Hallo dames, Ik zit met iets waarvan ik dacht dat het wel over zou gaan, maar niets is minder waar. Onze zoon is nu bijna 7 maanden en kan nog steeds niet zelfstandig in slaap komen. Wat we al geprobeerd hebben om hem in slaap te krijgen: - neuriën naast z'n bedje - paar keer laten huilen (maar elke keer na een uur zo overstuur, dat wil ik niet meer aanzien, dus laten huilen is geen optie voor ons) - zachtjes en ook wat harder aaien over z'n ruggetje/billen. Daarmee valt hij wel in slaap maar draait tijdens dat aaien een half uur heen en weer met zijn hoofdje - ssshht geluidjes maken - alles elke dag in dezelfde volgorde doen (rust en regelmaat) - zachtjes over zijn hoofdje aaien (maar dan denkt hij dat we gaan spelen en wilt dan onze handen/vingers vasthouden) - warm badje voordat hij in de avond gaat slapen - etc. etc. Het is trouwens een echte buikslaper. Op zijn rug of zij krijg ik hem echt niet in slaap. Als ik hem alleen laat of naast zijn bedje ga zitten wordt hij niet uit zichzelf rustig, maar gaat in de kruipstand en beweegt hyperactief heen en weer. Ik weet inmiddels niet meer wat we moeten doen om hem te leren zelf in slaap te vallen. Na 7 maanden dacht ik dat dit wel beter zou gaan, maar echt, als ik hem laat huilen dan huilt hij na 3 uur nog dat kan ik je zo vertellen. En dat kan ik echt niet over mijn hart verkrijgen... Help! Wie heeft DE gouden tip??
Valt hij tegen je aan wel in slaap? Dan lekker doen en eventueel samen slapen of in een co-sleeper. Heel bekend hier en het werd pas beter na een maand of 14 en een bezoek aan de osteopaat.
Mijn zoontje is maandenlang op schoot in slaap gevallen. Ik heb daar eigenlijk nooit een probleem in gezien of van gemaakt. Is vanzelf overgegaan.
Mykelti, nee tegen mij aan valt hij ook niet in slaap. Ik moet hem echt op zijn buik leggen en flink over zijn rug wrijven (dat hij heen en weer wiebelt) en soms dat sshh geluid erbij. Soms slaapt hij in een kwartier maar soms ben ik ook wel een half uur bezig en slaapt hij nog niet... Wat heeft de osteopaat gedaan? Wij zijn toen hij een paar weken oud was ook geweest, maar vonden het een beetje zweverig toen.. Tuc, ik vind het op zich ook geen probleem, maar van dat wrijven over zijn rug boven zijn bed krijg ik zelf wel rugpijn haha. En dat een aantal keer per dag.. Lijkt me niet goed haha. Kijk ik heb natuurlijk wel liever dat ik hem in slaap help dan dat ik hem laat huilen, maar nog beter zou zijn als hij zelf in slaap kon komen
Herkenbaar Evelien, hier net zo! (ongeveer dezelfde leeftijd). En zeker sinds zijn ledikant omlaag is, is het gewoon heel onhandig om met je hand tussen die spijlen door over dat ruggetje te aaien. Ik heb al een paar leer vast gezeten. Inderdaad erg vervelend voor je rug ook! Wij zijn er ook nog niet 'doorheen', dus geen gouden tip. Nu denk ik ook niet dat er iets is waarmee je dit makkelijk in een paar dagen tijd even oplost. Ik merk wel dat het soms beter gaat dan andere keren. De timing is dus heel belangrijk. Hij moet al wel moe zijn, maar nog niet te. Verder wordt het erger als hij een tijdje minder vaak in zijn eigen bed heeft geslapen en veel in de auto/wagen in slaap is gevallen. (Laatst bij een weekendje weg overdag alleen maar op een matrasje in een bolderwagen geslapen. Dat ging heerlijk - tot we thuiskwamen en hij weer in zijn ledikant moest.) Al rijdend valt hij vaak wel makkelijk in slaap en dan wordt het inslapen in zo'n stilstaand bed blijkbaar des te moeilijker. Dus zorgen we er nu echt voor dat hij in ieder geval 1 of 2 keer overdag in zijn eigen bed in slaap valt (slaapt overdag 2 of 3 keer). Dus hooguit 1 keer slapen 'onderweg'. En ook 's avonds liefst altijd in bed. Verder begin in ik niet standaard meer met aaien. Als ik het goed time, is naast zijn bed zitten of even in zijn kamer rommelen (was opruimen) wel voldoende. Gewoon dat hij weet dat ik er ben. Is dat niet genoeg, dan leg ik in eerste instantie alleen een hand op zijn rug of tegen zijn wang. Is dat ook niet voldoende, ga ik pas wrijven. En dan probeer ik eigenlijk te stoppen nèt voor hij in slaap valt. Als hij eigenlijk al te loom is om te gaan protesteren, maar wel het laatste stukje zelf in slaap valt. Ik blijf (als hij dus onrustig was en ik over zijn rug heb geaaid) wel bij hem zitten. Als hij zonder dat ik hem in slaap hoefde te wrijven wegdommelt, probeer ik uit de kamer weg te gaan vlak voor hij in slaap valt. Ik hoop eigenlijk dat hij het zo een beetje leert om zelf in slaap te vallen. En dat ik straks steeds iets verder weg kan gaan zitten. Of bijv. op een ander deel van de bovenverdieping aanrommel tot hij slaapt.
