Nou, nou, nou. We merken hier de sprongen altijd wel, maar nu... Ben kapot! Tot 13.00 uur ofzo ging het super, mevrouw sliep erg lang (na een vreselijke onrustige nacht), dus ik kon lekker werken. Maar daarna...het leek wel een ander kindje . Niets was leuk, overal om huilen, alleen maar willen hangen, dan toch weer niet. 1000x de trap op en af willen kruipen (we hebben helaas een wenteltrap in de woonkamer) etc. Dan weer heel vrolijk en kletserig. De afgelopen dagen was ze al wat "zeurderiger", maar dachten dat het kwam door haar zware verkoudheid en de kiesjes die komen, maar denk toch echt dat het nu echt is. Is die 13 maanden sprong heftig? Wie heeft ervaringen?
Wij hebben dus helemaal niets van de 13 maanden sprong gemerkt.... terwijl de vorige sprongen toch allemaal heel duidelijk waren.... heel apart. Succes!
Dank Snoopy. Het is echt, bijna altijd, zo'n lief meisje, maar nu zit ik toch met slaperige ogen naar mijn computer te staren. Ben nog wat aan het werk (moet het van vanmiddag maar ff inhalen ), maar de concentratie is ver te zoeken .
Herkenbaar! Djenno is dan nog niet helemaal 13 maanden maar die sprong is al volop merkbaar hoor! Stemmingswisselingen ( Jantje lacht, Jantje huilt), dreinen, driftbuien, huilen om niks, gooien met speelgoed als meneer zijn zin niet krijgt of we niet snel genoeg doen wat hij wil. Hij wil de hele dag alleen maar getild worden en als je hem neerzet begint hij hysterisch te huilen alsof hij vermoord wordt! Ook slaapt hij ineens weer heel raar. Slaapt 's ochtends nu standaard tot half zes, dan wil hij ineens weer zijn speentje en dan slaapt hij weer verder tot half acht. Heeft hij ook nooit gedaan maar goed Wij worden er (nu al) af en toe krankjorum van. Volgens mij zit hij zichzelf ook aardig in de weg, arme knul. Maar ja, het hoort er allemaal bij zeggen ze he? Ben eerlijk gezegd wel blij als hij weer de lieve gezellige Djenno is hoor!