En dit begrijp ik heeeeel goed. Net als allergie. Niemand hoeft rekening te houden met mijn kind want dan verwacht ik dat diegene net zoveel weet over wat allemaal wel en niet mag als ik. Dat is een risico. Je kunt niet verwachten van een ander dat die alles uit gaat pluizen tot in de kleine details. Als je zelf wat traktaties zou aangeven waarvan je dat zeker weet dat het wel mag dan zal ik de beroerdste niet zijn om mij daar aan toe houden. Maar verwacht niet dat ik naar een speciale winkel fiets ofzo. Er zijn vast traktaties in een gewone winkel te vinden die mogen. Maar als ik geen exacte dingen weet pluis ik uit voor zover dat voor mij haalbaar is (verpakking van producten) maar weet dat ik geen moeilijke namen weet wat duidelijk moet maken dat ergens varkensbot of varkensvet in zit. Wil je dit risico niet lopen dan geef je zelf traktaties mee naar school voor je kind. Zou ik zelf in dat geval ook doen. Het zekere voor het onzekere nemen en niet verwachten dat een ander alles weet en na gaat zoeken.
ik heb toen mijn dochter kaas en worst wilde trakteren een aantal halal worstjes bij onze islamitische slager gehaald en dat s ochtends ook tegen de mama's gezegd, die wisten dus dat het goed was.
Dit dus. (en herkenbaar). Blijkbaar is dit voor sommigen wel te veel moeite, nooit van barmhartigheid gehoord. Ik vind het jammer van die ouders dat ze geen rekening houden met zo'n kindje, wordt er zelfs akelig van alleen al als ik lees dat zo'n kindje dan jaren buiten de groep valt, gewoon sneu. Want hoe simpel is het om een traktatie een tikkeltje te veranderen zodat zo'n kindje ook mee geniet met de rest van zn klasgenootjes. Blokje kaas weglaten, of het stukje worst of wat dan ook, je hoeft er geen cm voor te rijden naar een koosjer zaak of een speciale dieetwinkel. Gelukkig kom ik zulke mensen in mijn omgeving niet tegen. Wij houden rekening met iedereen, vrienden die koosjer eten of vega zijn of iets gewoon niet lusten. En ook andersom, omdat partner geen vlees eet wordt daar altijd rekening mee gehouden, lekkere hapjes zonder vlees. Ik dacht altijd dat zoiets vanzelfsprekend was? Blijkbaar niet voor sommigen zo te lezen..
Traktatie aanpassen zou ik wel doen (maar dan wel voor iedereen en dan dus een traktatie zoeken die voor iedereen kan, indien mogelijk) maar er zeker niet voor naar een andere winkel fietsen. Traktaties zijn voor mij altijd al een enorme opgave en dan is het nog niet eens 'speciaal'. Aanpassingen moeten wel binnen mijn 'straatje' passen en dat is geen egoisme maar een beperking waar ik niks aan kan doen.
Ja dit dus! Wereld wordt toch veel gezelliger als iedereen met iedereen rekening houdt. Gelovige met ongelovige en andersom. Zo moeilijk is dat toch niet! Waar een wil is is een weg. Tot nu toe nooit meegemaakt dat iemand vlees trakteert in de klas. Gelukkig niet eigenlijk.
Bij jouw is er een wil....je wilt doen wat je kan. Dat is al meer dan voldoende. Het gaat mij meer om degene die zeggen dat ze het vertikken om rekening te houden met geloof omdat ze er zelf voor kiezen, kinderen van 4, dus dan maar eigen schuld dikke bult.....
Dat is je goed recht, alleen kan ik me daar niets bij voorstellen. Daar doel ik mee dat je toch van elke traktatie in de wereld zodanig iets kan veranderen zodat zo'n kindje in de klas alsnog meedoet. Ik zou me er werkelijk zo schuldig om voelen als ik voor alle kindjes een speciaal traktatie maak, maar voor 1 of 2 niet, dat ben ik weer.
