Wat ben ik mijn stomme gatenkaas(voorheen mijn hersenen) zat. In de zwangerschap was ik erg vergeetachtig, gelukkig zat mijn hoofd vast anders vergat ik die ook. Maar nu 5,5 maand na de bevalling (eigenlijk al sinds de bevalling) is het nog erger. Naast dat ik van alles vergeet, vergis ik me ook de heletijd. Afspraken vergeet ik, of denk dat die vandaag is terwijl het morgen is(bel dus om me te verontschuldige dat ik het vandaag niet ga redden, waarop je de reactie krijgt, maar u heeft morgen pas een afspraak). Of ben bij de huisarts die simpele dingen vraagt als hoeveel flessen krijgt je dochter op een dag en dan kan ik daar in eerste instantie geen antwoord opgegeven(na lang nadenken komt het antwoord pas). De drink tijden van mijn dochtertje zouden zonder mijn vriend en pen en papier echt een drama zijn, want ik weet gewoon niet weer hoelaat haar vorige voeding was. Ben ik schepjes aan het tellen, ben ik ineens de tel kwijt. Er zijn meer serieuse voorbeelden, maar daar kan ik nu dus echt niet opkomen. Vooral als ik met andere mensen te maken heb dan mijn fam en sfam, vindt ik het heel vervelend. Tijdens je zwangerschap kan iedereen incl. ik er wel om lachen, maar daarna wordt je toch stom,geirriteerd, boos aangekeken. Als ik dan zeg dat ik sinds mijn zwangerschap erg vergeetachtig ben, dan kijken ze me afkeurend aan(zoiets van, jaja slecht smoes). Ik ben het zat, wordt er soms echt verdrietig van. Mijn dochter is het belangrijkste in mijn leven en dan vergeet ik dingen die met haar te maken hebben. Ik kan er niks aan doen, maar het geeft me wel een schuld gevoel.Het is al zo vaak gebeurt dat mensen(vooral fam) dingen verteld en zegt ecl weet je nog dat.....In bijna alle gevallen weet ik het niet meer. Vindt het soms ook eng! Het lijkt namelijk alleen maar erger te worden Als ik probeer om iets naar boven te halen, dan wordt het blanco. Er komt gewoon niets. Dit gebeurt dus ook als mensen mij iets vragen. Krijg nog wel eens de opmerking; wen er maar aan want bij mij is vergeetachtigheid nooit meer weg gegaan sinds mijn zwangerschap. Ik hoop echt zo dat het in mijn geval dan tenminste wel iets minder heftig wordt Zo ff mijn hart gelucht. Okal heeft het ook weer frustratie opgeleverd, want ben erg lang bezig geweest om dit getypt te krijgen met voorbeelden.
Ohh herkenbaar! En ben na 6 maanden wéér zwanger geraakt en nu is het NOG erger!!!!!!!!!!!!!!! Zo vervelend! Maar het is echt 9 maanden ontzwangeren, geef jezelf nog even, het komt echt goed hoor. Oh en voor die schepjes tellen heb ik de gouden tip, hardop tellen. En als je spullen weglegt, direct op de plek waar het hoort en hardop zeggen waar je het neerlegt. Ja 't lijkt raar en zo voelt het soms ook maar het werkt wel(en anders heeft iemand anders wel gehoord wat ik zei Hihi.. Maar ik vergeet er serieus minder door!).
Oh men, nog erger. Thnx voor de tip, ga ik zeker proberen. Sta toch al genoeg voor lul met mijn gatenkaas Nog een fijne zwangerschap en laat het a.u.b. 9maanden af zijn(voor mij, want jij moet eerst nog een tijdje op)
Hey ecl Wat vervelend ik heb er zelf ook last van maar niet zo erg als jou En die schepjes tellen heb ik ook last van! Wat ik doe is een dag van te voren de poedermelk in een torentje, als jf je vergist met tellen schuld je het terug en zo weet je ook hoeveel voeding ze krijgt Hopelijk gast het snel beter
Ze zeggen inderdaad dat het 9 maanden kan duren. Dat duurde het bij mij ook en nu heb ik weer een gatenkaasje omdat ik in verwachting ben. Wat een poepie trouwens die kleine van jou ecl.
nou, niks 9 maanden! heb het nog steeds. Waar ik het meest mee tob, is dat ik dingen niet kan benoemen, omdat ik het woord 'kwijt' ben. Ligt er een banaan: wil je die..... ehh.... dinges even geven.... (banaan dus...) Vreselijk irritant!!!!!! kan me ook erg slecht concentreren, weet niet meer wat ik ging doen als ik een ruimte binnenloop. Gedurende de dag schiet het me ineens te binnen, maar hoeft het al niet meer... want moest eigenlijk 's ochtends gebeuren. Ik schrik me soms rot in de veronderstelling dat ik iets heel belangrijks vergeten ben om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik het wél gedaan heb. bleh!!! hoop voor jou dat het wel 'maar' 9 maanden duurt, want ik gun je dit echt niet
Ik had het vooral met mijn eigen eten. Dan smeerde ik bijvoorbeeld een boterham, maar werd afgeleid tijdens het eten. Dan zette ik het bord willekeurig ergens neer, om hem daarna volkomen te vergeten. Zo ging dat een paar keer op een dag. Ik was zelfs in staat om te vergeten dat dat uberhaupt mijn boterham was en dan boos te worden op mijn vriend, omdat ik dacht dat hij zomaar een boterham ergens had laten liggen Bij mij duurde het tot de 8e of 9e maand, toen kreeg ik langzaamaan weer het idee dat ik weer mezelf werd.
Ben toch echt wel bang, dat ik je hand strx kan schudden. Of nee eigelijk niet, want dat ben ik dan allang weer vergeten. Oh ja niet op woorden kunnen komen, VRESELIJK!!!!!!! Daar heb ik ook heeel veeeeel last van. Laatst vroeg iemand hoe heet je dochtertje, riep ik eerst met volle overtuiging de naam van mijn nichtje om vervolgens uhm uhm te zeggen voor ik op de naam van mijn dochter kwam. Gatver wat voelde ik me een 'hele slechte moeder'! Kon wel janken! Verder is alles dat ding, dinges, dingetje........... Meis vervelend voor je, voor nu snap ik in iedergeval heel goed hoe je, je voelt!
Bij mij ging het na een maand werken beter.. godzijdank.. vooral op mn werk vond ik het heel naar aangezien ik met veel cijfers werk en controlewerk doe. ;D Dat werken heeft echt geholpen om mn hersenen weer te trainen ofzo.
Oho, jij is gemeen! Nee hoor grapje Kan ik daar nu alvast voor tekenen, please??????!!!!!!!!! Hoop echt dat ik dat strx ook kan zeggen.