Op de basisschool kreeg mijn zoon geen cijfers, wel gewoon al de toetsen en cito's. Het rapport was een portfolio en wat moeilijke diagrammen het liefst nog elk schooljaar in een andere vorm, omdat het "nog in ontwikkeling" was. Als ouder had ik moeite om te bepalen, hoe goed of slecht hij het nu deed. De school deed het trouwens, zodat ieder kind trots op zijn rapport mocht wezen en niet alleen werd afgerekend op pure cijfers. Een keer op de middelbare, werd hij natuurlijk wel geconfronteerd met cijfers. Nu zit hij in de tweede klas en de vakken die vorig jaar het best waren zijn dit jaar het slechst. Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom. Wat ik wel zie is dat voor verschillende vakken leerkrachten wisselen, langdurig uitvallen, geen les is of zelfstudie, het rooster voor een gedeelte echt elke week anders is. Ze hebben twee coachuren per week, in het begin voornamelijk klassikaal, toen één op één gesprekken. In de tijd sinds na de kerst is er wat ik "de zielige kindjesclub" noem, opgestart. Daar moeten dan de leerlingen naartoe, die op drie onvoldoendes of meer staan, of drie of meer tekorten of twee tekorten in Ned/ Eng/ of wiskunde hebben. Ze kunnen in dat uur leren of huiswerk maken. Volgens mijn zoon zat daar de helft van de klas, ik weet niet hoe het nu is... het andere coachuur is meestal nog wel klassikaal of soms valt het ook uit. Tja, wat wil ik eigenlijk met deze post...ik kom uit een heel ander schoolsysteem en heb geen andere kinderen. Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik ermee aan moet. Moet ik mijn kind meer achter de broek aan zitten? Ik let wel een beetje erop dat hij zijn huiswerk maakt en op tijd begint met leren. Maar hij heeft natuurlijk ook nog andere interesses en is een puber, die er niet zo veel zin in heeft...ik ben nog niet helemaal ervan overtuigd dat hij over gaat, mijn partner is er relaxter onder. Zijn jongens heel anders als meisjes? Als ik aan mijn schooltijd denk, dan heb ik echt meestal mijn best gedaan. Nu heb ik soms het idee dat hij veel dingen nog moet leren en niet vanuit de les meepikt. Waar wij vroeger boeken en werkboeken hadden, hebben zij nu vaak online methodes en ben ik soms bezig om YouTube filmpjes op te zoeken, waar het nog eens wordt uitgelegd, omdat ik na al die jaren nu ook niet meer precies weet, hoe een rekenformule moet worden opgelost of wat het verschil is tussen 3/4, 4/4 en 6/8 maat en welke verschillende pauzetekens bestaan. Laatst ging tijdens een voor hem belangrijke wiskundetoets de oefenbrandalarm af en werd het gebouw ontruimt...de toets zou niet zo streng worden beoordeeld, maar ze hadden ook minder tijd door de ontruiming. Ik vind het sneu voor hem, maar misschien had hij zich ook niet goed genoeg voorbereid. Hoe gaat dat bij jullie en dan met name bij jongeren die er moeite voor moeten doen om resultaten te behalen.
Heb je als ouder niet af en toe een gesprek op school? Met of zonder je kind erbij? Dan kun je vragen hoe hij ervoor staat. Je mag aannemen dat hij op een passend niveau zit. Blijkt alles te moeilijk, dan zal hij wellicht afstromen.
bij ons op school heb je sowieso 2 x per jaar een driehoek gesprek (mentor. leerling. ouders) Daar kun je dus deze dingen bespreken . Wat betreft het ene jaar goede cijfers halen voor een vak en het volgende jaar niet ligt aan zoveel dingen. Inzet van je kind natuurlijk maar ook de sfeer in de klas en de leerkracht die er voor staat. Voorbeeld , dochter deed het altijd redelijk (lees gemiddeld 6 6,5) met geschiedenis. Dit jaar is het echt prut met peren (staat nu een 4,9 gemiddeld) Tijdens het driehoek gesprek bleek dat ze niet goed wist hoe ze nu moet leren, wat is belangrijk en wat minder. Ze wordt genegeerd in de klas (zijn we al sinds de herfstvakantie mee bezig om te veranderen maar gaat zeer moeizaam) en voelt zich dus niet echt happy in de klas. Wiskunde ging vorig jaar prut maar dit jaar juist weer goed, andere leraar die anders uitlegt. Het huiswerk maken en leren gaat dit jaar wat meer vanzelf, daar moest ze echt in groeien (basisschool was doorlezen en een 9 halen, de eerste 2 jaar havo ook, havo 3 met de hakken over de sloot gehaald en nu dit jaar heeft ze door dat ze het echt niet gaat redden met een avond van te voren de stof doorlezen) De eerste 3 jaar heb ik haar wel achter de broek aangezeten, dat wil zeggen elke avond na het eten zeggen dat het tijd voor huiswerk/leren was, advies om toch minstens een week van te voren te beginnen met leren, maar uiteindelijk moet ze het wel zelf doen. Vorig jaar was ik blij dat ze over was naar de 4de, nu denk ik misschien was blijven zitten wel beter geweest, even herhalen en de basis er wat beter in en vooral wat sterker in haar schoenen te komen staan.
