Ik weet van mezelf dat ik redelijk bezorgd ben. Als een van mijn twee meiden ziek is dan slaap ik ook niet rustig tot ze weer koortsvrij en beter zijn. En dan heeft mijn mamma's hartje het liefst nog een weekje nodig om te herstellen dat ik zeker weet dat ze lekker liggen te slapen en dat er niks aan de hand is. Maar nu, krijg mijn mamma's hartje geen rust. Het begon eerst met mijn jongste, die kreeg in een keer vanuit het niets rond een uur of vier smiddags koorts. Hangerig en niet lekker. Nou daar kan ik op zich best tegen. Een griepje oid, hoort erbij zeker in deze tijd van het jaar. Smorgens was de koorts weer helemaal weg. Nog geen twee dagen later werd mijn oudste meisje midden in de nacht wakker. En warm dat ze was! Koorts dus. Nou wil ze dan het liefst ook gewoon lekker in haar eigen bedje liggen. Geen gezeur aan haar hoofd. Dus ik ben met haar naar het toilet geweest (waar ze voor riep) en heb haar weer in haar bed gelegd. Maar slapen deed ik zelf niet. Elk geluidje heb ik opgevangen. Volgende dag heeft ze de hele dag op de bank gelegen met hoge koorts en niet lekker. Savonds was het in een keer over. Ze stond op van de bank. Zo mamma, pappa, ik ben weer beter hoor. Weltrusten! En ze wou lekker naar haar eigen bed. Mamma's hartje kon weer een beetje rusten. De volgende dagen nog wel veel problemen gehad, want ze had aften in haar mondje. Zo ontzettend zielig. Jongste was inmiddels 1 dagje aan het snotteren maar dat was ook weer zo over. Maar nog geen week later, kreeg de jongste weer koorts. We dachten dat haar achterste kiezen aan het doorkomen waren. Bij mij in bed gelegd, man was nog aan het xboxen, kleintje was uiteindelijk lekker in slaap gevallen. Toen man ook naar bed kwam heeft hij haar weer lekker op haar eigen bedje gelegd. Heeft ze de rest van de nacht gewoon geslapen. Smorgens was de koorts ook weer weg. Mamma's hartje kon nog een poging doen tot rust te komen. Maar goed, dat is nu 2 dagen geleden en nu heeft ze weer koorts! En niet zon klein beetje ook. Het was rond 6 dat ze 39.6 had. Verder wou ze wel eten maar toch ook niet. (Niet misselijk oid dus) Nou geef ik normaal niet zo snel een zetpil. De koorts is er niet voor niets in de meeste gevallen. Maar ik heb het haar nu maar wel gegeven. Maak me toch zorgen Zouden het toch haar kiezen zijn? Of herkent iemand hier ook iets in met weinig weerstand? Als ze morgen nog koorts heeft bel ik zoiezo de HA even. Maar daar heb ik nu niet zo veel aan Ben er zelf gewoon misselijk van. Ben ik nou overbezorgd? Liefs!
Door de aften in de mond van 1 van de kinderen zou ik zelf denken aan hand en mondziekte. Ik weet niet of koorts daar ook bij past. Maar goed. Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn, maar ik zou zelf niet zo in de stress (meer) schieten van koorts. Zeker als mijn kind het verder nog prima doet. Onze oudste heeft regelmatig hoge koorts gehad (en dan echt hoog 40,5/41 graden). Maar als je je ongerust maakt kan een belletje naar de ha morgen geen kwaad.
Vind ik wel, maar ik ben heel nuchter in zulke dingen en maak me helemaal niet snel zorgen, ik ben wel erg het uiterste denk ik, had 2 jaar geleden een knobbeltje in mijn borst, iedereen om me heen in de stress en ik niet hihi Maar vaak ziek vind ik niet gek met dit weer, warm, koud, warm, koud. Onze kleine heeft vorige maand 3 keer oorontsteking gehad, verkouden en meteen sloeg het op dr oortje, nu heeft ze weer buisjes en ze is weer stront verkouden, tja Manlief is nooit ziek echt nooit en is de laatste maand ook al 3 keer ziek geweest.
