Moet echt even van me afschrijven. Ben vandaag alweer 40.4 en de baby doet het nog meer dan prima in mn buik. Lag donderdag nog lekker te duimen en nog geen teken van naderende bevalling. Bloeddruk was nog mooi laag. Allemaal goede tekenen. Dat is het belangrijkste. Vk had nog even inwendig gevoeld. Bmm half verstreken en 1.5 cm ontsluiting. Halve strippoging gehad. Nu is het alweer 2 dagen later en nog geen baby. Aan de ene kant vind ik het wel gezellig, maar ik baal ook vreselijk. Iedereen die vraagt van: alles nog rustig. Of je controleert door ineens te appen enzo. En dan gaan ze ook nog zeggen: tis vast een jongen. Die blijven langer zitten. Maar ook iedere keer krampen en afentoe een fikse wee. Maar thats it. Ik ben emotioneel eigenlijk best op. Lichamelijk valt het allemaal nog wel mee. Vanochtend heel de bovenverdieping nog schoon gemaakt en alle ramen gezeemd. Maar nu is dus weer alles klaar en zit ik maar weer te zitten. Zo frustrerend. Weet eigenlijk niet zo goed wat ik met deze post wil bereiken. Maar het voelt wel fijn om even te klagen. En hopelijk hou ik het psychisch niet tegen of what ever. Kijk namelijk erg uit naar de bevalling, maar ben zo bang dat ik naar het zkh moet voor inleiding. Dus dat dat de bevalling dan nu tegen houdt. Bij de meiden was het 40.1 en 39.6. En nu dus al 40.4. En i know, het komt wanneer het komt en er is er nog geen 1 blijven zitten . Maar ja.. soms wil je dat even niet horen. X
Wachten duurt altijd lang! Maar voordat je het weet is het zover. Hier 2x ingeleid met 41+1 & 40+5 dacht ik zo uit m'n hoofd, maar weet nog goed dat ik het wachten vreselijk vond. Succes met de allerlaatste loodjes, ik gok 5 juli
Ooeh zeer herkenbaar.. Hier bij de eerste twee bevallen met 38+1 (inleiding) en 38+6 (natuurlijk). En nu deze laatste keer bevallen met 40+3. En Jaa dan duurt wachten extra lang.. Want dat is wat je aan het doen bent, wachten op iets, een teken dat de bevalling begint. Hopelijk duurt het niet lang meer! En dan heeeerlijk baby knuffelen!!
Ik wil je sterkte wensen. Het wachten is zo pittig aan het einde. Hier heb ik wel de ervaring dat je het zelf tegen kunt houden. De eerste is geboren met 40.2. Bij de 2e was ik heel gespannen voor de bevalling en uiteindelijk ben ik met 41.4 ingeleid, na meerdere strippogingen. Ik had ook al 2 cm. Bij de derde me voorgenomen om ontspannen te zijn, want dat inleiden wilde ik liever niet nog eens. En hij kwam met 39.6. Natuurlijk heb je het niet helemaal zelf in de hand, je baby moet er ook gewoon klaar voor zijn. Maar probeer na te gaan wat jou eventueel spanning geeft en probeer dat aan te pakken of los te laten. En probeer niet te gaan zitten wachten, want dan duurt die tijd ook zo lang. Probeer voor elke dag een klus te bedenken die je graag gedaan wilt hebben of iets wat je leuk vindt om te doen. Elke dag dat je dan langer moet wachten is dan toch een fijne dag geweest.
Ja waar ben ik bang voor? Geen idee. Ik kijk juist uit naar de bevalling, maar ben wel bang voor een inleiding. Maar de bevalling... laat maar komen. Ik had gehoopt dat het vanaf vrijdag kwam ergens. Man thuis en de kids ook. Handiger dan op school. Maar ik wil te hard ontspannen denk ik . En nu heeft mn jongste dus morgen kijkles op zwemles. En ja. Daar wil mijn man ook bijzijn Zul je zien dat het dan komt. Ik denk zelf ook dat ik het onbewust tegenhou. Maar heb nog niet ontdekt waarmee. Misschien wel voor het bellen naar de vk. Ik moet snel bellen. 1e in 5 en 2e in 3 uur. Maar ja, wanneer ga je bellen .
Herken je gevoel! Nu 1 dag overtijd van de derde.. allebei de Kids kwamen 5 en 9 dagen later, dus dr verwachting was ook wel dat deze over de uitgerende datum zou blijven zitten. Maar toch is het elke keer frustrerend.. ik heb bij deze baby ook veel last van voorweeën. Dan denk ik; ohjee zou het beginnen? Om vervolgens weer helemaal niks te voelen.. ik ben afgelopen 1.5 week ook erg emotioneel. Probeer me voor allerlei negativiteit af te sluiten, rustig aan te doen en mijn rust te pakken. Ik slaap verder goed maar voel me na een goede nacht alsnog kapot.. lichamelijk wordt ook alles zwaar. En elke keer denk ik weer; laat haar nu maar komen! Maar misschien wil ik te graag.. ik probeer wel ruimte te geven aan mn emoties in ieder geval. Praat er even over met iemand en lucht je hart, dat helpt vaak wel.. hopelijk komt jouw bevalling snel spontaan op gang!
Herken het wel, en bij de 3e overtijd gaan is helemaal niet fijn vond ik. Ik kon niks meer en de oudste moest elke ochtend gewoon naar school gebracht worden. Mijn man is de laatste dagen toen thuis gebleven, gelukkig kon dat. Mijn dochters zijn geboren met 39+6 en 40+3 Ik ben met 41+1 gestript voor de 2e keer en toen begonnen de weeën meteen. Hij is een uur later geboren. Misschien kun je nog eens gestript worden? Het ging bij mij de 2e keer wel heel hardhandig, maar ik was allang blij dat het had geholpen.
Inmiddels ben ik op 40.6 bevallen van een zoon. Wat een rijkdom en zo niet verwacht. Dacht zelf namelijk een meisje.
Van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon @marievs. Fijn dat hij er is! Wij kregen ook na twee meisjes een zoon, zo bijzonder en totaal verschillend! Geniet met elkaar van hem!