Alleen ik heb nog maar een opa en een oma, maar ik probeer het contact zoveel mogelijk beperkt te houden. Ze proberen de familie te overheersen en ik heb geen zin om naar hun pijpen te dansen. Zelf ging ik al vanaf mijn vijftiende niet meer naar hun toe omdat ik geen zin meer had in met blokken te spelen.
Mijn oma kwam nooit omdat ze me niet wilde kennen, maarre ik vind dat je helemaal gelijk hebt ze kunnen toch ook naar jou toe komen! Kom op zeg ze zijn allemaal nog mobiel en wonen een kwartier bij je vandaan, kijk als ze nou niet meer zo mobiel zouden zijn OKE maar ze gaan toch ook bij andere op bezoek. Ik zou het gewoon eens een keer zeggen, hoeft toch niet steeds van jullie af te komen...!?
Wij hebben nog een oma van bijna 85 in april en een opa van 86. Opa is niet fit om langs te komen, die zit echt op zijn bank en komt er niet vanaf, vanwege zijn lucht. Wij gaan dan ook altijd daar heen. Oma komt wel vaker met schoonmoeder mee, enof wij gaan daar heen. Ze is echt een schat van een vrouw..
opa en oma aan man zijn kant zijn er niet meer, aan mijn kant nog wel, maar die zijn 3x geweest in 1,5 jaar tijd, verder gaan wij gewoon altijd naar hun
Ik heb tot mn 14e overgrootouders gehad (heb er 3 gekend) En mijn laatste opa is in 2010 overleden. van mijn opa en oma *2009&*2010 heb ik nooit verwacht dat ze bij ons kwamen. Wij kwamen daar, maar toen ons zoontje geboren werd en met verjaardagen,kwamen ze wel.
Ik heb 2 oma's De moeder van mijn moeder, zij is 89 jaar en heeft Alzheimer. Zij is nog nooit bij mij thuis geweest (ik woon nu rond de 10 jaar op mezelf). Zij woont naast mijn ouders, dus ik zie haar als ik bij mijn ouders ben. Mijn dochters (vooral de jongste) is helemaal gek van haar (is wederzijds) dus die zit daar heel veel als ze bij mijn ouders is. De moeder van mijn vader is 78 en zij komt hier 3 a 4x per jaar met verjaardagen.
ja opa en oma van mijn vaders kant. Door omstandigheden geen contact meer mee en dat hou ik graag voorlopig even zo. Heerlijk rustig en geen gezeur aan mijn kop.
ik ga niet alles lezen maar ik lees alleen jou verhaaltje; ik zou wel langs blijven gaan, misschien niet eerlijk vanuit hun. Maar ik weet zeker dat je zo'n spijt krijgt als ze er straks niet meer zijn... gewoon langs blijven gaan, begin er eens over als je bij ze op bezoek bent misschien helpt dat? ik zou in ieder geval langs blijven gaan, dat is ook belangrijk voor jullie meisje...
ik heb nog 1 oma, mijn man heeft geen grootouders meer. mijn oma is 89 jaar. ik ga daar wekelijks heen. ze woont lekker dichtbij op een kwartier loopafstand.
Mijn oma is 79 maar heeft geen rijbewijs en woont hier 34 km vandaan. Met het openbaar vervoer hier heen komen is een flinke onderneming voor haar dus wij gaan iedere schoolvakantie daar een middagje langs. Met verjaardagen komt ze altijd met mijn vader mee en laatst kwam ze gezellig een middagje langs met mijn jongste zusje die net haar rijbewijs had gehaald, zo leuk
Ik heb nog één oma van 79. Woont hier 45 min. vandaan maar zit in een verzorgingstehuis en kan hier ook echt niet langs komen. 3 jaar geleden hebben we haar hier wel voor mijn bruiloft heen kunnen halen.Erg blij dat ze daarbij was ! Ga er zelf ook gewoon te weinig heen,maar met werk,twee kleine kids en de afstand is even langs gaan niet zo vanzelfsprekend. Als je opa en oma's zo fit zijn,en ze wel van alles kunnen en doen voor anderen kan ik me voorstellen dat je het jammer vind dat ze nooit jullie kant op komen. Ik zou het zelf denk wel gewoon een keer eerlijk zeggen dat jullie het ook erg leuk zouden vinden als ze eens bij jullie komen.
Ik heb nog een opa en oma en die zijn wel in staat om naar ons te komen (drie kwartier in de auto) maar het is wel een hele grote moeite voor ze. Dat bedoel ik niet sarcastisch, het is echt zo. En tóch hebben ze het een paar keer gedaan. Naar die opa en oma gaan wij zelf ook weleens, gewoon om even te kijken hoe het gaat enzo. Daarnaast heb ik nog een oma, met een nieuwe vriend (hoe modern ) en zij reizen samen de halve aardbol af met de auto. Maar die drie kwartier richting ons is teveel. Daar gaan wij dus met minder plezier en ook minder vaak heen.