Hallo Meiden, Ik heb een dochter van bijna 3 jaar. Zij loopt 9 maanden achter met praten,wij zijn bij een audiologische centrum geweest daar is door verschillende artsen onderzocht. Wij hebben toen een advies gekregen om haar verder te laten onderzoeken,om te kijken of hier spraken is van autisme dit heb ik toen niet doorgezet wel zijn wij begonnen met logopedie en op de peuterspeelzaal.Daar hebben wij nu een gesprek gehad en zij geven aan dat het toch belangrijk is dat we haar toch laten onderzoeken op dingen als autisme.Ik ben hier best op tegen zij is nog zo klein wij hebben thuis geen problemen met haar,natuurlijk heeft zij een behoorlijke spraak-taalachterstand,maar zij begint nu wel 2 woordzinnen te spreken. Op de peuterspeelzaal geven zij aan dat zij niet met andere kinderen speelt en niet sociaal is,wat moet ik hier mee? Dus nu hebben wij toch maar besloten haar toch verder te laten onderzoeken,maar ik sta hier helemaal niet achter. Wat is nu een goede beslissing? Hopelijk iemand met goed advies. Liefs Hope.
Ik heb er dus zelf geen ervaring mee, maar wij hebben autisme in directe familie. DL vertoont ook wat patroongedrag, eigenlijk sinds ze hier toe in staat is, maar ik vind haar echt nog te klein om er überhaupt een label aan te hangen. Bovendien is ze super sociaal, dus volgens mij is het gewoon puur kopiegedrag wat ze vertoont. We hebben het er wel over gehad met de huisarts en CB, maar ze zeggen dat ze pas vanaf 6 jaar ECHT vast kunnen stellen of er sprake is van autisme of anderszins. Als je het niet wil, zou ik het niet doen, dit heb ik dus hetzelfde met een erfelijke aandoening die ik zelf heb en waar DL dus mogelijk ook het gen van heeft (maar uit zich pas na pubertijd, dus ik wil die keus aan haarzelf houden). Ziet de peuterspeelzaal anders gedrag dan jullie van haar gewend zijn? Onze dochter is thuis, bij familie, op visite of op de peutertuin gewoon zoals ik haar ken. Als ze autisme heeft, zou ze toch ook wat van dat gedrag thuis moeten vertonen...
Hoi, Bedankt voor je reactie. Hun willen eerst weten wat er met haar aan de hand is voordat zij op een groepje haar achterstand kan inhalen.Wij vonden het wel goed gaan op de peuterspeelzaal zij had het er heel erg naar haar zin leerden er dingen enz,Wat nu te doen er is al een verwijzing verstuurd het is al voor een 2 keer in gang gezet!
Het heeft meerwaarde wanneer je er iets mee gaat doen. Of ze nou wel of niet autisme vaststellen, haar gedrag en persoonlijkheid gaat daardoor niet veranderen. Wel kan je je alvast voorbereiden indien het wel autisme is, en eventuele moeilijkheden waar jij, de PSZ of anderen tegenaan lopen, zullen dan een andere aanpak behoeven als het toch zo blijkt te zijn. Als zij moeite heeft met vriendjes maken en samenspelen, maar er zelf geen last van heeft omdat ze heerlijk alleen speelt, is er minder haast. Maar als zij dat moeilijk vindt en zich thuis aan jou, en op de PSZ aan de leidsters, vastklampt en niet tot spelen toe komt, heeft ze daar wel begeleiding bij nodig. En straks op school zal ze toch meer en meer 'moeten' interacteren met de andere kindjes, hoe zal dat dan gaan? Dan is het fijn om te weten welke mogelijkheden er allemaal zijn en dat jij en de leerkrachten begeleidt kunnen worden. Hoe gaan de ochtendroutines? Hoe gaat ze om met veranderingen? Hoe gedraagt ze zich onderweg? Zie jij haar spelen met andere kindjes als je ergens op bezoek bent? Hoe is ze met labeltjes / zand / friemeldingetjes, kan ze daar tegen? Hoe gaat het eten? Hoe gaat het slapen? Wat voor type meisje is ze (stil, vrolijk, snel boos, snel verdrietig, geprikkeld, etc)?
