Onze dochter (2 maanden oud) slaapt overdag slecht/niet. 's Ochtends wil ze vaak nog wel slapen, maar vaak is ze wakker tussen 11 uur 's ochtends en 10 uur 's avonds. Ze is wel heel vrolijk en huilt eigenlijk heel weinig. Eigenlijk als het weer tijd is voor de borstvoeding, dan laat ze dat wel horen. Ze ligt nu wel in bed, maar ik hoor dat ze wakker is en volgens mij rustig om zich heen ligt te kijken. Zolang ze niet huilt laat ik haar maar even liggen, krijgt ze toch wat rust. Dit is nu al 2-3 weken zo, daarvoor sliep ze overdag beter, maar 's avonds slechter. Ik dacht eerst dat dit door het 8-weken sprongetje kwam, maar het gaat niet over. Mijn man denkt er over om met haar naar een osteopaat te gaan. Kan dat inderdaad helpen bij slaapproblemen? Op http://www.osteopathie.nl worden slaapproblemen in ieder geval niet genoemd...
Het zou kunnen, maar dan moet er wel een reden voor zijn lichamelijk zeg maar dat zij niet slaapt. Dan kun je ermee naar de osteopaat. Al schaadt het natuurlijk nooit om er even een keertje heen te gaan. Mijn zoontje slaapt ook vanaf zijn geboorte al zéér weinig overdag. Enkele keer slaapt hij meer, maar dat is meer uitzondering dan regel. Ik heb nu zoiets van, gelukkig slaapt hij wel 's nachts als papa&mama ook slapen!
Hoe is de dagindeling verder? Heb je een vaste volgorde van de verschillende bezigheden? Voeden, verschonen, knuffelen, spelen, slapen? Ik vind het knap van jouw kindje dat ze zo lang wakker kan blijven zonder te huilen. Kan het zijn dat ze niet gaat slapen omdat ze over haar vermoeidheid heen is? Als je haar bij de eerste tekenen van vermoeidheid in bed legt, dan gaat ze als het goed is vanzelf de logica van dit systeem inzien en zal ze wat meer slaapjes doen. Baby's hebben wel slaap nodig namelijk...
Hoihoi, tegenwoordig wordt bekeken of een baby voldoende slaapt aan de hand van hoe het er verder bij zit... Je geeft aan dat je kindje verder goed gemutst is, dus dat zou betekenen dat het voldoende slaap krijgt en gewoon een kleine slaper is. Maar ik moet zeggen dat ik van 11 tot 22 wakeker wel erg lang vind hoor! Of de osteopaat er wat aan kan doen: als er een organische oorzaak voor is, of iets in de organen wel. Als het een kwestie is van rust en regelmaat niet... Het kan nooit kwaad om even bij een (goede, geregistreerde) osteopaat onderzoek te laten doen of er een eventuele lichamelijke oorzaak voor is. Thirza sliep hier namelijk ook erg slecht, maar die huilde wel veel als ze niet bij ons was en bleek dus echt pijn te hebben. Dat hoor ik bij jouw kleintje niet echt terug. Maar goed, vanaf internet is nogal moeilijk te beoordelen of er wel of niet iets is, dus ik zou gewoon een keertje gaan, zodat je zeker weet of er wel of niet iets is...
Ze slaapt 's nachts wel goed? Overigens zou ik het in ieder geval blijven volhouden dat je haar overdags gewoon wakker in d'r bedje legt. Zolang ze dat accepteert, is dat ook goed voor haar rust. En misschien dat ze vanzelf leert om uit zichzelf in slaap te vallen.
Ik heb dus geen vaste volgorde overdag, omdat het slapengaan zo lastig is. Ik durf haar eigenlijk ook alleen maar slapend in bed te leggen, omdat het anders toch maar mis gaat: miemelen-> huilen-> krijsen. En dat krijsen blijft tot je haar er weer uit haalt. Ik heb haar zojuist wakker in bed gelegd (ze was slaperig tot ik haar erin legde, toen ogen wijd open) en ze is nu HEEL boos aan het huilen. Maar ik ben gewoon zo bang dat het slecht is voor haar ontwikkeling als ze zo weinig slaap krijgt.
