Proberen de niet-poetsers nu van een schuldgevoel af te komen? Leven en laten leven inderdaad. Ik ben wel zo'n iemand die het heerlijk vind om schoon te maken en dat heeft niets te maken met smetvrees of iets dergelijks.
Fruit en groente was je ( eventueel) met azijn en citroensap daar was je de chemicaliën mee af. Daar ga je toch niet nog meer chemicaliën op smeren door het af te wassen met afwasmiddel ??
Ik dacht altijd dat ik extreem poets maar dat valt wel mee als ik die topics lees. Dweilen doe ik nu heel weinig terwijl ik dat eerder elke week deed.
Ik ben niet zo poetserig, maar ik zuig wel iedere dag en dweilen doe ik meestal om de dag. Maar dat is omdat we huisdieren hebben en met jonge kinderen op de vloer vind ik dat wel zo fris. Maar dat is even snel stofzuiger en dweil er doorheen en klaar. 1x in de week doe ik het goed, dan haal ik alles even opzij. Dan komt er iedere keer weer een lading speelgoed onder de bank vandaan, haha. De wc doe ik 2x in de week. En tussendoor de bril als het nodig is.
Inderdaad leef ik niet om schoon te maken, maar maak ik schoon om te leven. Ik zwaai dus niet dagelijks met een sopje in het rond enzo. Geen eens tijd voor ook. Ik heb namelijk naast de kinderen ook nog een parttime baan en wil ook nog graag tijd voor mezelf en mijn partner hebben. Hoe doen mensen dat die dagelijks echt het halve huis steeds schoon soppen, inclusief de was enzo? Hebben die geen baan? Hebben die geen sociaal leven? Hebben ze geen tijd voor zichzelf nodig of halen ze hun voldoening uit het schoonmaken? Mijn moeder was en is ook een schoonmaakfanaat. Zelfs vroeger op vakantie ging haar stofdoekje nog mee. Altijd maar poetsen en doen. Wellicht dat ik er daardoor wat allergisch voor ben geworden en zelf het idee heb dat het wel wat minder kan allemaal. Ook beter voor de weerstand trouwens. Want je kunt ook TE schoon willen maken/zijn wat vervolgens weer voor allergieen kan zorgen, omdat je nergens meer tegen kunt.....
Waar zou een niet-poetser zich in vredesnaam schuldig over moeten voelen? Sorry stoflaagje, dat ik je vandaag geen aandacht geef omdat ik er gewoon geen zin in heb? Of schuldig ten opzichte van de wel-poetsers omdat ik vandaag leukere dingen doe en een ander daar geen tijd meer voor heeft na het stofzuigen en dweilen van het plafond? Ik kan me echt niet voorstellen dat ik me schuldig zou voelen omdat ik vandaag niet poets. Morgen weer een dag.
Ehm... Ik ben stikjaloers op vrouwen die het leuk vinden om te poetsen. Ik vind het verschrikkelijk, moet mezelf echt dwingen. Stofzuigen doe ik elke dag, moet ook wel met 2 katten en 1 hond. Wc probeer ik elke dag te doen , is wel zo fris. Maar je fruit met afwasmiddel wassen? Really????!!! lekker gezond zeg
Ik zie echt het probleem niet zo. Als ik van schoonmaken houd, dan val ik daar toch niemand mee lastig? En moet je daar dan maar je mond over houden op een forum, omdat iemand je anders wellicht overdreven vindt. Er werd als voorbeeld gegeven van vergelijkbare "wedstrijdjestopics" plantaardige melk en langvoeden, en met sommige topics heb ik inderdaad ook niks, en vind ik mensen ook in doorslaan. Maar ach, dat is hun eigen keuze toch? Waarom zou ik dat vervelend moeten vinden dan, of gelijk zeggen dat zulke mensen geen leven hebben omdat ze zich alleen maar met (zelf invullen) bezighouden. Of denken dat iemand hele dagen niks anders doen, dat vind ik nog het gekke. Het is namelijk helemaal niet waar dat je hele dagen alleen maar schoonmaakt wanneer je er van houdt om alles lekker bij te houden. Als ik mijn toilet schoonmaak ben ik daar bij een uitgebreide poetsbeurt een kwartier aan kwijt, bij een "normale" dagelijkse misschien hooguit 5 minuten. Idem met andere ruimtes. Bijhouden zorgt er m.i juist voor dat je er minder tijd aan kwijt bent (je hoeft niet lang te schrobben) al doe je het wel frequenter, waardoor het misschien lijkt alsof het meer tijd kost. En ja, ik zeg eerlijk, ik vind bv was opvouwen in de avond of afstoffen of een kast uitmesten heerlijk ontspannend. Een ander heeft dat misschien met naar de pedicure gaan en daar zou ik weer nooit vrijwillig voor kiezen, maar om dan maar te stellen dat dat over the top is en zo iemand hele dagen niks anders doet...? Dat vind ik erg raar. Het valt me ook op dat de (om het even zo zwart-wit te stellen) de "niet-poetsers" zich ook wel een beetje aangevallen voelen ofzo.
