Wat een energie zuigend mens Denk dat je niet anders kan dan het accepteren. Je schrijft dat je het voor de kinderen doet, vind dat echt heel volwassen en als jullie kinderen er geen 'last' van hebben dan is het goed zo. Ik vind je niet overdrijven en zou er zelf mijn ongenoegen over uitspreken maar zo te lezen gaat er niks veranderen. Jammer zeg dat dit zo moet...
Ok, ik merk dat er toch wat reacties bijkomen, ook in de trant van waar 2 kijven hebben 2 schuld en dat roep ik zelf ook altijd, maar het ligt hier wat gevoeliger dan dat. Vanaf het 1e moment ben ik niet welkom geweest, ze wilde mij eerst niet eens ontmoeten, want ik pakte haar zoontje af (letterlijk gezegd). Een jaar nadat ik mijn man had ontmoet heeft mijn man mijn schoonvader betrapt op het hebben van een affaire. Mijn schoonmoeder is er toen ook achtergekomen en heeft mijn schoonvader valium en jenever meegegeven en gezegd dat hij zich maar van kant moest maken. Hij heeft dit geprobeerd en is na 20 minuten uit de eemshaven gevist en ternauwernood heeft hij dit overleeft. Toen ik ze ophaalde uit het ziekenhuis (schoonmoeder heeft geen rijbewijs) zei ze dat het maar beter was als hij gewoon dood was gegaan (waar haar kinderen bij waren)! Toen mijn oudste werd geboren zei ze het volgende " hij lijkt op jou, maar dat trekt hopelijk nog wel bij". Etc etc, ik vind dat ze blij mag zijn dat ik mijn kinderen nog wel contact gun om heel eerlijk te zijn, want echt waar, deze vrouw is goed verknipt en schoonvader is een alcoholist die het allemaal niet uitmaakt.
Stel de kans is niet zo groot maar je hebt 12 kleinkinderen elk kleinkind is jarig in een andere maand kan je nooit meer op vakantie!! ( Als grappig bedoeld en als ogen opener)
Dan zou het ook echt geen probleem zijn. Mijn zusje gaat ook dat weekend weg, maar die komt gewoon een andere keer. Zij laten echter gewoon dan ook niets van zich horen.
Ze hebben 3 kleinkinderen en dus maar 2 verjaardagen (want mijn oudste 2 zijn op dezelfde datum jarig), maar ik snap wel wat je bedoelt.
Oke goed ik geef je indeze gelijk. dat mens is knetter gestoord en neem mijn woord terug van twee kijven twee schuld maar ja hoe vaak komt z.n schoonmoeder voor ga uit van de meest normale familie verbanden. Deze is het duidelijk niet. Maar mijn mening wat betreft verjaardagen blijft wel staan. Omdat ik vind dat je vrije keus hebt om te gaan en staan waar je wilt als je kinderen groot zijn ook al hebben ze kleinkinderen.
Ja maar dan laat je toch voelen dat je betrokken bent. En je schrijft, dat het je dan zo uitkomt.....maar de schoonouders van ts kunnen wanneer ze willen op vakantie gaan en ze wisten van te voren al de datum dat het gevierd word. Ze doen er dus helemaal niks aan om ook maar een beetje betrokkenheid te tonen. Vind dat echt zielig en kan mij er ook niks van voorstellen.
Heftig suus! Ik persoonlijk zou ook geen moeite doen om de band te versterken dan, sorry maar zo'n opa en oma hou ik liever op afstand dan.
Oke, bovenstaand is idd heel erg naar voor je. Maar wat heeft dat te maken met de verjaardag van je zoon vieren? Nogmaals hou de eer aan jezelf, vraag wanneer ze wel kunnen en vier de dag dan alsnog? Ik snap dat je boos bent en dat je eigenlijk zoiets hebt van zoek het lekker uit.. maar daar hebben je kinderen toch niets aan?
Weet je, ik geef haar kans na kans, maar elke keer weet ze het weer te verpesten. Ik heb haar nog nooit kunnen betrappen op iets negatiefs tegenover de kinderen, dat maakt het zo lastig.
@nora maar hoe ver moet ts gaan? Waarom zou zij zich aan moeten passen dan... Het zou andersom moeten zijn vindt ik
Nee, daar hebben mijn kinderen niets aan, maar ik ben gewoon bang dat het op een gegeven moment wel mijn kinderen zijn die gekwetst gaan worden. We hebben ze een week later uitgenodigd, maar dan willen ze niet komen omdat we het dan al uitgebreid gevierd hebben met mijn familie.
Omdat ik vind dat de kinderen hier niets mee te maken moeten hebben. Die mogen geen last hebben van iets wat tussen TS en SO speelt. Zodra de kids duidelijk last krijgen van SO is het een ander verhaal vind ik..
Ik zou me eraan ergeren, maar tegelijk zou ik blij zijn dat ik ff niet tegen hun hoofden hoef aan te kijken op die verjaardag
Ik heb niet alles gelezen. Ik weet wel heel goed wat het is om zulke schoonouders te hebben. Juist daarom denk ik, laat ze lekker gaan en wees blij dat je je er niet aan hoeft te ergeren dan.
En dat vind ik dus ook, maar daar ligt ook meteen het punt, want wanneer bepaal je of iets kwetsends is? Dit is maar een klein puntje natuurlijk, mijn jongste gaat het waarschijnlijk niet eens merken dat opa en oma er niet zijn met alle andere familieleden erom heen. Maar ik weet ook hoe erg mijn man door zijn ouders is behandeld in de jaren en hoe erg dat zijn zelfbeeld heeft beschadigd. Zijn ze echt goed voor de kleinkinderen of worden ze straks net zo hard gekwetst als mijn man? Mijn man ziet het zelf nog niet eens zo erg, want zoals hij zelf zegt : "hij wist niet beter", maar sinds hij mijn ouders kent noemt hij ze ook pap en mam, omdat ze volgens hem "meer ouders voor hem zijn dan zijn ouders ooit zijn geweest".