Weet je wat mij altijd verteld is, als je gevoel zegt dat er iets is, dan gewoon bellen! Bij de eerste was ik ook altijd overbezorgd, hij hoefde maar wat te hebben en ik belde. Bij de 2e ook maar wel minder. Bij de 3e heb ik wel geleerd om na me gevoel te luisteren sinds zij met 3 weken oud in het ziekenhuis heeft gelegen aan de beademing en alles. Als mijn kinderen ziek zijn, slaap ik ook niet. Mijn middelste kan heel benauwd zijn als hij verkouden is. Eerst vond ik dat doodeng en sliep het liefst bij hem.....Maar nu ben ik er aan gewend, tuurlijk vind ik het wel een beetje eng, maar ik schiet niet meer 1,2,3 in de stress. Als mijn gevoel zegt dit is niet goed dan bel ik gewoon en anders blijf ik lekker rustig. Ik weet dat het moeilijk is, want als moeder ben je altijd bang, en zie je ze liever niet ziek. Maar probeer niet te snel in de stress te schieten, kijk hoe ze reageren, hoe ziek zijn ze enz.....Geloof me ik heb hypochondrie en ik schiet zomaaaaaaar in paniek om de stomste dingen, maar ik heb wel geleerd kwa me kinderen na me gevoel te luisteren. Ben ik heel rustig en doet me kind het goed dan maak ik me niet zo druk. Tuurlijk hou ik het in de gaten, maar meer niet. Ben ik onrustig, blijf ik piekeren of er echt niet iets is, voelt het niet goed dan bel ik gewoon de dokter heel simpel. Maar goed dat is mij ook verteld na me meisje haar ziekenhuis opname. Als mijn gevoel toen niet had gezegd dit is niet goed, dan was ze er nu waarschijnlijk niet eens meer geweest. Dus meid rustig blijven, voelt het echt niet goed, vertrouw je het echt niet, dan gewoon bellen al is het voor je gemoedsrust!
Oja en kwa koorts, de artsen in het ziekenhuis zeiden altijd, we maken ons sneller zorgen als een kind 38 graden heeft en er geen leven in zit. Dan een kind met 40/41 graden die het goed doet, en nog gewoon bij de pinken is.....
mijn huisarts zei dat ik pas hoefde te bellen als het kind zelf geen energie meer over lijkt te hebben (of bij gekke dingen natuurlijk ook) in principe kunnen ze veel zelf oplossen en als ze gewoon goed levendig zijn verder is het goed.
Ik weer niet hoe oud je kinderen zijn maar ik vind je idd erg overbezorgd overkomen. Mijn jongste van net 4 was 3 weken geleden heel verkouden en had het ene moment koorts, het andere moment niet. Zo gaat dat bij kinderen. We zijn 5 dagen bezig geweest voor ze weer opknapte.
Nou het is een beetje een opstapeling van momenten denk ik. Dat is wat ik ook bedoelde dat ik mijn rust niet terug kan vinden. Mijn oudste is nu 3 1/2. Die is zelden ziek. Die heeft haar porties ook wel gehad toen ze klein was, longinfecties en ontstekingen. En nu eigenlijk al 1 1/2 jaar niks meer op een verkoudheid na. De jongste is nu 1 1/2 en heeft eigenlijk ook nooit wat. Maar omdat ze nu in een keer alle twee zo kwakkelen. Opzich ben ik geen stress kont. Maar het schoot me nu zo hoog dat ik een aantal van jullie down to earth verhalen goed kon gebruiken. Het gaat nu ook een stuk beter. Tanx iig. Misschien ook een beetje last van vliegende hormonen haha Ze lag net trouwens te zingen in bed haha zetpilletje werkt denk ik...
Zolang ze nog levendig zijn, niet suf, en nog drinken hoef je je vaak geen zorgen te maken. Wat eventueel wel kan als de koorts zo blijft sluimeren van wel/niet/wel dat ze door doorkomende tanden/kiezen een oorontsteking hebben. Maar dan zullen ze ook vaak naar hun oor grijpen en niet willen slapen. Gewoon even in de gaten houden. En als een paracetamol helpt, helpt het hoor, Niet schuldig over voelen.
Is er al eens een keer goed in haar keel gekeken? Mijn oudste is ook zelden ziek maar als ze het dan is was het heel erg. Ze liet nooit in haar mond kijken en de artsen vonden het dan wel prima. Wat blijkt nu: ze heeft 1,5jr met af en aan ontstokenkeel amandelen gelopen. Zij had ook aften in haar mond, een wit beslagen tong en af en aan verkouden. Elke keer als we dachten dat het beter ging was het de volgende dag weer helemaal mis. Ikmvind echt niet dat je onnodig ongerust bent hoor! Jij kent je kind het beste en weet echt wel wanneer ze niet lekker in haar vel zit. Laten ze haar maar een keer goed nakijken. Sterkte!
Als heel direct antwoord op je vraag: Ja, ik vind je behoorlijk overbezorgd overkomen. Niet vanwege het feit dat je je in deze specifieke situatie zorgen maakt, maar om de manier waarop je het beschrijft: bij koorts direct zelf niet rustig meer kunnen slapen, 'mama's hartje' die geen rust krijgt of weer bij moet komen.... Het is natuurlijk wat lastiger om vast te stellen of je (zowel in het algemeen als nu in deze situatie) ook echt overbezorgd bent, maar zo kom je wel over. Koorts hoort erbij en is een gezonde reactie van je lichaam op ongezonde dingen waar het lichaam mee te maken krijgt. Deze tijd van het jaar is griep/virustijd en dus kan het toevallig zijn dat je kids een paar keer kort op elkaar wat hebben. Als dit echt meer dan 2-3 weken achter elkaar door zou gaan, zou ik zelf pas bezorgd worden/actie nemen richting de huisarts. Voor een paar keer wat ziek en koorts niet.