Volgens mij is alles al gezegd in dit topic Maar ts bedoelt volgens mij gewoon dat er mensen zijn, ook in het algemeen, die met weinig respect voor de ander, naar een bevallingsverhaal kunnen luisteren. Want hun bevalling was veeeel erger. Die altijd willen overtreffen. Persoonlijk herken ik me daar niet in. Heb juist het idee dat mensen in mijn omgeving het afzwakken. Bevallingen kun je niet vergelijken: 1. je weet niet hoe de ander het ervaart heeft én 2. de ene bevalling is nu eenmaal pijnlijker/moeilijker. Mijn schoonmoeder vertelt weleens dat de bevalling van haar eerste een verschrikking was, en de bevalling van de tweede voelde alsof ze moest poepen hahaha Zelfde vrouw, zelfde pijngrens, maar gewoon een andere bevalling.
Je hoeft je niet lullig te voelen hoor. Je vroeg of er mensen waren die last hadden van vrouwen die alles net iets erger hebben meegemaakt. En daardoor jou bevallingsverhaal naar beneden halen. (Zo heb ik het tenminste geïnterpreteerd). Nou, zo te lezen zijn er inderdaad vrouwen die daar last van hebben in hun omgeving. Ik wel in ieder geval. Ik heb je nooit horen zeggen dat er vrouwen zijn die zich aanstellen dus hoe dat ineens in dit topic is beland weet ik ook niet. Maar misschien is een slot je wel een goed idee.
Niet zo veel van aantrekken hoor. Jij bedoelde het anders, sommige gebruikers hebben het anders opgevat, nu weten ze Hoe je het wel bedoelde dus dan is het toch goed?
Maak je niet te druk. Ik ben een van de dames die je totaal verkeerd begrepen had, maar ik snap wel wat je bedoeld na die uitleg. Als er na al je uitleg nog dames zijn die het niet snappen dan is dat maar zo... Misschien idd laten sluiten dit topic. En wat mij betreft is je excuus luid en duidelijk overgekomen, en ook nog eens aanvaard
Heb nu wat meer reacties gelezen en denk dat het beter is dat ik niet reageer.. ik begrijp beide kanten..
Ik snap wel wat je bedoelt. En natuurlijk iedereen ervaart de bevalling op zijn eigen manier. Ben 2x bevallen door middel van inleiden en bij beide bevallingen kwam ik vrijwel direct in een weeenstorm terecht. De eerste bevalling duurde ruim 9 uur en ging van 5cm binnen half uur naar 10cm, dochterlief kreeg het moeilijk en er kwam een verpleegkundige bovenop mij liggen de ander stond te knippen en de gynaecoloog stond te trekken. Heb er een beetje nare herinneringen van. Als ik er dan iemand vroeg hoe is je bevalling gegaan dan was het vaak , ja ach ja maar ze is eruit he. En dan meteen maar ik heb dit gehad en ik heb er wel 20 uur overgedaan of ik heb een keizersnede gehad dat is echt veeeel heftiger. Wees maar blij tuurlijk het kan vele malen erger heftiger of je krijgt een spoedkeizersnede of je verliest je kindje. Vreselijk maar op dat moment begrijp ik niet laat iemand zijn verhaal gewoon doen en anders vraag er niet naar. Tweede bevalling 2 uur en 40 minuten over gedaan vanaf het moment van de eerste wee tot baby in mn armen,. Weeenstorm en van 4cm naar 10cm. Binnen 7 minuten was ze geboren.)flinke ruptuur' Maar deze bevalling vond ik veel heftiger. en na de bevalling durfde ik er al helemaal niks meer van te zeggen. schoonouders vroegen na 2 dagen al ben je weer opgeknapt. Na 3 dagen vond iedereen het normaal dat ik het huishouden maar weer op moest pakken want de bevalling heeft nog geen 3 uurtjes geduurd. Dus.... Ik snap wel wat je bedoelt
Jeetje Madelein en Mamabri, tranen staan in mijn ogen. Jullie verhalen gaan echt door merg en been. Zeker nu ik zelf weer zwanger ben raakt het me diep. Heel veel respect voor jullie kracht en de manier waarop jullie in staat zijn om erover te schrijven! Ik denk dat dat zeker de meerwaarde is van dit forum, dat je alles kunt delen en geholpen kunt worden in het verwerken van je verdriet. on-topic: alles van belang over de OP en de toelichting van TS is eigenlijk al gezegd. Ik reageer vaak voorzichtig en open niet zo vaak een topic, zeker niet over mogelijk gevoelige onderwerpen, zoals TS deed. Probeer altijd mijn posts nog even te lezen om te zien hoe het kan overkomen (en natuurlijk sla ik wel eens de plank mis). Het blijven woorden zwart op wit en en je kunt zo gemakkelijk misverstanden krijgen en mensen kwetsen. Dat is heel vaak gewoon te voorkomen door even na te denken voor je iets post.
