Ik weet het niet, misschien sta ik hierin alleen, maar er vallen mij toch altijd weer een aantal dingen op (waarvan ik denk, jemig, wees niet zo ontzettend zwanger) bv: - vanaf dag 1 niks meer kunnen/mogen tillen. - alles op de hormonen gooien, te pas en te onpas - ineens een middagslaapje moeten doen, omdat het anders absoluut niet vol te houden is.... (uitzonderingen daargelaten >> extreem spugen, extreem moe zijn enz). - waggelen met 14 weken - constant de aandacht naar de buik laten gaan (we zien em heus wel) -ineens niet meer op vakantie kunnen. -bij 26 weken al zeggen dat je hoogzwanger bent (onderwijl heftig puffend) - bij elke hap kaas/vlees/ei enz alle alarmlijnen inschakelen, want dit is toch wel heel ernstig. - zeuren bij iedere graad celsius omhoog, (iedereen heeft het warm) - niet meer in rookruimtes willen vertoeven, want stel je voor. - enz enz. - zeuren zeuren zeuren. ligt het nou echt aan mij of wordt er wel er betuttelend gedaan omtrent het zwangerschapsgebeuren. Ik vond het beide keren ook enorm irritant dat ik in zo'n uitzonderingspositie stond en dat er dingen gezegd werden als: eet jij maar goed, jij moet voor twee. Pas jij maar op, je hoeft niet alleen op jezelf te passen. Maar zoals ik al zei, ik heb het idee dat ik er als enige zo over denk.....zijn er nog meerdere met mij?
ben het met je eens...maar dat komt misschien omdat mijn zwangerschap tot nu toe heerlijk verloopt.... Al is dat middagslaapje ook hier aan de orde hoor! Ben echt kapot einde vd middag! x
sommigen zijn idd wel "extreem" zwanger..... Al moet ik er wel bij zeggen dat in sommige gevallen, dingen echt niet overdreven zijn..... (maar vaak weet je wel wie echt is en wie nep, door heel de persoonlijkheid) en ik moet eerlijk zijn.... liep hier zelf ook snel te waggelen... vreselijk... maarja kon/kan er niets aan doen... (BI).... voelde me gelijk moeder eend... kwek, kwek, kwek...
Je weet natuurlijk niet hoe deze mensen zich voelen. Misschien zijn sommige mensen echt veel moeier dan jij bent en hebben ze inderdaad dat middagslaapje nodig. Met sommige andere dingen ben ik het wel een beetje eens maar iedereen voelt zich anders en het is moeilijk om daar over te oordelen.
iedere zwangerschap is anders dus dat is moeilijk te oordelen. Maar snap wel een beetje wat je bedoelt hoor. Zeker betutteling qua eten etc of dat mensen zeggen fiets jij nog?????? euhm ja zal wel moeten soms... Nu moet ik zeggen dat ik zelf ook niet graag in rookruimtes kom omdat ik het smerig vind en het gewoon slecht is en dat ik sinds ik verlof heb soms probeer toch een half uurtje op de bank te gaan liggen als mijn zoontje ook slaapt en betrapte ik me er deze week ook op dat ik toch wel erg met een holle rug loop en met mijn buik naar voren maar ik kan bijna niet anders meer lopen
Ja, je hebt wel gelijk hoor. Sommige kunnen er wat van... Maar soms kan je ook niet echt oordelen over iemand, je weet niet hoe iemand zich écht voelt. Ik zou ook niet zo snel iemand daar persoonlijk op aan spreken. Maar zo in het algemeen vind ik dat het best eens gezegd mag worden. Oja, over dat waggelen... Het is te idioot voor woorden, maar gister zei ik tegen m'n vriend dat ik opeens anders loop, inderdaad een soort van waggelen. Ik heb nog niet eens een buik, dus het is nogal onwaarschijnlijk. Maar ik 'voelde' aan mezelf dat ik opeens anders loop, was heel vreemd.
Dat is waar.... MAAR... vaak is het ook HOE ze er mee omgaan.... ik bedoel... sommigen zijn moe en gaan gewoon rusten/ slapen.... andere moeten het om de 5 minuten melden, dat ze zooooooo moe zijn.... en dan denk ik eerder dat ze moe zijn, doordat ze TIG keer melden dat ze moe zijn.... uhhhhh snap je het....?
och.... familielid van me is dus echt zo'n type... die liep niet alleen met 17 weken te waggelen, maar ook wijdbeens net alsof het kindje al diep ingedaald was..... en ze met een kokosnoot tussen haar benen liep....verder probeerde ze haar buik (lees: bijna geen buik) zover mogelijk naar voren te doen...... nouja...: of het kindje maken had zo'n pijn gedaan dat de boel nog niet hersteld was......