Soms is allemaal zoveel makkelijker dan dat wij denken Je kan i.p.v. dingen vervangen ook gewoon kijken naar iets wat iedereen KAN eten Je hoeft er niet voor om te rijden, naar een andere winkel, moeite voor te doen.. Het gaat erom dat je niet moedwillig denkt dat het maar iemand anders zijn probleem is.. Wat is oprecht de moeite als een kindje geen vlees mag om één traktatie te maken zonder stukje vlees.. (of een traktatie met überhaupt geen vlees) Of als een kindje geen kiwi mag om om één traktatie te maken zonder stukje kiwi (of een traktatie met überhaupt geen kiwi) Of als je WEET dat een kindje door koemelk allergie geen danoontje mag.. wat is dan de moeite om voor dat kindje een knijpfruit oid te kopen.. Of zelfs te denken, misschien voor alle kindjes een knijpfruitje ipv danoontje.. Kleine moeite.. groot gebaar..
Nee. Kindjes met allergieen e.d. hebben een eigen snoeppot die hun ouders vullen en daar mogen ze iets uit pakken. Met de kersthapjes heb ik er wel rekening mee gehouden maar dat vind ik dan weer wat anders.
Ja inderdaad, maar niet alleen om de gelovige kinderen, maar ook de kinderen met een allergie. Las ooit dat een moeder wist dat er een kindje met een pinda allergie in de klas zat, en wat trakteerde haar dochter, jawel versierde pindakoekjes! Toen brak mn klomp, even serieus en met alle respect, dat vind ik niet normaal.
En er is een verschil tussen je er niks bij voor kunnen stellen of het volledig afkeuren. Dat laatste heb ik hier in het topic veel voorbij zien komen.
Natuurlijk houd ik daar rekening mee. Kleine moeite... Mijn oudste had kma, heel vervelend als zij weer eens iets niet mocht terwijl de rest lekker zat te eten.
Mijn zoontje is bijna 2, dus dit speelt nog niet. Op zich heb ik er geen moeite mee hoor dat hij het eet, maar ga het niet bewust kopen. Daar zit voor mij wel verschil in. Ook zit er wel verschil in, voor mij, tussen jullie god en mijn god, vandaar de moeite met de zegen. Bijbels gezien mogen wij het wel eten, als wij er zelf geen moeite mee hebben. Hebben wij er wel moeite mee, wordt het ons afgeraden, zodat wij niet twijfelachtig worden. Maar goed, daar gaat het niet om. Als ik uit eten ga, stel ik er ook geen vragen over, ik ga er vanuit dat het gezegend is in bepaalde restaurants. Wij eten gelukkig ook bij "niet christenen", maar wij bidden/danken zelf voor het eten. (ik denk dat jullie dat ook doen? weet ik niet hoor). Zoals ik al schreef, kan me niet voorstellen dat ik daar lieve kleuters mee wil pesten (want dat is het wel, uitsluiten van een traktatie) en zal ik gewoon op "moslimmoeders" afstappen. Zoveel traktaties die wel kunnen. En daarbij, wie trakteert er nou werkelijk vlees? Aan de weigeraars van rekeninghouden met, hoe vinden jullie dat voor je eigen kind? Stel, je maakt een traktatie die meerdere niet mogen. Daar is je eigen kind toch ook niet blij mee? Die wil toch dat zijn klasgenootjes blij zijn met hem? Je eigen kind wordt daar toch op aangekeken?
ik weet niet wie "jullie" zijn, maar ik ben iig een hollandse brabantse kaaskop en ik heb helemaal geen god. En vlees trakteren klinkt vreemd, maar hier zitten vaak knakworstjes op prikkers die getrakteerd worden.
Sorry, dan verwar ik je met iemand anders! Ik ben een zuidhollandse kaaskop en heb er wel Een Degene die ik bedoel zal vast wel reageren (hoop ik).
Als ik in die positie zou zitten zou ik daar zeker rekening mee houden, voor eigenlijk alles wel. Zou het zelf ook zeer op prijs stellen als er met mijn kinderen rekening gehouden zou worden. Als het té zou worden (als in dat er teveel verschillen zouden zitten in wat de kinderen mogen), zijn kleine cadeautjes ook altijd leuk. Hoeft niet altijd eetbaar te zijn. Niet zo moeilijk doen joh als het ook makkelijk kan.
Nou hier ook een Hollandse kaaskop maar ook moslima dus denk ik dat ik je vraag wel kan beantwoorden: We danken inderdaad voor en na het eten. Overigens voelt voor mij de God in de 3 monotheïstische godsdiensten wel als 1 God.
Ik eet elke dag halalvlees en ik leef nog steeds. Oh wacht dat komt natuurlijk door de zegeningen die erover worden uitgesproken Ik ben zelf een kind dat vroeger vaak geen traktaties mocht door lactose intolerantie en dat vond ik vroeger best moeilijk.