@Ts, ik begrijp je na je uitleg iets beter. Misschien niet zo handig geformuleerd..... Sorry dat ik je 'triest' noemde, maar ik vatte het (net zoals vele andere vrouwen hier) heel anders op.
Dank je wel voor je lieve en steunende woorden. Inderdaad. Het schrijven op dit forum, en Sam zijn verhaal hier 'wereldkundig' maken helpt mij enorm met de verwerking. Sam zal niet naamloos ten onder gaan, dat hebben we vanaf zijn geboorte gelijk gezegd. Het delen van het verhaal, en erover praten met meiden die hetzelfde hebben meegemaakt helpt me enorm. En ondanks al het verdriet en de pijn is er de grote trots die mijn hart voelt voor deze kleine man. Hij heeft nog tot 1,5 uur na de bevalling geleefd. Volgens onze gyn ongekend lang voor een kindje van die termijn. TROTS!! Onze vechter!
Mijn eerste bevalling was prachtig. Natuurlijk pijnlijk, maar geen idee meer hoe dit voelde. Was het mooiste van mijn leven, wow...kon me niet voorstellen dat mensen zo dramatisch over hun bevalling konden praten of negatief over het ziekenhuis etc. Een kind krijgen 'maakt alles toch goed'?! Mijn tweede bevalling was....ok ik zal niet overdrijven dus, minder prettig (1 drama!). Hartslag zakte helemaal weg, had mega pijnlijke weeën. Mijn kind werd meteen door de kinderarts aangepakt en meegenomen na de bevalling. Ik word nog steeds wel eens zwetend wakker hiervan. Dus na een 'tsssss elke bevalling is toch prachtig-wat zeuren mensen toch', heb ik nu helaas ook een tegenovergestelde ervaring.
Madelein en mamabri jullie verhalen hebben mij diep geraakt. Wat vreselijk voor jullie. Nog heel veel sterkte. Ts, oordeel niet te snel. Dat doen al genoeg mensen, ik hoop dat je hier een wijze les uit weet te halen. En nee, ik vond een bevalling van 20 uur waarvan 5 uur persweeen geen pretje. Maar het was alle pijn zo waard.
Aparte OP... Maar goed, ik had graag gehad dat ik overal kon roepen dat m'n bevalling een prachtige mooie ervaring was. Helaas...