Daarom pakte ik hem of op schoot of ging ik er op een stoeltje bij zitten. Veel fijner voor je rug. Het is idd makkelijker als hij zelf in slaap valt naar hier ging dat ook gewoon niet. Vond het al fijn dat ik hem zo kon helpen.
Tupp, klopt dat hebben wij inderdaad ook. Mijn man heeft al een slechte rug, dus op de dagen dat onze zoon thuis is met mijn man helpt hij hem in slaap op het grote bed (ons bed). Dan merk ik inderdaad dat het des te moeilijker wordt om hem dan later weer in zijn eigen bedje te leggen. Het lijkt er wel op dat jouw kindje soms wel zelf in slaap kan vallen? Als ik een beetje aanrommel in zijn kamer dan gaat hij gewoon spelen haha. Echt niet dat hij dan gaat slapen. Alleen een hand op zijn rug helpt ook niet en als ik een hand tegen zijn wang leg, wil hij die vastgrijpen. Kleine opdonder is het haha Ik denk dat je heel goed bezig bent. Zo leer je hem in kleine stapjes misschien inderdaad toch om zelf in slaap te komen. Hoop toch dat het ooit overgaat, want je hebt een zo veel makkelijker kind als hij/zij overal in slaap kan vallen. Maar ja, dat is het gemak voor de ouders he Tuc, vanaf welke leeftijd viel jouw kleintje wel zelf in slaap? En heb je daar nog iets voor gedaan?
Misschien een beetje een simpele vraag, maar leg je hem direct op bed als je vermoeidheidssignalen ziet of hou je een vast schema aan?
Evelien, ik sluit me aan bij de vraag van Bolkje. Het aanrommelen of alleenhand op de rug, ernaast zitten helpt hier ook niet altijd. Maar dat heeft dan -volgens mij- vooral met mijn 'timing' te maken. Als ik hem op bed leg terwijl hij nog niet moe genoeg is, gaat hij inderdaad spelen. Maar als ik te lang wacht, wordt het inderdaad brullen en heeft hij 'hulp' nodig om in slaap te vallen. Vannacht heb ik hem trouwens toch maar bij ons in bed genomen en daarna toch weer in zijn (eigenlijk wat te kleine) wieg gelegd. Hij zat helemaal vol snot. Na zijn voeding bleef hij huilen. Speentje was te benauwd, denk ik. Midden in de nacht met de neuspeer aan de slag, kind overstuur. Dan neem ik hem gewoon bij me hoor. Gelukkig ging het wiegje nog nèt. Ik durf niet te slapen als hij echt bij ons ligt, daar vind ik hem nog te klein voor.
het begon hier met een maand of 8 en duurde tot 14 maanden ongeveer. Als kleine baby had hij het ook wel maar viel met een flesje drinken wel in slaap dus dat tel ik niet mee. Ik heb er niks voor gedaan. In het begin probeerde ik wel elke keer eerst weg te lopen maar daar was hij alsnog overstuur van. Dus ik bleef altijd gelijk zitten en aaide hem wat. Ik merkte dat de tijd die hij nodig had om in slaap te vallen steeds korter werd en hij dus makkelijker in sliep. Toen hij een maand of 14 was legde ik een boekje bij hem en daar begon hij in "te lezen" en kletste wat. Toen ben ik weggelopen en dat was prima. Nu leest hij altijd een boekje en valt na 5-10 minuten in slaap.
