Hectisce bevalling van Susan

Om maandag 10 april om 7.00 uur moesten we in het ziekenhuis zijn daar zwl ik worden ingeleid met gel. Op deze gel reageerde ik niet en werd er om 13.00 uur weer opnieuw gel ingebracht daar kreeg ik af en toe een lichte wee van maar niet krachtig genoeg. Om 18.00 uur kwam de gyn. kijken en ik was nog niet verder dan 1 a 2 centimeter ontsluiting dus werd er besloten om naar de kraamafdeling te gaan voor de nacht en dan zullen ze de volgende dag de vliezen breken want als ze dat nu gingen doen dan kon het wel een hele lange nacht worden. Ik zou op de afdeling iets krijgen om evt. weeen tegen te gaan en om lekker te kunnen slapen. Om 19.00 kwam ik aan op de afdeling en me helemaal geinstaleerd om lekker wat boekjes te gaan lezen en met mijn man af te spreken hoelaat hij de volgende dag zal komen. Toen kreeg ik ineens een flinke wee en die 2 a 3 minuten later weer een en dat ging zo maar door omdat ik niet wist hoe ik deze sterke weeen op moest vangen belde ik een verpleegster maar naar mijn idee kwamen die niet snel genoeg dus ik weer bellen. Toen ze er eenmaal was zei ze dat ik gewoon moest zuchten en iemand anders zou sturen, maar ik werd bij elke wee misselijk omdat ik gewoon nog een half uur daarvoor een maaltijd had gekregen en deze niet lekker was gevallen. Ik weer naar de verpleging gebeld maar omdat het zo druk was op de afdeling konden ze niet even blijven en moest ik maar even onder de douche gaan staan. Ik onder de douche maar dat hielp echt niet meer ik mijn man geroepen en gevraagd of hij bij me wilde blijven staan en ik weer gebeld. Toen kwam er een verpleegster aan en die ging een bed voor me halen om naar de verloskamers te brengen omdat het daar wat rustiger was. Ik was namelijk in paniek geraakt omdat n iemand wilde geloven dat die weeen zo heftig waren. Toen ze net wegelopen was en ik me zat af te drogen braken mijn vliezen ik Arie wegestuurd om iemand te gaan halen. Toen er iemand bij kwam met het bed zeiden ze dat ik rustig moest ademhalen en moest opstaan om naar het bed te lopen. Toen ben ik in paniek gaan gillen dat ik niet rustig adem kon halen en dat ik moest poepen maar het enige wat ik te horen kreeg rustig adem halen. Toen ben ik opgestaan van het krukje en het hoofdje kwam eruit toen de verpleegster dat zag brak er paniek uit op de afdeling Arie en de verpleegster sleurden me onder mijn armen naar het bed toe omdat ik van de oijn niet meer kon lopen en toen kwam de romp eruit. Ik weet niet waar ze allemaal vandaan kwamen maar ik had ineens heel veel mensen rond mijn bed en met bloedspoed ben ik naar de verloskamers gereden, daar aangekomen was ze dus al geboren. Dus van de 2 centimeter ontsluiting naar geboren en wel heeft in totaal 1 uur geduurd. Gelukkig kwam achteraf de verpleegkundige haar excusses aanbieden omdat ze de situatie verkeerd had ingeschat. De volgende dag kwam de kinderarts Jessica controleren en vond dat ze wel heel geel zag en werd ze meteen meegenomen naar de high care afdeling waar ze onder de lampen moest en aan het infuus en antibiotica kreeg en een sonde voeding kreeg omdat ze te suf was. Het bleek dat haar bloedgroep niet met mijn bloedgroep matchten en ze haar eigen bloed aan het afbreken was. Gelukkig waren ze er op tijd bij en hoefde niet van bloed gewisseld worden maar als je kleine zo snel van je wordt afgenomen en daar aan alle slangen en toestande ziet liggen dan hakt dat er wel emotioneel in. Daar heeft ze tot en met vrijdag 14 april gelegen en mocht uiteindelijk 15 april mee naar huis. Gelukkig gaat nu alles ged met haar en mij ook en kunnen we nu echt gaan genieten.

Sorry het is een beetje een lang verhaal geworden maar ik moest het even kwijt.

Groetjes van Susan