Allereerst is het absoluut niet waar dat ze geen autisme vast kunnen stellen op jonge leeftijd! Wel krijgen jonge kinderen niet heel snel een diagnose, alleen als het echt heel duidelijk is, anders zie je nog wel eens voorlopige diagnose. Onze zoon is onderzocht toen hij net 2 was en heeft dus ook al zo lang een diagnose, maar bij hem is er ook geen twijfel. Er is zeker meerwaarde om al jong te laten onderzoeken, aangezien hoe vroeger er begonnen wordt met eventuele behandelingen, hoe beter. Uiteraard moet je er als ouder wel achter staan. Wij hebben goede ervaringen met Integrale Vroeghulp voor het eerste traject, zij kijken ook breder dan alleen autisme. Ik denk dat het goed is om jezelf af te vragen waar je weerstand zit. Vind je haar nog te jong voor een label bijvoorbeeld of ben je bang dat er wat uitkomt, twee zeer verschillende redenen, waarbij de eerste een goede reden is om het uit te stellen en de tweede meer iets is waar je doorheen moet (wij vonden die stap ook echt moeilijk terwijl er hier wel duidelijk wat aan de hand was). Uiteindelijk bepaal je als ouder of ze onderzocht moet worden, niet de psz.
Ik heb laatst een werkstuk moeten maken over autisme, en ze kunnen vanaf 9 maanden al onderzoeken doen. Verder ben ik het helemaal eens met mamavanlieverd. De onderzoeken zijn waarschijnlijk enger voor jullie dan voor jullie kind. Je kan de juiste begeleiding krijgen of ze nou wel of geen autisme heeft, ik zou het dus wel doen.
En als ze, zoals jullie denken, geen autisme heeft kun je voortaan elke verwijzing daarnaar in 1x van tafel vegen. Ook niet onpractisch.
Hoi meiden, Bedankt voor al jullie reacties! Ik wil inderdaad niet dat er nu al een label op haar word geplakt, vind dat nog veels te vroeg.Wat als er autisme uit komt kan zijn dan nog terug naar de peuterspeelzaal?En hoe zit dit met school kan zij naar een normale school?Waar moet zij haar spraak-taalachterstand inhalen? Ik begrijp ook gewoon niet dat omdat zij niet veel met kinderen speelt en nog veel brabbelt gelijk denken dat zij autisme heeft.Zij heeft ook veel KNO problemen. Hoe zit dit als er volgens hun sprake is van autisme moet ik dan hier in mee stemmen?? Liefs Hope
Tja ze is bijna 3... Maar je zou denken dat het op die leeftijd heel normaal is dat ze niet echt samen speelt. Wellicht eens doorvragen hoe dat zit?
Ja,dat was ook mijn gedachten. Wat als ik er nu verder helemaal niks meer mee doe,dus haar lekker thuis houd tm 4 jaar dat zij naar school moet,kan zij dan wel worden aangenomen met een achterstand?qwa taal?
Ik zou het wel willen weten. Juist om ons zelf hierop voor te bereiden, hoe gaan we hier mee om, enz. En dat hoeft niet te betekenen dat ze naar een andere psz moet. Er zijn zat autisten die normaal onderwijs volgen. En er zijn heel veel verschillende vormen van autisme, geen autist is hetzelfde (ik werk met veel volwassenen met autisme). Ik denk zelf dat je zelf nog niet geconfronteerd wil worden met het feit dat ze misschien autistisch is. Maar ook dat is een proces waar je door heen moet. En wie weet, heeft ze het niet. Dan kan je dat dus van tafel vegen.
Ligt aan de school allicht... En dr spraakachterstand wordt vast niet minder als ze niet naar school gaat. Daar help je haar ook niet echt mee dus.
voor speciaal onderwijs zal er wel wat meer nodig zijn dan een eventuele diagnose Elk kind (uitzonderingen daargelaten) gaat eerst naar het reguliere onderwijs. Pas als het reguliere onderwijs handelsonbekwaam wordt komt er speciaal onderwijs ter sprake. Om zich handelsonbekwaam te stellen moet de school alles overleggen waarin zwart op wit staat wat er allemaal ondernomen is om het kind op het reguliere onderwijs te houden en al die dingen gaan in nauw overleg met de ouders. Als je kindje de diagnose autisme krijgt betekend dit dat leraren etc hierop in kunnen spelen en je kindje beter kunnen begeleiden. Zo te horen twijfel je zelf heel erg of het wel autisme is of dat het afkomstig is van haar kno problemen, tja er is maar 1 manier om daar achter te komen en dat is toch te laten testen.
Bedankt, Ja wij hebben thuis totaal geen problemen met haar,ik bedoel dan zouden wij thuis toch ook zo iets moeten hebben van oke hier is meer aan de hand? Hoe kunnen ze haar dan op de psz begeleiden?
