf mee om gaat.
@078mama: volgens mij was einstein ook "traag bij het opstarten". Hijzelf zegt dat het hem juist geholpen heeft dat hij overal laat mee was Omdat het voor hem nooit vanzelfsprekend is geweest om iets te kunnen is hij altijd hard blijven werken om dingen te kunnen en bovenal ook echt te begrijpen.
Dat mijn zus ook hoogbegaafd is, vind ik ook erg fijn, is toch net anders om mee om te gaan. Maar ik zou het ook wel erg fijn hebben gevonden om met gelijkgestemden op school te zitten en (wat ikzelf nog belangrijker had gevonden) leraren te hebben gehad die er mee om konden gaan. In de lagere school waar ik eerst zat viel het nog mee, maar nadien... Ik doe ook enkel hier aan het "tentoonstellen" , in het dagelijkse leven weten enkel mijn familie, mijn man en een vriendin hiervan. Dat je in een topic waar het er over gaat niet om de pot gaat draaien lijkt me logisch, maar sommigen vinden dat nog steeds "not done" denk ik. Einstein was inderdaad naar het schijnt niet van de snelste, zeker niet bij het praten. Het is zo dat er (ook weer naar het schijnt, heb er zelf geen onderzoek naar gedaan ) vaak geconstateerd wordt dat iemand die hoogbegaafd blijkt te zijn, als baby/kind heel snel was. Maar uiteraard is het niet zo dat elke snelle baby hoogbegaafd is, net zo min als dat elke hoogbegaafde een snelle baby was.
Ik heb heb het topic even snel door gelezen. Er valt mij een ding op. T.s ben je je eigen topic vergeten?? Er zijn nog mensen die op antwoord wachten. Wat voor speciale kenmerken heeft je zoon om hem waarschijnlijk hoogbegaafd te noemen?? Daar bij als ik verschillde verhalen. Pluk jou verhaal springt er voor mij ook wel wat uit. Mijn zoon ook getest. Veel structuur nodig hebben. Alles opslaan maar geen woord nog kunnen lezen met zes dat pakte hij niet op. Fascinatie voor auto.s kleuren en nog wat dingen. Jonger ogen dan hij is nu nog steeds. Ook op alles kauwen nu nog steeds. En wat kwam er hier uit de intelligentie testen een iq van 78 op beide schalen. Wil hier mee zeggen dat dit soort tekenen ook op moeilijk leren kunnen duiden. Trouwens even over dat lijstje van iq.s het stoort mij als je een iq van 70/85 hebt of er tussen zit dat je dan zwakbegaafd genoemd word is dat niet van de zotten. Mijn iq is 83. Mijn leer iq is 69. Maar mijn verbale iq is 98( dat is super normaal) gelukkig. Bij mij zijn ze er nog niet achter. Waarom ik zulke verschillen hebt. Wat mankeer ik dan. O ja mijn verwerkings snelheids is ook vast gesteld die was razend snel zo raar. En toch heb ik moeite met leren. Bijvoorbeeld rekenen of dingen van rekenen onthouden dat soort dingen. Moeite met de taal perfect schrijven.
Ik heb me er heel bewust nog niet in verdiept omdat we eerst een evenuele diagnose af willen wachten. Dat hij begaaft is is eigenlijk niet de vraag, wij weten dat hij dit is. Of hij hoogbegaaft is is de vraag, wij denken eerder aan een partiële begaaftheid. Het enige dat ik eigenlijk over asperger weet is dat het voor 90 % erfelijk is, dus dan rijst meteen de vraag waar hij het vandaag zou kunnen hebben omdat wij (voor zover wij weten) geen familieleden met een autistisch aanverwante stoornis hebben. Maar goed we wachten het maar rustig af, op 1 november weten we meer
Het lijstje (genomen uit een veelvoorkomende curve) is inderdaad nogal kort door de bocht. Er staat ook in dat een IQ van +130 = hoogbegaafd, en dat is ook niet altijd het geval. Ik heb dat lijstje toen genomen omdat er gevraagd werd naar de (percentuele) scores van de bevolking. Misschien had ik de beschrijvingen weg moeten laten.
Hier ben ik het wel heel erg mee eens! In het geval van Pluk...als je zoontje hoogbegaafd zou zijn vind je het prima, maar als hij autistisch zou zijn (of asperger zou hebben) ben je het er niet mee eens en kan je je daarin niet vinden. Terwijl hij nog steeds hetzelfde heeft. Als je het zou accepteren kun je er wat mee doen. Het zoontje van een vriendin van mij, hij is nu 6 jaar, is ook getest. Dar is dus ook uitgekomen dat hij asperger heeft. Ook al heeft niemand in zijn familie ook maar enige vorm van autisme. Dus het kan wel. Nu kunnen ze er mee aan de slag. Hij gaat waarschijnlijk naar een andere school, zodat hij wel op zijn plek zit. Overigens vind ik dat niets te maken hebben met wat jij zegt. Kinderen worden op die scholen ook gewoon voorbereid op de maatschappij. Zoals jij het zegt worden kinderen op speciale scholen opgesloten in een cocon. Vaak zitten zulke kinderen juist beter op hun plek op die scholen, omdat de klassen kleiner zijn en er meer aandacht voor ze is. Bij mij zou het geluk en het gevoel van mijn kind echt boven het label 'speciale school' staan.
