Hoe doe je dat.... In deze tijd, puur praktisch qua woonruimte etc? Hoe doe je dat met de kinderen? En dan... Ik ben er klaar mee, ik haal teveel verdriet en frustratie uit mijn relatie en weet dat dit gewoon anders moet, ik word niet gelukkig van mijn partner en hij niet van mij.. Ik heb mijn Kids net verteld dat papa en mama aankomend tijd niet samen gaan wonen omdat we elkaar niet leuk en lief meer vinden, dochter reageert hier vooral heel praktisch op, zoontje vraagt vooral waarom ik verdrietig ben... Pfff m'n hoofd zit vol, weet niet hoe en waar te beginnen, ik wil mijn kinderen helemaal niet, niet continu kunnen zien... Maar ik raak nu mezelf steeds meer kwijt in een relatie waar ik steeds minder uithaal
Wilde niet wegklikken. Knap/dapper dat jullie deze keuze maken. Ik weet dat er sommige woningbouwverenigingen zijn waar je een berg extra inschrijftijd krijgt als je uit elkaar gaat met kinderen (maar daar zijn wel strikte regels aan verbonden). Geldt dat misschien ook in jouw woonplaats? Qua zorgregeling (doe de aanname dat jullie allebei gezag hebben) lijkt het me inderdaad zwaar om je kinderen niet altijd bij je te hebben. Heb je er vertrouwen in dat jullie tot goede afspraken kunnen komen? Sterkte de komende tijd!
Ach… Ik kreeg al zo’n naar gevoel in het WVJMVO Topic van je post. Hele praktische tips heb ik niet voor je, daar zijn anderen vast beter in dan ik. Ik wilde je wel even heel veel sterkte wensen. Het is niet niks dit. Het enige wat ik je wel wil meegeven is: probeer het voor je kinderen zo schadeloos mogelijk te laten gebeuren. Misschien hebben ze ook door, aan hoe je schrijft dat ze reageerden, hoe het de laatste tijd ging. De meest makkelijke manier is nu om in de ‘hij is een lul en jij bent een trut’ modes te gaan. Zeker als zaken al een poosje spelen. Dat is makkelijker voor jullie misschien want dan hoef je niet bij je eigen verdriet stil te staan. Probeer toch, ondanks dat het moeilijk is, een beetje lief voor elkaar en de kinderen te zijn zodat zij niet het idee hebben om te moeten kiezen. Heel veel sterkte ❤️
Lief! Dank je wel! Partner reageert er niet echt op, ligt z'n roes uit te slapen (dat is overigens niet het probleem hoor!) Maar ik weet gewoon dat ik nu écht aan mezelf moet denken. We hebben een koophuis en staan beide niet in deze regio in geschreven, dus denk dat we daar weinig kans mee maken. Partner heeft bij een eerdere escalatie al een keer gezegd dat hij dan evt wel een woning hier in de buurt zal kopen en mij hier laat zitten, maar eerst zien dan geloven.... Ik heb er wel vertrouwen in dat we de kinderen op nummer 1 gaan zetten, maar geen idee hoe dat eruit moet gaan zien
Dank voor je reactie! Het speelt inderdaad al langere tijd, kleine bergen en steeds diepere dalen zullen we maar zeggen. Ik heb idd al duidelijk tegen Kids gezegd dat papa en mama allebei van ze houden, maar momenteel elkaar niet meer en dat we te vaak niet lief en leuk meer voor elkaar zijn, dat dat wel heel belangrijk is etc. Pffff bah, ik wil dit helemaal niet voor m'n kinderen..
Oh wat heftig... Vooral met een koophuis lijkt me dat heel moeilijk. Ik ben dit jaar januari uit elkaar gegaan met de vader van mijn kind. Hij is op kamers gegaan. Eeuwige student.. hij heeft het altijd gemist sinds we samen gaan wonen maar goed. Kan je helaas geen tips geven maar wel heel veel succes en sterkte wensen voor de komende tijd. Altijd proberen met respect met elkaar om te gaan voor de kindjes.. hun kunnen er niks aan doen en houden natuurlijk van beide ouders ook al houden de ouders niet meer van elkaar .
Dank je wel, jij soort zelfde schuitje dus.. Ben jij in jullie woning kunnen blijven? En red je dat financieel ook? Hier ook de pech dat ik Long COVID heb, re-integreren niet echt opschiet en ik door andere medische redenen al gedeeltelijk afgekeurd was/ max 16 uur werkte... Kids zijn voor mij ook zeker nummer 1!
Veel sterkte de komende tijd! Lijkt mij een hele lastige en heftige keuze. De kinderen altijd op de eerste plaats zetten inderdaad, zij hebben hier zelf niet voor gekozen.. maar dat zal misschien ook makkelijker gezegd zijn dan gedaan. Ik hoop dat jullie goed uit elkaar kunnen gaan.. Hier momenteel ook in een diep dal wat betreft ons huwelijk. Voor de kinderen willen we het niet zomaar opgeven, ook geen idee hoe het dan allemaal geregeld moet gaan worden, maar eerlijk, ik heb meermaals gedacht: 'ik geef het op'. Desondanks blijven we hopen op betere tijden...