Hier was het spontaan over toen ze een jaar was. Nooit speciale rituelen gedaan of wat dan ook. Door de reflux had ze nooit zelf leren slapen..maar opeens was ze er klaar voor.
Dit vraag ik mij ook af. Ik merk dat mijn zoontje vooral goed in slaap valt als ik zijn "slaapsignalen" goed lees (gapen, in zijn ogen en over zijn hoofdje wrijven, jengelen (niets is meer goed!), etc.). Wanneer ik dat niet goed doe, is het een feessie in bed als ik de signalen wel goed lees, dan is hij is slaap nog voordat ik weer beneden ben. In een cosleeper zou ik niet doen. Je zoontje is inmiddels al zo oud dat hij goed kan tijgeren, klauteren, etc. Het lijkt mij levensgevaarlijk om hem nu nog in zo'n cosleeper alleen te laten....
Bolkje, ja ik leg hem dan altijd direct weg. Nu is het niet altijd duidelijk of hij nu nog moe is van het slaapje dat hij net heeft gedaan (soms gaapt hij al na 20 minuten) of dat hij al moe is en toe is aan weer een slaapje.. Tupp, zie het antwoord bij Bolkje. De timing helpt ook niet bij ons. Ik kan hem op tijd op bed leggen, maar als ik niks doe gaat hij enorm druk spelen en is hij na een half uur dus oververmoeid.. Ik neem hem in de nacht inderdaad ook bij me als hij helemaal overstuur raakt. Troosten helpt dan gewoon het beste. Ik heb altijd met hem geslapen (heb tot 6 maanden borstvoeding gegeven en met 's nachts aanleggen is samen slapen dan gewoon handiger) en nooit problemen gehad dat ik op hem ging liggen of iets dergelijks. Pepe, een knuffeldoekje heb ik gisteren geprobeerd, maar die gooit hij weg en doet er verder niets mee haha. Bedankt voor je tip Tuc, klinkt super! Mooie vooruitzichten voor mij dus Hoop ik haha Wachtende, soms denk ik ook dat hij last van reflux heeft. Ik kan hem een half uur bij me houden om een boertje te laten. Doet hij dat niet, dan leg ik hem gewoon neer op zijn buik. Na 10 minuten komt er dan alsnog met moeite een flinke boer uit. Soms komt er ook wat omhoog maar hij slikt het altijd weer door. Is dat reflux? Minerva, zie mijn reactie bij Tupp. Heeft geen zin om hem dus op tijd op bed te leggen. Te laat moet ik inderdaad zeker niet doen, maar als ik goed time dan is hij nog niet oververmoeid en gaat hij heel druk spelen en wordt niet vanzelf rustig. Co-sleeper doe ik inderdaad niet. Denk niet eens dat hij daar nog in zou passen haha.
Ach, het klinkt als een cliche, maar het gaat over. Het komt weer terug en gaat we over. Althans bij ons. Ik doe nu alles vanuit mijn hart en dat werkt het beste. Wij hebben voor elk slaapje een fles en daarvan wordt hij lekker loom. In het begin lag hij constant in onze armen, later konden we hem slapend wegleggen en nu is hij soms na het voeden nog wakker en blijkt dat hij wel zelf in slaap kan vallen. Nu probeer ik het in slaap voeden een beetje af te bouwen door de deur wat meer open te laten zodat het lichter is in de kamer. En soms lukt dat en soms niet. Ik kies voor mezelf en heb de weg van de minste weerstand gekozen. Troosten, wiegen, rondlopen, auto rijden, in de draagdoek en samen slapen. Ik vind het prima als dit werkt. En ik ben er wel achter dat dat verwennen onzin is. De ene nacht ligt hij vanaf 23:00 bij me en de andere nacht slaapt hij rustig door en haal ik een vrolijk kletsend ventje uit zn bed. En.. Ik heb geleerd dat ik daar niets aan kan veranderen. Fles meer of minder, alleen water geven s nachts, overdag meer of minder slaapjes, weinig op pad of veel op pad. Rijstebloem, jbpm, papa brengt baby naar bedn troost s nachts of afwisselen, in eigen bedje troosten of op de arm nemen, 5 minuten laten huilen of direct reageren: het maakt geen bal uit. Die baby's leren het vanzelf. Ze zijn nog maar net op de wereld. Wat ze in mijn ogen nodig hebben is veel liefde en steun om die eerste ongelofelijk snelle jaren van ontwikkeling zo geborgen en veilig mogelijk door te komen. Het geeft mij rust dat ik gewoon kan doen wat mijn hart me ingeeft zonder dat ik mijn kind verpest (je krijgt van je omgeving soms nog wel die ideeen). Succes! Helaas heeft elke baby een andere gebruiksaanwijzing. Die zul je nooit op het internet vinden
De methode van Estivill hielp hier goed. Zie boek "Slaap kindje slaap" en "Welterusten!". Hij slaapt nu zelfstandig in en dat sinds we deze techniek op de voet toepassen.