ik denk ook dat ts zich wat verkeerd heeft uitgedrukt.. maar ben het helemaal met deze post eens. hier een zwangere van 39 weken.. dus nee geen ervaring.. we gaan het meemaken. daarnaast is het wel zo dat de horrorverhalen je bij blijven en de overige verhalen snel naar de achtergrond gaan. ik vind dit niet iets voor bevallen, maar voor alles. de een die zijn been breekt heeft ook veel meer pijn dan een ander. iedereen ervaart het anders.. je kan er geen oordeel over geven. maar er zijn mensen die proberen altijd "stoerder" te zijn dan anderen. en denk dat dat meer in real life is dan op een forum. maar denk eens aan op stap gaan.. dan hoor je de week daarna de verhalen.. als je er niet bij was.. dan dacht je. wat heb ik gemist.. was je er bij.. was het helemaal niet zo uit de hand als dat ze zeggen. dus alle dames in dit forum voel je vooral niet aangevallen door ts. sommige voelen zich door haar aangevallen omdat jullie bevalling echt een hel was. ts voelt zich misschien wel aangevallen omdat haar verhaal du altijd wordt ondergesneeuwd zoals bovenstaande post. ik heb respect voor iedereen.. het is hier bijna zover en ik zal het meemaken. in mijn omgeving allemaal verschillende verhalen. ken een paar bikkels die het echt zwaar hebben gehad.. dus we zullen zien.
Ik ben er zo een die altijd alles denkt te missen als ik een avond niet mee op stap ga.. Terwijl je achteraf inderdaad niets gemist hebt. Iedereen ervaart pijn zo anders dus is het moeilijk om daar over te oordelen. Sommige vrouwen hebben een makkelijke bevalling andere een helse bevalling. Het is bij iedereen weer anders. Mijn bevalling van Cem* was achteraf (gelukkig) een makkelijke bevalling. Voor zover bevallen makkelijk kan gaan. Maar emotioneel pfff hoe kan je nog bevalling als je net te horen hebt gekregen dat je kindje niet meer leeft. Dat je alleen nog maar aan het roepen bent dat je niet meer kan, niet meer wilt. Dat je wilt dat ze het eruit snijden. Dat je nog moet bevallen maar dat je weet dat je straks met lege handen staat. Gelukkig was ik lichamelijk snel hersteld en heb ik nu niet meer het idee dat ik nog maar zo kort geleden ben bevallen.
Ik denk dat ik snap wat ts bedoelt. Als je het over je eigen bevalling hebt en dan bijvoorbeeld zegt: ik had daarna best wel wat pijn van de hechtingen, dat een ander daar overheen gaat: ach meid, dat is niks want IK had dit en dat.... Of dat je vertelt dat je de bevalling van 10 uur toch best pittig vond en dat je mond dan gesnoerd wordt: jij mag niet klagen, IK deed er 15 uur over! Tuurlijk ervaart de een het heftiger of pijnlijker dan een ander en sommige bevallingen zijn ook "zwaarder" dan andere bevallingen. Maar daarom mag iedereen wel ervaren wat ie ervaart toch? Been breken is pijnlijk maar als ik heel hard mijn teen stoot wil ik ook even auw roepen en niet horen: ach meid, het is je teen maar, niet zeuren en kijk naar mijn been!
@ellie86 dat lijkt me veeel verschrikkelijker dan wat ook. wat voor pijn je ook tijdens de bevalling hebt, men zegt dat de liefde van de baby alles goed maakt. oftewel je weet waar je het voor doet. jij moest door de pijn terwijl je er niets voor terug krijgt.
Ik blijf het een raar topic vinden maar snap TS wel. Mijn bevalling ging hartstikke goed. Ja het deed pijn, en ik kreeg een morfine pompje, maar eigenlijk heb ik niks te klagen gehad. Ik denk dat als ik de pijn van iemand anders had gehad het misschien nog beter of erger had geweest, en misschien zou een andere vrouw die mijn pijn zou voelen wel zoiets hebben van, "wat stel jij je aan" of "meid dat je dat overleefde" Tsja iedereen is anders. Ik geloof inderdaad zeker wel dat er genoeg vrouwen zijn die hun bevalling wat "erger" over laten komen dan het misschien was, puur voor het "aaah meid wat verschrikkelijk voor je" effect. Maar op een forum is dat erg moeilijk te lezen omdat er geen toon te lezen is in hoe iemand het schrijft. Het spreekwoord dat mijn oma altijd zei: c'est la tong qui fait la musique (het is de toon die de muziek maakt) gaat dan ook niet op op een forum.