Jaaaaa, dat bedoel ik!! Jeej. DAt je echt denkt van AAAAAHHHH, ik weet wel dat je zwanger bent. De hele wereld weet het nu zo ongeveer. Niet als je ff een half uurtje/uurtje ofzo extra meepakt. Ennnn Berna....je bent bijna 40 weken, dan mag je ook waggelen
Hm moeilijk moeilijk moeilijk....ik MAG namelijk niet meer tillen, teveel traplopen en andere dingen, ik zou gewoon mijn ding willen doen maar als het niet mag ja dan luister ik toch wel hoor. Als ik bij iemand blijf eten ja dan meld ik dat ik geen biefstukjes mag, en ik informeer even naar wat er verder in zit, just in case. En dat ik tegenwoordig snotter bij de ghost whisperer blijf ik echt aan de hormonen wijten, want vroeger deed ik dat nooit Maar ik merk het wel als ik met mijn vriend mee uit ga dat de vrouwen heel voorzichtig zijn, en allemaal vragen hoe die gaat, en heel gek kijken als je zegt ja goed en met jou? Ze zullen toch niet echt aan het wachten zijn op een verslag van alle kwaaltjes? Naar feestjes gaan schijnt al heel vreemd te zijn, je hoort natuurlijk thuis sokjes te breien Dus ik ben deels muts, en deels tegen vermutsing
herken het goed. ik 'klaag' ook wel eens. en waggelen doe ik altijd al maar sommige doen zo zielig. dan denk ik: wees blij dat je zwanger bent. en diegene die het hardst klagen hebben de minste last (vaak dan toch) een vriendin van mij heeft overgegeven tot ze ongeveer 20weken was. maar ze ging gewoon door. als iemand vroeg hoe het ging zei ze: oh goed hoor. af en toe misselijk. maar ze had zelf geen zin meer om elke keer uit te leggen dat ze op het werk met emmertjes rondliep voor het geval dat en ander meisje die ik ken praat nog honderduit en vrolijk over hoe grappig uitgekoste m&m's er in de wc pot uitzien. net confettie. ze kon helemaal niks binnenhouden, maar vind het vreemd dat ze dan ervoor en erna nog steeds heeft, met dingen die niet zo gezond zijn vooral omdat ze haar kind ermee in gevaar heeft gebracht (en dit zelf niet onder ogen zag) bij nummer 2 ging het beter. zeker nadat ik haar vertelde (ik weet het heel gemeen, maar het moest) dat mijn nicht die een paar weken verder was dan haar voor een echo ging en het kindje levenloos in haar buik zat. heb haar niet meer horen klagen. (ik weet dat het gemeen is, maar ze kent mijn nicht en het was wel nodig dat ze met haar neus op de feiten gedrukt werd)
- vanaf dag 1 niks meer kunnen/mogen tillen. dat wordt me nu ook al uit handen genomen vanwege slechte rug, dus zal dan ook nog wel zo zijn lijkt me. - alles op de hormonen gooien, te pas en te onpas dat is misbruik maken van de situatie - ineens een middagslaapje moeten doen, omdat het anders absoluut niet vol te houden is.... (uitzonderingen daargelaten >> extreem spugen, extreem moe zijn enz). op sommige momenten heb je dat echt nodig lijkt me, ook als je niet tot bovenstaande doelgroep behoort? - waggelen met 14 weken uhm... nee, not done! - constant de aandacht naar de buik laten gaan (we zien em heus wel) ik zou dat pas doen als ik mn werkgever het ook heb verteld, wanneer je niet meer om de buik heen kan -ineens niet meer op vakantie kunnen. omdat... ??? zie daar geen reden voor -bij 26 weken al zeggen dat je hoogzwanger bent (onderwijl heftig puffend) Zooo, hoe moet je je dan op 40+ weken voelen??? haha - bij elke hap kaas/vlees/ei enz alle alarmlijnen inschakelen, want dit is toch wel heel ernstig. Ja, en als je buiten loopt kan je ook onder een bus komen. Als je binnen blijft kan je huis in storten... Overal schuilt gevaar! - zeuren bij iedere graad celsius omhoog, (iedereen heeft het warm) Inderdaad, iedereen heeft het warm! - niet meer in rookruimtes willen vertoeven, want stel je voor. Ben net gestopt (18 weken) en vind het niet erg hoor... Misschien stel ik die mening nog bij als ik zwanger ben...
@ Mijody en Seth: Ik denk dat we elkaar heel goed begrijpen. Er zijn inderdaad van die gevallen waarvan je denkt:" Zeik niet maar doe er wat aan"! Ook ik denk van sommige dingen wel eens van : "ehmm dat kan nog helemaal niet". Maar ach!
toen ik zwanger was van leah ben ik bij 16weken goed uitgeweest (gedanst enzo, niet gedronken ofzo) met 20weken naar een concert van guus meeuwis. 22weken concert at sea. 24weken scheldepop. en bij 28weken zomercarnaval (in de buurt is kleinschalig) ik deed gewoon alles. en als mensen dan vreemd keken dacht ik: heb ik een vlek ofzo in het begin moest ik ook wennen dat mijn buik af en toe in de weg zat, dat ik ergens niet meer tussen kon dat heb ik nu al vlugger (mijn buik is ook iets meer zichtbaar nu) en dat ik te moe ben: denk dat ik eerder de pc uit moet zetten
Toch vraag ik me soms af...... Hoe sommige..... van die overdreven zwangeren, het doen als ze zwanger worden van een tweede/ volgend kind..... Het betuttelende is dan door de omgeving (gelukkig!) een stuk minder.....
Haha, dus ik ben ook "echt zo'n type"? Anders begrijp ik je quote ff niet.. Overigens zie je bij mij niks hoor, haha. Tis meer een gevoel wat ik opeens had.