Samarinde01, je hebt helemaal gelijk. Alles vanuit je hart! En het is ook echt waar, ik help hem echt met alle liefde in slaap. Soms word ik alleen gek van dat gedraai van hem waardoor ik soms langer dan een half uur naast zijn bed over zijn rug aan het aaien ben. En ik vind het ook gewoon zielig dat het hem niet lukt om zelf in slaap te komen dus vandaar dat dacht dat iemand misschien de gouden tip zou hebben En liefde en steun krijgt hij, onvoorwaardelijk, daar is geen twijfel over mogelijk. Je krijgt inderdaad heel vaak uit je omgeving te horen dat je het niet goed doet (direct of indirect) en dat geeft je af en toe een heel onzeker gevoel. Maar goed, als je je hart volgt kan niks fout zijn. Bedankt voor je reactie, geeft me toch wat zelfvertrouwen Podiki25, was jouw kleintje ook zo moeilijk dan? Van en tot welke leeftijd?
Omdat Finn als ultra mini extreme reflux had en vreselijk moeilijk sliep begon ik hem in slaap te wiegen/hupsen. Dit werkte erg goed maar toen hij ouder en zwaarder werd en over de reflux heen gegroeid was, vond ik het ook tijd dat we het anders gingen doen. (nu moet ik even zeggen dat wij ondertussen door onze buurproblemen zijn verhuist en in ons nieuwe huis we geen last hebben van geluidsoverlast/ruzies enz enz) vanaf dag 1 heb ik het anders aangepakt. - moeheidsignalen = naar boven = schone luier indien nodig = even knuffelen = in bedje, tutje tussen de armpjes (Hij heeft een nijntjeknuffel met zo'n doekje eraan en het verloskundige popje) en mama gaat weg. Dan jengelt hij altijd zo'n 5 minuten. Speelt af en toe eerste nog even maar meestal valt hij daarna gewoon in slaap. Overigens ren ik niet direct meer naar boven als hij een drifthuilbui heeft, dan laat ik hem eventjes gaan. Meestal heeft hij dat toch nodig om tot dat punt te komen om in slaap te vallen. Duurt het langer dan 5 minuten dan ga ik nog een keertje naar boven, dan pak ik hem even uit bed, even knuffelen op schoot/arm en dan leg ik hem weer terug.
Brabantsmeisje, fijn dat die aanpak zo goed heeft geholpen bij jullie! Wij hebben dit ook al zo vaak geprobeerd, maar raakt na die 5 of 10 minuten driftbui zo enorm overstuur dat hij echt niet meer gaat slapen (of omdat hij te verdrietig is of omdat hij te moe is geworden).. Vreselijk trouwens dat je moet verhuizen om buurproblemen.... Waar gaat het heen he
Ja echt wel, 3 jaar lang elke dag overlast gehad en toen de kleine er was tja, toen pikte we het niet meer. Veel pesterijen en stress erom gehad. Nu is het leven zo anders in ons nieuwe huisje. (We huurden gelukkig dus konden vrij makkelijk weg naar koop) Soms zou het zo makkelijk zijn om een handleiding te hebben he. Hopelijk vinden jullie snel de manier die voor hem wel werkt.