Ja, dit, op die leeftijd is het zo normaal dat ze niet samen spelen. Is dat het enige, met de spraakachterstand, waardoor autisme wordt vermoed?
Ik begrijp niet goed waar je weerstand zit? Als ze autisme vaststellen, dan kan je dochtertje de begeleiding krijgen die ze nodig heeft. En als ze geen autisme heeft, dan ben je van het gezeur af... Je kunt haar natuurlijk thuishouden een jaar, maar stel dat ze het heeft, dan ben je een jaar aan begeleiding misgelopen. En waarom?
Is zekere belaagrijk autisme of andere stoormis zo vroeg mogelijk constateren. Autisme kan je al erg erg vroeg zien, lichtere vorm lastiger maar kan toch echt. Je kan beter contact opmemen met ggz autisme bijvoorbeeld die hebben veel inloopavonden en vele informatie over. Het kan autisme zijn of niet maar is beter toch weten ja/ne op dit moment van opname dat je steeds wacht en verder bent van dat punt waar nog ze erg hoed kan begeleid en geholpen worden als dat wel zo is. Het kan net zo goed andere stoornis zijn of zeer lichte autisme of niets aan de hand. Maar echt alleen mensen die daarin gespecialiseerd kunnen bepalen en beoordelen geen psz of logopediste en zeker niet jij als moeder want jou visie op eigen kind altijd anders dan in het echt is
Nee hoor wij hadden en hebben thuis ook geen problemen met onze zoon gehad rond die leeftijd. Maar daar hoefde hij niet in een groep te functioneren, waren de prikkels een stuk minder aanwezig. Pas toen hij in groepen moest gaan functioneren begonnen er dingen op te vallen. Op de peuterspeelzaal zat hij vaak te kijken/observeren en speelde niet mee. Wilde geen smerige handen hebben en deed dan ook niet vaak mee met het knutselen of in de zandbak spelen. Toen hij in groep 1 kwam liep het spaak, hij viel op , begon rare geluiden te maken en kon het allemaal niet meer aan. Na onderzoek kwam daar de uitslag Autisme (Asperger). Toen kon de school er ook meer mee, we lieten hem van groep 1 naar groep 3 overgaan (omdat hij leertechnisch voor liep) waar het vooral rustiger voor hem was omdat iedereen dan aan zijn tafeltje zat ipv rond te lopen. In groep 4 kreeg hij een juf waarmee het heel goed klikte. En tegen alle gewoontes van de school in bleven ze in hetzelfde lokaal dus zijn omgeving bleef hetzelfde. In groep 5 bleven ze weer in hetzelfde lokaal en behielden ze dezelfde juf, helaas begon het toen spaak te lopen en kon hij het niet meer aan te functioneren in een grote klas. Halverwege het jaar is hij toen over gegaan naar speciaal onderwijs. Daar zit hij nu op zijn plek en draait hij goed mee
Jou visie erop thuis is anders je heb misschien geen vergelijkings materiaal en nodige middelen voor. Op psz is dat toch echt beter beoordelen ook al ze zijn niet in stoornissen gespecialiseerd kunnen ze naar aanleiding van een en andere uitspraken doen omdat ze veel kinderen zien en veel speel/onderwijs elementen hebben omdat te beoordelen. Het kan ook zijn dat ze niet alles vertellen, of dat ze andere signalen zien naast. Maar kom op 2x doorverwijzen is toch wel wat en nee ze kunnen haar blijkbaar niet goed begeleiden maar als je dat laat beoordelen door 3e partij dan hebben ze "basis" want hoe je omgaat/begeleid hangt af of kind gezond is of niet daaruit gaat heb je bepaalde "lijn" en verwachtingen en hoe je met kind moet omgaan in bepaalde situatie. Gezonde kind die bijv niet samen wil doen kan een extra zetje krijgen op een of andere manier en autisme moet je anders behandelen dus. Kinderen kunnen zeker in algemeen al va 2-2.5 jaar samenspelen. Hangt veel van kind/gezinsituatie/of hij vaak buiten is/andere kids/leeftijd andere/kdv optie etc. Maar in algemeen wel bijv lied zingen of dansen
We gaan het ook wel gewoon doen,maar ik zou het niet leuk vinden als zij misschien een verkeerde diagnose krijgt. Daarbij zou ik haar heel graag op de peuterspeelzaal laten maar hun kunnen haar niet voldoende bieden qwa taal vinden hun. Wij zien we dat ze vooruit gaat!