Ik zal het later nog eens proberen. En ik snap dat je het niet zo bedoelde hoor! Ik wilde er alleen maar mee zeggen dat ik wel begrijp hoe je je nu voelt. Miscommunicatie...
Ik denk dat je gelijk hebt inderdaad. In het ziekenhuis kwam hij altijd zo ontspannen over... Ik had natuurlijk niet verwacht dat hij thuis net zo makkelijk zou zijn, maar in het begin was hij dat wel. En zoals ik al zei, ik heb geen vergelijking met andere baby's, die heb ik eigenlijk niet in mijn naaste omgeving. MAAR, als het inderdaad een sprongetje is, dan zou het binnenkort weer over moeten zijn! En volgens mij is dat het al, hij heeft zich de hele dag "voorbeeldig" gedragen en ik ben de hele dag in de weer geweest met mijn eigen dingen. Wat een verademing even!
mijn zoontje is een stuk ouder, maar het kan best dat je kindje meer gespannen tijdens drukte in huis of tijdens sprongetjes. Die van mij is altijd erg aanhankelijk en 'zwaan-kleef-aan' tijdens sprongetjes en wat jengelig. Hij wil dan niks, alleen maar opgetild worden en dat liefst de hele dag....
Ik hoop voor je dat hij over z'n sprongetje heen is. Dan heb je weer even rust en kun je weer lekker genieten van je kleine ventje.
Poeh, het is het wel waard geweest! Ik weet niet of doorslapen ook na een sprongetje komt... Gisteren hebben we samen een heerlijk dagje gehad. Mischa heeft heel de dag af en aan geslapen en zichzelf bezig gehouden in de box! Ik heb alleen af en toe even zijn speentje in zijn mondje gestopt wanneer hij bijna in slaap viel en een beetje ging piepen. En vannacht heeft hij doorgeslapen! Zijn laatste fles was om tien uur en om vier uur werd hij pas wakker en piepte wat. Ik gaf hem zijn speentje en ging zijn fles klaar maken. Toen ik daarmee terug kwam sliep meneertje weer! En pas om vijf uur werd hij echt wakker! Ik stond perplex, dit had ik voorlopig nog helemaal niet verwacht! En dat zomaar uit het niets... Heerlijk hoor!
Lekker zeg! Dan was het echt wel een sprongetje hoor. Zo zie je maar, het is even doorbijten, maar je krijgt er ook wat voor terug...
Hoi , ja bij ons ook. Eden (7 weken te vroeg en 1380gram) was in het ziekenhuis altijd super rustig en alleen maar slapen dat de verpleegkundigen er echt om moesten lachen dat de berichten elke keer hetzelfde waren. Toen Eden eenmaal thuis was ging het de eerste weekjes redelijk. Maar daarna ook, precies wat jij zegt. Ontroostbaar, niet willen slapen en heel veel huilen. Dan legde ik haar in bedje en was het gelijk huilen. Het was een hele toestand en ons gezinnetje was echt op. Wat bij ons wel was, was dat eden continue eten aan het zoeken was. We hebben contact gezocht met K.A. en hebben toen voedingen en aantal schepjes aangepast. Dat was de oplossing sindsdien is het alleen maar beter gegaan. Ze heeft waarschijnlijk echt wekenlang honger gehad. Maar ik herkende de signalen niet omdat iedereen zei dat ze al zo veel ml kreeg. Maar ze had dus echt meer nodig. Misschien toch bij jullie ook aan de hand? Of het is gewoon een fase. Heb het idee dat Eden ook rustiger is geworden omdat ze aan ons en haar plekje gwend is geraakt. Tis niet niks wat die kleintjes allemaal meemaken de eerste weken. Succes met alles! Er komen echt betere tijden aan!
Vervelend ladyangelinaM. Misschien voorbarig, maar als het zo blijft en je vertrouwt het niet zou ik zeker contact opnemen met KA (of in het uiterste geval CB) om te overleggen. Misschien kunnen ze je geruststellen of tips geven. Sterkte!
ik heb vandaag kontakt gehad met het cb, ik moet wederom overstappen op andere voeding...ben benieuwd