En daar ga je denk ik de mist in... Die fout hebben wij ook gemaakt, steeds maar slapend wegleggen omdat hij anders ging huilen. Fouter hadden we het niet kunnen doen. Gewoon wakker in bed leggen en dan laten huilen(max 5 minuutjes) eventjes gaan kijken als hij niet stil was, speentje gegeven en weer weggegaan... Het was een paar dagen doorbikkelen maar binnen een week kon hij zelf in slaap vallen. Wij denken heel makkelijk dat dat iets is wat iedereen maarzo kan, maar het is echt iets wat die kleintjes moeten leren.
Probeer er inderdaad een ritme in te krijgen. Het gaat niet om vaste tijden, maar om vaste volgordes. Op een gegeven moment gaat het kwartje vallen dat na het spelen slapen komt. Wij hebben een piepklein bedritueeltje ingebouwd. Als ik Julian uit bed haal doe ik de gordijnen open en als ik hem er weer in stop, dan doe ik ze dicht. Zo heeft hij nog een beetje extra houvast. Verder doe ik het verschonen op zijn eigen kamer, omdat hij op een gegeven moment zijn kamer niet meer leuk vond. Waarschijnlijk omdat hij er alleen heen ging om te slapen (het verschonen deed ik toen beneden). Bij ons ging dit ook niet vanzelf, maar wat goed werkte was om Julian steeds iets wakkerder in bed te leggen. Eerst dus slapend, wat jij nu ook doet. Daarna als hij bijna slaapt en dan je handen op zijn buik leggen tot hij slaapt. Dan als hij slaperig is. Je gaat iedere keer een stapje verder als de vorige stap gemakkelijk gaat. In het begin bleef ik bij hem tot hij sliep, maar op een gegeven moment kon ik hem dus gewoon wakker in bed leggen. Hij jengelt af en toe wel wat, maar dan gaat hij lekker slapen. Hoop dat je hier iets mee kunt. Dit zou ik zeker eerst proberen voordat je naar een osteopaat gaat. Het klinkt namelijk niet alsof er echt een lichamelijk probleem is, je meisje mist gewoon wat duidelijkheid.
Daarom hamert het CB er ook op dat je je kleintje vanaf het begin wakker in zijn of haar bed moet leggen, althans dat zei die van mij al toen ze de tweede week bij ons langs kwamen.
Goeie tips! Daar gaan we zeker mee aan de slag. Zowel het ritme als het steeds-minder-slapend in bed leggen. Is er trouwens een reden waarom het eerst knuffelen en dan spelen is? Mij lijkt het andersom logischer (knuffelen als ze slaperig/huilerig wordt). Ik weet nu trouwens ook waarom het bij ons steeds misging. Wij hebben katoenen luiers en ze wordt wakker als ze een natte luier heeft. We moeten haar dus nu gewoon niet te snel na het voeden in bed leggen, zodat we eerst die natte luier na 15-30 minuten kunnen afwachten. In het begin legde ik haar bij de eerste tekenen van vermoeidheid in bed, en dat was direct na het voeden. Met als gevolg dat ik haar 10-30 minuten later weer uit bed kon halen. Speentje geven is bij ons trouwens erg lastig: die wil ze (nog) niet, dat proberen we nu wel aan te leren, maar gaat nog niet soepel.
Meid als ze geen speen wil dan moet je dat ook niet dwingen hoor! bezorgt uiteindelijk meer kwaad dan goed(denk aan: nachtelijke schreeuwpartijen omdat de speen kwijt is enzo ) Als ze extra zuigbehoefte heeft kun je dat proberen maar anders gewoon ff kijken wat haar rust geeft ipv een speentje. Misschien een tutdoekje o.i.d?
Het knuffelen is om contact te maken met je kindje. Bij het spelen is je kind zelfstandig bezig om zich te ontwikkelen. Als je dit omdraait dan ga je dus contact maken met je kind terwijl het eigenlijk al moe is. Daarmee maak je je kind weer actief waardoor hij/zij weer over de vermoeidheid heen gaat. Als je kindje hangerig/huilerig wordt, ben je al te laat. Dit zal in het begin natuurlijk niet meteen goed gaan, maar oefening baart kunst zullen we maar zeggen . Je moet in elk geval zo min mogelijk contact maken als je je kind naar bed brengt. Dus niet praten en aankijken.