Even afwachten inderdaad. Maar ik sluit mij aan bij Daantje, ook aan de hand van je eerdere berichten krijg ik eerder de indruk dat je zoontje misschien Asperger heeft dan dat hij echt hoogbegaafd is. Des te meer omdat hoogbegaafdheid niet voorkomt in jullie directe familie. Dan is de kans hierop weer zo ontzettend veel kleiner. Asperger komt echter relatief veel voor, de diagnose wordt ook steeds vaker gesteld. Maak je echter niet te veel zorgen, ook met een eventuele ASS kan je zoontje een mooie toekomst hebben. Het is juist gunstig dat hij nog jong is wanneer jullie de diagnose zouden krijgen, ervan uitgaande dat deze juist is natuurlijk. Alle mogelijkheden dan nog om hem hierin op juiste wijze te begeleiden, daar zal hij echt heel veel baat bij hebben.
ben benieuwd wat eruit komt 1 november pluk! maar je zegt je totaal niet verdiept te hebben in het syndroom van asperger, maar tegelijkertijd zeg je ook dat je je niet kan vinden in hetgeen dat hij misschien een stoornis heeft in het autistisch spectrum? als je je er niet in hebt verdiept kun je dit denk ik ook niet zomaar zeggen. je hebt 0,0 voorkennis over asperger, maar zegt wel dat je je er niet in kan vinden dat hij asperger heeft? je zou je echt zo maar dan ook zo erg verbazen over wat mensen met asperger allemaal wel kunnen, en dat je van 90% van de mensen met asperger totaaaaal niks merkt als je het niet weet, maar dat het vaak zeer goed opgeleide mensen zijn met vaak ook een gezinnetje en een leuk leven, alleen met op bepaalde gebieden een gebruiksaanwijzing, maar die hebben we allemaal. waarom verdiep je je dan niet eens in het syndroom van asperger ipv in bijv hoogbegaafdheid? ik denk dat jijzelf stiekem ook wel weet dat hij mogelijk asperger heeft ipv hoogbegaafd is ( mensen met asperger hebben vaak een zeeeer hoog iq ( zie steve jobs waarvan het sterk vermoed word, bil gates, albert einstein,etc) dit vind ik zelf een heel sterk boek waar je 100% zeker vele dingen in zal herkennen van je zoontje. want van alle dingen die je opnoemt ( ook in andere topics) herken ik echt alles van asperger in je zoontje bol.com | Het syndroom van Asperger / druk 1, Tony Attwood | Nederlandse boeken enkele kenmerken van kinderen en volwassenen met asperger: 1) afspraak is afspraak, hoog moreel voor zich aan de regels houden en ergens op tijd komen. veel gezag voor leraren en anderen 2) super slim ( mini professor) 3) veel behoefte aan structuur 3) opgaan in intresses die voor een ander bijzonder zijn 4) sterke voorsprong in taal ( met bijv 1,5 al psychiater kunnen zeggen,etc) 5) vaak motorische achterstand ( ook al is deze klein) 6) detailgericht 7) ijzersterk geheugen ( vaak een boek van paar blz uit hun hoofd kennen als je het een of meerdere keren (voor)gelezen hebt 8) zich niet prettig voelen in een erg drukke ruimte met veel lawaai of gepraat en zo nog veel meer kenmerken hier een hele mooie uitleg op wikipedia: Syndroom van Asperger - Wikipedia ben heel benieuwd wat er 1 november uitkomt. vind het wel zeer en zeer knap van degene die hem eerder onderzocht heeft dat ze denkt aan een autistische stoornis. Vaak hebben mensen echt onvoldoende kennis om het syndroom van asperger en andere autistische stoornissen op te sporen, dus vind het super knap dat diegene zo goed is opgeleid ( vind je helaas niet vaak ) ook zie ik aan de reacties hierboven en in je andere topic dat veel mensen denken aan asperger bij je zoontje ( ook al zou je vooraf niet vermelden dat er word gedacht aan een autisme spectrum stoornis) weet je wat ook zo is? ik kreeg op mn 20e de diagnose asperger. Een wereld ging voor me open. EINDELIJK voelde ik me niet meer raar, eindelijk had het een naam en kon ik verklaren waarom ik zo ben als dat ik ben. ik ben er zeeeer positief door verandert!! mijn ouders dachten ook dat niemand in de familie autisme heeft ( want bij autisme denken veeeeeeeel mensen aan heeeeel iets anders als wat asperger is, veel mensen denken aan iemand die geen contact maakt, heen en weer wiegt, zwakbegaafd is, etc, maar dat is dus NIET zo) maar mijn vader heeft dus inmiddels ook de diagnose dit jaar gekregen je hebt je niet verdiept in wat asperger inhoud, dus kun je eigelijk ook niet zeggen dat je het niet herkent bij familie,etc. wie weet als je een boek of artikel leest over asperger dat je misschien jezelf, je man, of anderen er sterk in herkent