Mijn zoontje was eigenlijk hele tevreden baby. Ik herken hem niet zo. Zolang ik hem vast heb en met hem speel is het prima maar als ik hem uiteindelijk weg leg in zijn Babygym of in de box is het na paar seconde huilen. Ik kan natuurlijk niet de hele tijd met hem zingen, dansen, spelen, knuffelen etc Haha. Ik leg hem ook vaak op zijn buik tot hij dat zat is. Daar kan die iets langer zoet mee zijn. Ook gaat hij op zijn rug met zijn voetjes afzetten en zijn kont in de lucht waardoor hij naar boven schuift. Omgekeerd tijgeren eigenlijk Haha. Maar dat rollen enzo doet hij niet echt. Wel af en toe op zijn zij maar rolt direct terug op zn rug. Hij miept de hele dag en mijn tevreden baby is weg. Wie herkent dit en wat doe jij eraan?
Bij ons zijn dit altijd sprongetjes...ze ontwikkelen dan zo snel dat ze ook terug willen grijpen op het oude vertrouwde (papa/mama). Hou vol, het gaat over
Hier ook altijd sprongetjes geweest hoor! Ik had hetzelfde met mijn zoontje, altijd vrolijk, kon zich goed vermaken en opeens kon ik hem nog niet even wegleggen of begon al te huilen. Soms moet je toch gewoon even je eigen dingen doen. Gaat zeker weer over!
Hier ook sprongetje en in diezelfde maand ontdekten we ineens twee witte streepjes. Onderste voortandjes waren doorgekomen dus die hadden ook meegedaan.
Alleen volgens die app zou die al een tijd uit de sprong zijn maar het kan goed hoor dat hij nu pas in sprong zit.
Onze zoon was altijd erg gefrustreerd omdat hem niet lukte wat hij graag wilde. ( kruipen, rollen , kletsen, eigenlijk alles waar ze zich in kunnen ontwikkelen.) Wie weet dat het daaraan ligt
Ik heb veel plezier gehad van een babybouncer. Maar dan moet hij wel kunnen zitten , weet niet of hij dat al kan. De problemen waren grotendeels voorbij toen ze leerde kruipen , of tenminste, toen hadden we weer nieuwe problemen . Het was echt frustratie omdat ze wilde kruipen maar het niet kon.
Nee hij kan nog geen eens rollen Haha, niet tijgeren en niet kruipen en als ik hem weg zet valt hij nog zo om. Ik zag vanmiddag onder tandjes doorkomen!
Onze zoon was naast de sprongen heel vaak zo. Hij had in zijn hoofdje zitten dat hij al iets kon wat hij absoluut nog niet kon. Hij oefende ook midden in de nacht, zodra hij het kon was het weer over. (Buik/rug, rug/buik, buik liggen en omhoog kijken, buik liggen en vooruit komen, tijgeren, kruipen, lopen, eigenlijk bij alles) Ondertussen 4 en heeft nog steeds de drive om dingen te doen en is teleurgesteld als hij het niet (meteen) kan.
Hier oefent ze ook sneaky in dr bed hoor. Heb me kapot gelachen met de camera. Pakt beertje, gooit beertje achter de rug, pakt beertje naast dr heup weer op. Eindeloze herhalingen en de grootste lol. Soms ook heeeeeeeel stilletjes bezig, krijg dan een alert binnen dat er beweging is terwijl je over de babyfoon geen kik hoort en dan is ze weer met iets nieuws bezig. Ze zit nu in de maneschijn te gebaren bijv. oefenen oefenen oefenen. Maar idd, owee als overdag t plannetje mislukt.
Hahaha fantastisch, ikmwou dat hij het zo stil deed. Meestal 2as hey binnen de kortste keren heel erg hard huilen en owee als het dan ook met mama en papa niet ging. Duurde echt even voor hij weer lief ging slapen.
Hier merkte ik ook tussen de 5 en 8 maanden dat ze gefrustreerd raakte omdat ze dingen nog niet kon. Rond de 8 maanden is ze dan plots weer veel beginnen bijleren (tijgeren, rechttrekken, stapjes langs de meubels zetten, brabbelen, zitten, kruipen ) en nu kan ze eindelijk die wereld ontdekken waar ze eerst niet bij kon. Van sprongetjes hebben wij eigenlijk geen last meer, dat was vooral de eerste 6 maanden.