Hoi iedereen! Onze baby is nu 9 dagen oud en heeft vooral in de nacht wat last van krampjes. Hij sliep naast ons bed in een wiegje maar wij worden echt van elk kreuntje wakker en daarom wilden wij proberen om hem in zijn eigen kamertje te laten slapen. Maar als hij 's nachts licht last heeft van zijn krampjes en hij ligt een klein beetje te piepen vinden we het eigenlijk ongelooflijk zielig om hem niet te 'helpen' (voor zover dat kan) Hoe doen jullie dit? Laten jullie de baby liggen tot ie huilt of?
Toen mijn dochter zo oud was stond ik ook met elk zuchtje naast haar bedje. Nu ze ouder is ben ik er wat makkelijker in geworden. Helpt Infacol niet voor in de nacht? Als je kindje echt last ervan heeft zou ik er s'nachts wel even uitgaan om de beentjes of buikje te masseren oid.
Wij werden de eerste week ook wakker van elk zuchtje, maar geloof me: het went! Inmiddels is mijn dochter 5 maanden en ze huilt bijna nooit. Enorm vrolijk. Zelfs mijn vriend heeft niet in de gaten dat ik haar 's nachts aan het voeden ben. Ze slaapt nog steeds in haar wiegje naast ons bed. Ik word nu alleen wakker als zij ook wakker wordt (of als ze eens een keer een hoestbui heeft ofzo, maar dat is een uitzondering). Tegenwoordig wordt aangeraden om kindjes in ieder geval de eerste 6 maanden bij je op de kamer te laten slapen. Wij mensen zijn de enige dieren die hun kindjes wegleggen en vinden dat kindjes van dagen/weken/maanden oud moeten "leren" zelf in slaap te vallen en papa&mama 's nachts niet nodig te hebben. Maar baby's hebben papa&mama wél nodig 's nachts. Al is het maar het besef dat er iemand bij hen in de buurt is. Ik ben er echt van overtuigd dat mijn dochter daarom zo goed slaapt. Wat betreft die krampjes: dat is vreselijk. Onze dochter heeft daar ook veel en redelijk extreem veel last van gehad. Bij sommige kindjes helpt Infacol inderdaad, bij de onze niet. Overdag hielp destijds: veel rondlopen met mijn dochter in de draagdoek (buik tegen buik schijnt te helpen). Bij erge nachten heb ik dat 's nachts ook wel gedaan, of eens zittend op de bank met mijn dochter in de draagdoek half zitten slapen. Zij sliep toen eindelijk even. Overdag sliep ze toen ook veel in de doek, waardoor ze geen huilbaby is geworden en ook niet oververmoeid is geraakt. Het helpt ook (als je borstvoeding geeft) op je eten te letten. Ik liet koolsoorten en uien e.d. staan. De krampjes gingen daardoor zeker niet weg, maar ze bleven hanteerbaar. En verder: wiegen. wiegen, wiegen, met name in verticale stand. De tijd doet krampjes wel verdwijnen en inmiddels zijn we het zelfs bijna vergeten (hoewel onze dochter zich er echt schor van heeft gehuild). Kortom: houd je kindje lekker bij je. Niet laten huilen; hij is nog zo jong en hoeft echt nog niks te leren. Verwennen kan niet; als je nu reageert op zijn emoties, leert hij vooral dat zijn emoties er mogen zijn en dat er lieve mensen zijn die voor hem zorgen. Hij heeft jullie het hardst nodig! En voor je eigen rust: gewoon lekker meeslapen in het ritme van je zoontje. De eerste maanden zijn vermoeiend, maar pak zijn slaapuurtje voor jezelf ook mee. Je bevalling is nog maar zo kort geleden! En vraag hulp voor klusjes (boodschappen, schoonmaken) zodat je je daar niet druk om hoeft te maken.
Bedankt voor je lange en lieve antwoord! Eigenlijk ben ik het eens met alles wat je zegt en we laten 'm dan ook nog eventjes bij ons op de kamer
Mijn meisje heeft ook 4 maanden bij mij op de kamer gelegen. Ik heb haar pas naar haar eigen kamer gedaan toen ik merkte dat ze van mij wakker werd (ik draai nogal veel 's nachts ). In haar eigen kamertje ging het toen goed. Volg gewoon je gevoel. Hij is nog maar zo klein!
Gelukkig blijven ze niet maandenlang piepen kreunen en steunen Het went gelukkig en het gaat over. Als ie zich zo naar voelt is dicht bij mama fijn maar vooral ook makkelijk voor jou. Even je hand in de wieg,dat ie weet dat je er bent. En het is al koud genoeg s'nachts dus dan hoef je ook je bed niet uit! En ik vond het met voeden zo makkelijk, uit de wieg,aanleggen,in de wieg... Lekker naast je houden, hij is pas net uit je buik!
Zo sneu als ze krampjes hebben, hier hielp cinababy wat beter dan infacol. Maar dat is even uitproberen. En lekker bij je nemen natuurlijk. Ik sliep heel vaak met ons mannetje op mijn borst. Heerlijk! Ons zoontje heeft tot hij 4 maanden oud was bij ons op de kamer geslapen. Ik begon te merken dat we steeds wakker werden van elkaar, toen is hij naar zijn eigen kamertje gegaan (daar sliep hij overdag al wel in) En hij had toen ook geen nachtvoedingen meer, dus het was prima voor ons.
We laten hem inderdaad maar lekker bij ons op de kamer. Vind het alleen lastig een ritme te vinden als manlief straks weer aan het werk is, maar dat komt vast goed. Op m'n borst in bed laten slapen lijkt me ook heerlijk, maar ook een beetje eng als ik dan zelf in slaap val..
Lekker bij je houden hoor! Misschien kun je papa vragen een oogje in het zeil te houden als je kindje op je borst ligt?