45 minuten huilen....brrrrr, ik moet er niet aan denken.. Ik vind het vooral heel naar voor jou en je kindje dat je het gevoel hebt dat er geen andere manier is om hier mee om te gaan Je zal je wel heen wanhopig voelen..
Plus hoe zou jij jezelf voelen als je jezelf rot voelt en 45 minuten zit te huilen maar je man negeert je?
Ts uit je berichten komt duidelijk naar voren dat je er echt door heen zit! Heel begrijpelijk natuurlijk want het sloopt je al die slapeloze nachten. Naar jouw gevoel heb je alles al geprobeerd, maar toch verbeterd de situatie niet. Er is geen enkele moeder die haar kindje graag laat huilen. Helaas wordt dit wel gedaan uit wanhoop of wat voor reden dan ook. Best ieder zijn eigen keuze. Ik ben ook absoluut tegen huilen, maar goed dat is mijn persoonlijke mening. Je geeft aan dat je alles al geprobeerd hebt. Misschien is het een optie om je kindje bij opa/oma te laten logeren. Even uit de vicieuze cirkel.?? Of misschien bij de dokter aangeven over zijn slaapproblemen of langs osteopaat/homeopaat. De huilmethode werkt niet bij alle kindjes en 45 min is echt lang voor een kleine baby (ook al is het maar 1 keer geweest). Ps. Je bent geen slechte moeder hoor!! Je bent gewoon een moeder die doodop is en zich ook zorgen maakt om haar kindje en op zoek is naar een snelle oplossing. Succes TS
Ik heb niet het hele topic gelezen maar puur even een reactie op jou eerste berichtje. Ik heb zelf nooit een kind langer dan 10 minuten laten huilen (ik denk zelfs 5 minuten ) Dat wil zeggen: Zonder dat ik erbij ben in de kamer. Ik heb mijn kinderen nooit uit bed gehaald. Ja de eerste keer dat ik boven kom mogen ze even in onze armen maar daarna ga ik gewoon even naast ze liggen op de kamer zonder ze eruit te halen. Dat ze blijven huilen vind ik dan niet erg. Ik ben in de buurt, ze zien me en als ik een arm in hun bedje leg dan voelen ze me ook. Maar doordat ze weten dat ze er niet uit gehaald worden zijn die huilperiodes altijd tot een minimum beperkt gebleven. Na een paar dagen hoefde ik niet meer op de kamer te zijn en bleven ze stil na het naar bed brengen. Mss is het iets om te proberen voor jullie?
TS 1 ding.. je bent geen slechte moeder. Het feit dat je je zorgen maakt, hier een topic opent maakt je juist een lieve, zoekende moeder. Persoonlijk geloof ik niet in laten huilen, maar ik kan me je frustratie wel begrijpen. Van laten huilen worden ze dood moe, en vallen ze (niet erg prettig denk ik) uiteindelijk in slaap. Als je hiervoor kiest, ga dan wel om de zoveel tijd (paar min?) even een aai over het bolletje, tutje geven o.i.d. het lijkt me gewoon voor zo een kleintje niet prettig 45 min te huilen zonder getroost te worden.
Dat schrijft ze toch, dat ze dat doet? Ik doe het net zo, en mijn dochter is echt geen onrustige baby die niks geen liefde ontvangt. En 45 minuten huilen doet ze ook niet. 90% van de tijd valt ze na 10 minuten huilen in slaap. De overige 10% zitten we tegen een voeding aan en halen we haar na maximaal 10 minuten huilen uit bed. Mar nogmaals dit is een discussie die niemand zal winnen. Zoek je eigen dingen eruit, doe wat goed voelt, en zoek je eigen weg. Daar is dit wel een fijne discussie voor!
ieder kindje is anders en je moet inderdaad kijken naar je kindje. maar 45 min laten huilen is voor geen enkel kind goed. Baby's laten uithuilen maakt hen dagenlang ongelukkig - AD.nl Dit is ook wetenschappelijk aangetoond. == @TO: ik snap inderdaad dat je er doorheen zit, het is ook zwaar als je kindje slecht slaapt en jij daardoor slecht slaapt. Toch zijn er vast wel oplossingen te vinden waarbij je je kindje niet (alleen) hoeft te laten huilen. Hier ook een kindje wat veel huilde en moeilijk in slaap kon vallen. Wat hier geholpen heeft: - loslaten dat een kindje zelfstandig in slaap moet vallen, dit komt vanzelf en sommige kindjes hebben hier langer voor nodig - loslaten dat een kindje zoveel uur moet slapen, volg je kindje - zelf de middagdut mee doen. - 's nachts wisseldiensten met man - kindje in cosleeper - draagdoek, vooral wandelen met koud weer 's avonds deed hier wonderen - verder is het ook fijn om even een middagje bij te kunnen tanken, dat deed hier ook veel goed. Of gewoon lekker lunchen met mn zusje, ging hij mee in de draagzak. Het is zo ingrijpend zo'n hummeltje wat zo afhankelijk is van je. Ik vond het allemaal heel intens. En mijn baby blijkbaar ook . Maar loslaten en accepteren waren hier echt de sleutelwoorden. Succes en sterkte ermee!