Ik zou ook idd wat langer wachten. Mijn vriend en ik zijn bijna 8 jaar samen en wonen nu 4 en een half jaar samen en ons dochtertje is nu 6 maand... Ik was 18 toen ik erover begon met hem... ik wilde zoooooo graag een kindje maar nu ben ik blij dat we die paar jaar gewacht hebben... Het is zeker de moeite waard. En achteraf is het maar goed dat we gewacht hebben tot we een beetje meer volwassen waren, anders hadden we het waarschijnlijk niet eens gered. Je kunt er niet vanuit gaan dat anderen je altijd maar helpen als jij het even niet meer kunt. Zorg er eerst maar eens voor dat jullie een huisje hebben en financieel onafhankelijk bent, door zelf of allebei een baan te hebben. Denk er goed over na.. 5 maand is echt nog maar heel kort..
Jeetje mina meisje, je bent 17 jaar en je hebt nog maar 5 maand een relatie áls je wil proberen. Waar heb je het over? Zeker op die leeftijd is dat echt nog niks.. Ik snap heel goed dat je een kindje wil. Ik wilde het ook al op die leeftijd, maar van 1000 euro in de maand kan je echt niet rondkomen als je op jezelf woont meid. Het is niet zomaar iets , een kindje, het is een enorme verantwoordelijkheid. Ik zou er als ik jou was nog even 10 keer over nadenken voordat je besluit dit nu al te doen...
ik vind het echt een onverstandige keuze! Je bent echt superjong en je hebt nog maar heel erg pril een relatie..je woont nog niet eens samen..en dan ben je straks zwanger en woon je samen..vind het een egoïstische keuze, want van 1000 euro kan je geen kindje opvoeden..tuurlijk wil je het graag, maar wat heb je dat kindje nou te bieden? een hoop liefde hoop ik..werk je zelf ook wel of heb je een studie afgerond? sorrie voor de harde woorden, maar dit is mijn mening! mijn tip is wacht nog even een paar jaar tot je een stabiele relatie hebt en een stabiele omgeving om je kindje op te laten groeien, want dat heb je op het moment nog niet..
Hallo, Ik wil niet boos overkomen maar weet je wel waaraan je begint een kind is echt niet nix, Ik snap wel dat je graag een kindje wil maar het is niet altijd zo rozekleurig als het lijkt, en een relatie van 5 maanden vind ik persoonlijk nogal kort. Ik had een relatie van een jaar en die was niet zo stabiel als ik dacht maar we zijn nog wel samen. Sil was ook niet echt geplend maar wel gewenst. Ik wil je niet bangpraten want volgens mij staat je beslissing al vast. Daar moet je echt goed over nadenken. En financieel heb je het niet zo ruim zie ik en op je ouders terugvallen is niet zo verstandig, als je een kind wil grootbrengen is het het best om dat wel in een stabiele situatie te doen en dat is het volgens mij niet. Maar het is wel zo moeder zijn is het mooiste van de wereld. =D xx Celina
Ik ben het helemaal eens met bovenstaande reacties.... Meid, wacht nou nog een paar jaar, ga lekker samenwonen met je vriend en bouw een stabiele relatie (en financien) op.
Wow nog maar 5 maanden samen? en daarvan niet eens 1 maand een relatie? Dat is wel heel snel vind je niet ga eerst mar eens even samenwonen en kijk hoe het klikt dan kunnen jullie daarna nog eens over kinderen nadenken..want meid je bent nog maar 17 dus denk eerst maar goed na. Ik snap je moeder eerlijk gezegt ook niet helemaal mijn moeder zou dat echt niet goed vinden dat als ik mijn vriend zo kort ken al met kinderen wil beginnen. en nog niet eens samenwoont. En idd 1000 is niks dan moet je wel gaan bijwerken wil je toch gaan rondkomen met een kind mijn advies wacht nog even een paar jaartjes
Ik ben ook nog erg jong, maar heb al 4 jaar een relatie, woon ook al bijna 4 jaar samen en wij hebben meer dan het dubbele per maand om uit te geven en nog is het erg lastig. Ik vind je nog erg jong en 5 maanden erg kort. Heb je een baan? Stel dat hij je na 3/4 maanden niet meer wil? Dan heeft je kindje geen vader en heb je geen woning voor jezelf! Vergeet niet dat je bij zo'n kleintje de hele dag moet zijn en ik moet eerlijk zeggen zonder de steun van me vriend had ik het niet gered. Niet 9 maanden zwanger zijn en nu ook niet. Ik hou me altijd voor, stel je voor hij gaat weg of het gaat voorbij, kan ik dan hetzelfde aan me kindje bieden als hij nu heeft? Dus een dak boven ze hoofd en kleertjes, voeding, en geen gestressde moeder. Bij mij is het andwoord ja, bij jouw ook? 100 euro vind ik trouwens niet veel, met een kindje ben je dat zo kwijt hoor! Alleen het ledikantje kost al 100 euro!
meid denk nog eens goed na. 1000 euro is niks echt niet. zoals al eerder is gezegt je heb je vaste lasten. je ziekefonds is al 1/5 van het hele bedrag dan je huur gas en licht. verzekeringen en je boodschappen. dan de spullen voor je kindje nog. mijn vrien heeft een ful time baan en ik werk er ook nog naast als ik dit niet zou doen zouden we niks meer kunnen doen en geloof me mijn vriens verdient iets meer als 1000 euro. ik weet nie wanneer je 18 wordt maar wat als je 1 a 2 maandejes eerder bevalt? en je relatie is niet zo lang leer elkaar eerst kennen ga eerst samen wonen dan leer je elkaar vaak pas kennen.
kan nix anders doen dan me aan te sluiten bij voorgaande reacie's ikzelf was 14 toen ik een relatie kreeg 17 toen ik samenwoonde en ovver kinderen begon... maar we wilden eerst een goeie ondergrond hebben nu dus een eigen woning en man een vaste baan was 19 toen ik zwanger raatke en 20 toe nk beviel e necht geloof mij met 1000 euro en wat extratjes van je vader red je het allen niet! ten eerste is een huishouding draaiende houden al duur met je boodschappen erbij en als je een kindje er bij hebt kindjes zijn ook duur... maar denk ook aan later als je kindje groter is.... en ik vind het ookn iet eerlijk om teveel op je ouders te gaan bouwen jullie willen een kindje en niet zij en ik lasnet ook al in de lounge dat je niet echt veeel zelfvertrouwen heb ik zou zeggen werk daar eerst maar eens aan...
Met alle topics die ik van je gelezen heb, kan ik alleen maar zeggen; meid wacht er alsjeblieft nog even mee! Het gaat er nog niet eens om dat je jong bent of nog niet zo lang samen bent met je vriend, je bent blijkbaar erg onzeker, hebt niet echt veel besef van de waarde van geld (geloof me, ik dacht vroeger ook dat 1000 euro veel was, dus ik snap je op dat vlak,maar dat is het echt niet!) + dat je denkt dat je vader je wel effe uit de nood zal helpen als jullie terkort komen. (Ook al was hij miljonair, je moet toch leren zelfstandig te zijn en voor jezelf te zorgen?) Als je zelf héél eerlijk bent, weet je toch ook wel dat dit alles geen stabiele basis is voor een baby?