Misschien een onwijs domme vraag, maar ik stel hem toch Mijn zoontje brabbelt met fases onwijs veel en de laatste tijd begin ik te merken dat hij bepaalde "woorden" vaak gebruikt. Zou hij er al iets mee bedoelen? En zo ja, hoe kom ik er achter wat? Of is dat geduld hebben (niet mijn sterkste kant 8)). Het is sowieso schattig hoe hij verhalen ophangt. Vooral de gefrustreerde/boze verhalen moet ik erg om lachen, maar ben zo benieuwd of hij dan ook al iets echt bedoeld.
ik denk zeker wel dat ze wat zeggen, helemaal als je bepaalde woorden vaker hoort. Hier 'verteld' Emma ook veel en ik hoor ook veel woorden vaker. Nu begint emma met wijzen naar dingen en dan zeggen we wat het is. Dan probeert ze de klank na te praten.
Grappig he, dat gebrabbel! Julie gebruikt bepaalde klanken of combinaties ook vaker dan andere. Ze is "ooit" begonnen met amm ammm" en daar rolde dan uiteindelijk "mama" uit. "Papa" lukte nog niet helemaal, dat was "wawa". Met vaderdag was daar dan een luid en duidelijke "papa". We kijken heel veel boekjes met Julie (met foto's van bekende dingen) en wijzen alles aan en benoemen het. Vindt ze prachtig! Wat ook heeeeel grappig is: telkens als Julie wat op de grond gooide of er viel iets om (blokjes ofzo), riep ik: oh-oooh! Dat is Julie na gaan doen, alleen haar laatste "ooooh" gaat qua toonhoogte omlaag, net alsof de batterij leeg is. Te schattig! Je zult merken dat je zoontje van die klanken vanzelf woordjes gaat vormen... dan denk je "oooh bedoelde hij DAT"!
Femke praat ook steeds meer na en je gaat het vanzelf meer en meer begrijpen. Wat mij bij mijn zoontje veel heeft geholpen om het te begrijpen: hem nazeggen en wijzen en dan reactie afwachten. En gewoon heel veel nagaan wat je zelf voor standaard zinnetjes of woordjes hebt, want die praten ze na. Bij zoonlief zei ik bijvoorbeeld altijd: Hoppa! als ik de lamp aan deed. Op een gegeven moment zei mijn zoon steeds abba en wees hij naar de lamp. Wij begrepen het eerst niet hoe hij op abba kwam, tot mijn man ontdekte dat ik steeds hoppa zei.... Maar goed, het komt echt vanzelf en het id niet geduld, maar gewoon aandacht dat je gaat helpen! Veel plezier!
Ik krijg het echt niet ontcijfert tot nu toe hahaha. Al heb ik het idee dat hij met 'kie' kijk bedoeld (ik zeg heel vaak: kijk de poes...kijk daar is pappa).
Ik heb dat ook! Hij zegt heel vaak bwabap, nog niet ontdekt wat het betekent. Het klinkt een beetje als een mengeling van papa en mama (wat we heel veel voorzeggen ).
Hier ook heel veel ongedefinieerd gebrabbel, maar ook echte 'woordjes' in hun eigen taal. Bij Melisa is echt alles met dada, en daar varianten erop. Ze kan al wel zwaaien en DAAA roepen, maar dat is ook alles wat ik eruit kan halen. Ze zegt ook heel duidelijk PAPA, maar dat roept ze ook tegen oma Maar ik kan hele gesprekken voeren met de kids. Dan ga ik hun nazeggen, ze vinden het echt geweldig, en dan zie je dat er steeds langere 'zinnen' eruit rollen. Gisteren was ik Diyana aan het nadoen met 'dadada dedede pie pie' (of zoiets) Ineens kijkt ze me heel ernstig aan en zegt serieus: 'Njen apoeh!" Ik: 'sorry hoor' , schijnbaar heb ik iets verkeers gezegd in 'dada-taal'
Hihi...dat gebeurd hier inderdaad ook wel eens. Echt zo'n verontwaardigde toon. Zo schattig vind ik dat . @Fenneke: Babap wordt hier ook veel gezegd. Ook geen idee wat het betekent
Ik vind het ook helemaal geweldig. Benoem ook veel, maar nog niet echt duidelijke woordjes kunnen ontdekken. Wel doet hij, als hij wakker is en we komen zijn kamer binnen, dan gooit hij zijn beide spenen demonstratief op de grond. Gisteren zei hij "eg" . Ik lachen, ja, die zijn weg!!! Ik maak er maar wat van. Volgens mijn man probeerd hij klok te zeggen (hij is helemaal weg van klokken), dat klinkt als "kok". Ook hebben we zijn naam op de deur staan in de vorm van beestjes (met de letters erop gedrukt). We hebben een leeuw, olifant, aap en schildpad. Dat benoem ik ook telkens en laatst klonk het echt alsof hij olifant en schildpad zei, zo grappig!!!
Grappig he als het lijkt alsof ze een mega moeilijk woord zeggen. Aaron stond van de week aan de tafel te spelen. Hij draait zich om naar de TV waar de Teletubbies op zijn en hij zegt iets dat begon met 'telle'. Vond het zo grappig
Leuk is dat he? M.ace zegt steeds hetzelfde woordje tegen onze hond: AB! Niet dat ze zo heet (ze heet namelijk Noa) maar we hebben ontdekt dat wij steeds tegen haar zeggen 'Noa, AF!' En sindsdien zegt hij telkens als hij Noa hoort of ziet AB! Maar dat is ook zo'n beetje het enige woordje wat ergens bij hoort! hihi!