Nee joh met afwasmiddel???? Ik doe het allemaal eerst in de vaatwasser, goed schoon en met extra glansspoelmiddel. Nee hoor gewoon even afspoelen.
Ik bewaar de vouw was ook voor de avond en dan ondertussen een film kijken. Kasten extra schoonmaken gebeurt ook vaak in de avond, geen kinderen erom heen.
Ik vind het zo gek dat sommigen het hier hebben over niet-poetsers en poetsers. Er zitten echt nog vele gradaties tussen poetsgek en slons, gechargeerd natuurlijk. Doet me denken aan het rooktopic, waar al snel 'de rokers tegen de niet-rokers' waren (niet iedereen gelukkig) Ik vind dat er daar al te zwart-wit werd gedaan, maar bij poetsen... wie bepaalt nou wat veel en wat weinig is en hoeveel tijd iemand er aan zou moeten besteden of hoe belangrijk je het zou moeten vinden. Het zal mij iig een worst wezen wat anderen van mijn poetsgedrag vinden
Onze poetshulp poetst om de week het hele huis. Ik stofzuig als ik het nodig vind. Dus soms 2x per dag, soms 3 dagen niet.. De was als ik ongeveer 2 manden vol heb met vieze was, dan werk ik alles in 1 dag weer weg. Opruimen (wat er op tafels, het aanrecht of op het dressoir ligt) doen we bijna iedere dag aan het eind van de dag. Meestal ruimen we aan het eind van de dag ook het speelgoed op, maar er mag ook wat blijven staan voor morgenvroeg. Wc, 2x per week door de pot. Badkamer: naast de wc, alleen even de vloer droogdweilen na het douchen of bad.
Nou waarom ze zich schuldig moeten voelen geen idee, maar als je zelf tevreden bent over hoe je het doet dan snap ik niet waarom er zo afgegeven moet worden op degenen die graag poetsen? Mijn kinderen krijgen er niet minder aandacht van, mijn man ook niet. Ik heb een prima sociaal leven, wat is het probleem dan dat ik zo blij wordt van een schoon, fris opgeruimd huis? Alsof je dan achterlijk bent ofzo en geen leven hebt.
Tja, ik ben zo iemand die 2x per dag de wc uitsopt (en daarnaast nog een fles wc eend per week weg spuit). 1x per dag van boven naar beneden mijn hele huis stofzuig en dweil en de hele dag bezig ben met schoonmaken/opruimen. Maar voor mij is dat echt geen straf. Ik vind schoonmaken ontspannend. En sinds ik kinderen heb en niet meer werk is mijn huishouden een van de weinige dingen waarin ik me kan uitleven (en dat vind ik heerlijk). Een ander is trots als die een goede deal op het werk heeft gesloten of een grote nieuwe klant heeft binnen gesleept. Ik ben trots als iemand hier binnen komt of als ik aan het eind van de dag op mijn bank zit, om me heen kijk en denk wat is het hier weer lekker schoon vandaag, heb ik toch mooi weer voor elkaar gekregen En daarnaast vind ik het niet elke dag schoonmaken van de wc echt vies
Als antwoord op je vragen. Ik heb inderdaad geen baan bij een werkgever. Ik ben bewust gestopt met werken toen ik aan kinderen begon en spring af en toe bij op kantoor bij mijn man zijn aannemersbedrijf. Ik heb zeker een sociaal leven, daar heb ik het hele weekend endoordeweeks in de avond tijd voor ( en doordeweeks overdag telefonisch als ik even ga zitten tussen het poetsen door). Tijd voor mezelf heb ik niet nodig, ik haal mijn ontspanning echt uit schoonmaken. En af en toe naar de kapper, zonnebank of nagelstyliste is voldoende voor me. En juist doordat ik het hele huis elke dag doe is het niet veel werk. Niets word echt vies dus echt tijdrovend boenen is niet nodig. Voor de kids heb ik ook tijd zat. Denk dat ik alles opgeteld max. 3,5 uur per dag met het huishouden bezig ben (incl koken en boodschappen) waarvan ik het meeste probeer te doen als zoon op school is en dochter slaapt. Ik kan bijv. Niet rustig een leuk spelletje met de kinderen spelen als ik in mijn achterhoofd weet dat de keuken een ontploffing is of dat er nog een berg strijkgoed op me wacht. Door alles elke dag te doen heb ik dus ook echt de volledige aandacht voor de kinderen als ik met ze speel.