Sterkte! Advies inwinnen, mediator en desnoods particulier proberen te huren. Vakantie woning is natuurlijk ook een idee. Ik ben een half jaar heen en weer gereden voor een weekend elders. Dan konden we om de week wisselen voor onze kinderen in verband met onze kinderen. Na een half jaar had ik een woning en kon hij me uitlopen. Probeer ook veel te communiceren samen voor de kinderen.
Ik zit in hetzelfde schuitje helaas. Mijn ex wilde scheiden omdat hij een ander had of heeft. Ook een koophuis. We wilden het onverdeeld laten en ik kan er blijven wonen met de kids. Maar nu twijfel ik toch om het te verkopen, teveel herrinneringen. Verschil is dat ik al 21 jaar ingeschreven sta bij de sociale woningbank dus makkelijk iets kan huren in geval van nood. Hij niet, hij zoekt al vanaf mei een particuliere huurwoning maar tot nu toe zonder succes. Het is ellende. Maar wij willen het ook voor de kids zo goed mogelijk regelen. Maar wat wil ik? Blijven wonen in ons dorp waar de kinderen zijn opgegroeid of terug naar de stad waar al mijn familie en veel vrienden wonen... Zoveel dingen om te overwegen.... Heel veel sterkte! Het is niet makkelijk, either way. Als je vragen hebt mag je ook altijd pb sturen.
Ik begrijp je gevoel heel goed. Ik ben sinds 5 maanden uit elkaar. Hiervoor ook al eerder lange tijd uit elkaar geweest, toen toch weer geprobeerd en nu was het gewoon echt klaar. Voor de kinderen is het inderdaad soms wel lastig. Uiteindelijk komt alles goed en zal jijzelf ook je weer veel gelukkiger voelen. Als je meer wilt kletsen kan je me pben.
Veel sterker aankomende tijd. Hier 1.5 geleden gescheiden. Ik stond gelukkig wel ingeschreven en had snel een eigen huurwoning. Dit lijkt mij in jullie situatie wat complexer. Ook als ex zich aan zijn belofte houd zal je een constructie moeten hebben waarbij je wel eea zwart op wit hebt en duidelijk hoe jullie/jij dat gaat betalen. hier is ex in koophuis gebleven en heeft mij uitgekocht. Mijn advies is om dmv mediator te scheiden. Vooral eentje zoeken die vooral voor de kinderen goed mee denkt en ook hun beleving hierin mee neemt. Of je het financieel red kun je alleen zelf uitrekenen.. koophuis is duurder als sociale huurwoning met toeslagen. Wat heb je aan vermogen, is dat boven de 33.000 (zoiets precieze bedrag staat op belastingdienst) dan heb je bijv al geen recht op huurtoeslag. Er komt nu hoop jullie af. Neem de tijd om eea goed uit te zoeken, vraag advies en hulp waar nodig. En inderdaad het is hartstikke naar dat je je kinderen niet meer fulltime hebt, en hoewel ik mijn zoon altijd mis als hij bij zijn vader is wen je er toch ook wel aan.. het nare gevoel wat je daar nu bij hebt zal minder worden (uitgaande van een lieve en betrokken papa) maar dat kost tijd. Alleen de feestdagen, zijn verjaardag bijv blijven echt naar..
Heftig allemaal zeg!! Ja ik zit in de woning, hij is op kamers gegaan. Hij betaald meer dan de helft van de huur en de gastouder betaald hij ook dus dat is wel fijn...
Wat lijkt me dat een moeilijke beslissing, maar wel heel moedig dat je die genomen hebt! Ik lees in jouw posts vaak veel herkenbare situaties, in mijn relatie loopt er ook nogal wat scheef en ik twijfel soms of we hieruit gaan komen. Bij de gedachte aan een scheiding zou ik ook niet weten waar te beginnen, dus heb helaas geen tips voor je. Maar nogmaals, wat moedig en het komt vast op z'n pootjes terecht voor jou en je kids.
Dank allemaal voor jullie reacties en meedenken, zal later uitgebreider reageren, ik ben nu bij een vriendin even weg van de situatie.
To ik zou om te gaan beginnen een afspraak maken met je financieel adviseur. Maak voor jezelf een overzicht van je inkomen en kijk voor welke toeslagen jij in aanmerking komt als alleenstaande ouder. Als jij geen zelfstandig inkomen hebt (dus salaris geen uitkering) krijg je zelden een hypotheek. Tenzij je genoeg spaargeld hebt. En soms helpt het als familieleden bijvoorbeeld garant kunnen staan met hun overwaarde. Het huis zal getaxeerd moeten worden. En dan kan gekeken worden of hij je kan uitkopen (afhankelijk van de waarde en zijn inkomen). En of jij vervolgens de hypotheek zelf kunt opbrengen en überhaupt een hypotheek kan krijgen. Beiden gaan huren is ook een optie maar zeer lastig natuurlijk. Je krijgt nergens urgentie. En je bent niet ingeschreven. Kijk dus rond naar particuliere verhuur. En vraag ook je familie om hulp. Wellicht kunnen ze helpen of weten ze wat voor je. Voor de kinderen moet je kijken naar een ouderschapsplan. En daarnaast zal er gekeken moeten worden naar gezamenlijke schulden en kinderalimentatie. Partneralimentatie is zo goed als afgeschaft. En dan blijf nog steeds Afhankelijk van de ander (waar je niet voor niets vanaf wilt). Weet je zeket dat therapie etc absoluut geen optie meer is? En wil of kan je partner ook niet veranderen? Veel sterkte!