Formeel hoeft hij op dit moment niet naar de "zielige kindjes club", maar daar kunnen aankomende toetsen weer verandering in brengen. En volgens mij kan ik op dit moment in magister niet de cijfers voor het hele schooljaar zien, alleen de afzonderlijke voor elke toets... er is nog een andere app, Gemairo, daar staat het wel voor het hele jaar. Misschien dat hij een bespreekgeval wordt....ik heb er de laatste tijd niets over gehoord. Er zijn niet zo heel vaak gesprekken op school en sowieso altijd met kind.
Waarom noem je het ‘de zielige kindjesclub’? Wat een rare benaming… En je bent dus bang dat hij blijft zitten, maar eigenlijk blijkt dat nergens uit? Waarom vraag je hem niet naar hoe hij er nu voorstaat? Hij heeft nu kennelijk niet teveel tekorten (want zit niet in die ‘zielige kindjesclub’)… Het schooljaar duurt nog een paar weken, dus je zal het wel snel horen denk ik.
"de zielige kindjesclub" was een grapje van mij... heeft wel geholpen dat hij gemotiveerd was om er snel niet meer naartoe te hoeven. Hij weet het ook niet, hoe hij nu precies ervoor staat...en ik moet duidelijk eens de overgangsregels van de school opzoeken. Het is niet zo dat hij volledig ongemotiveerd is, maar hij ziet soms niet in, waarom hij bijvoorbeeld voor muziek moet leren, het heeft gewoon niet zijn interesse en hij heeft daar ook minder talent voor.
Klinkt als een normale puber, maar dat er nul zicht is op hoe hij er voor staat snap ik totaal niet. Het is vrij simpel, hij haalt 3en of 10en voor proefwerken.
De vraag is of het genoeg is of net niet. Vandaag weer zo'n dingetje. Hij heeft met de sportklas extra lessen in een andere plaats. Kregen wij weken geleden informatie over, maar het vervoer was nog niet geregeld. Ze zochten nog ouders die kunnen rijden midden op de dag (is dat gewoon op de middelbare? Ik ken het alleen van de basisschool) Steeds stond er geen informatie hierover in het rooster, gisteren opeens dat het toch doorging, maar hij mist daardoor een toets in een vak waar ze maandenlang geen leerkracht hadden en een gewone les in een vak dat voor hem ook belangrijk is. Het is gewoon heel knullig geregeld. Het is hartstikke leuk dat ze speciale dingen organiseren, maar het lijkt alsof het vaak niet goed op elkaar wordt afgestemd. Die toets zal er toch ingehaald moeten worden. (Trouwens er lijkt de halve klas niet te zijn, want anderen zijn met de extra techniekklas op stap. ) Ik heb hem gisteren nog aangespoord om bij de leerkracht per e-mail na te vragen, wat hij nu het beste kan doen, want ik betwijfel dat die ervan afweet. Blijkbaar is er een tijdstip, waar leerlingen die ziek zijn geweest of afwezig waren, toetsen kunnen inhalen....Precies op het moment dat volgende week een sportfeest op het rooster staat... Het is gewoon heel lastig om een planning te maken voor leren voor de toetsen, huiswerk en gezamelijke projecten die ook nog af moeten.
Maar dat hoef je hier dan toch niet te herhalen? Dat je het thuis zegt om je kind te motiveren is tot daar aan toe maar ik vind het echt wel onrespectvol. Mijn oudste was/is blijkbaar zo'n "zielig kindje" Weet je wat pas zielig is? Aan he lot overgelaten worden. Bij huiswerkbegeleiding heb je vaak 2 groepen. 1: ik ben puber en weet het beter dus doe niks (oftewel eigen schuld). 2: kind wil wel maar wordt belemmerd door iets om het niveau te doen waarop ze zijn ingeschreven. Oh en groep 3: combinatie van 1 en 2. Welk van deze kinderen is zielig? Dan stuur je de mentor een bericht met wat hij/school denkt. Ik ken het niet, het is of fietsen (paar schoolfietsen voor de ov-leerlingen) of school regelt een bus
Hier ook wel eens ouders nodig die rijden, veeeel goedkoper dan een bus huren natuurlijk. Meestal moeten ze gewoon zelf regelen hoe ze ergens komen, gym is bv in een ander dorp als er (school)examens zijn, dan moeten ze zelf fietsen. Kinderen zonder fiets moeten bv achterop. Ook is er wel eens overlap, zeker als leerlingen bv een extra vak volgen. Dan moeten ze het zelf regelen. Dus bv toets? Dan gaat dat voor. Gewone les? Dan regel je dat je bv de aantekeningen van een klasgenoot krijgt, of de powerpoint van de docent etc. Qua onduidelijkheid over hoe hij er nu voorstaat, zou ik aan hem vragen bv een compleet overzicht van z’n (rapport)cijfers te regelen. Hier kan ik per periode zien hoe dochter ervoor staat, en per vak ook alle deelcijfers voor die periode. Kan hij dat niet? Dan gewoon eens kijken of je een gesprek met z’n mentor kan regelen?
Ik heb zelf nog geen ervaring met de middelbare school dus geen directe tips, maar ik word wel een beetje zenuwachtig van je bericht, want de school waar mijn dochter naar toe gaat volgend jaar biedt ook de sportklas en het technasium aan... Begint de gemeenteplaats van deze school met een L?
Daar zijn er vast veel meer van …mijn oudste zit ook op een school met technasium en een sportklas, maar andere details kloppen niet dus het is niet zijn school….
Er wordt gewoon veel meer zelfstandigheid verwacht van de kinderen. Dus als er iets speciaals wordt georganiseerd en dit blijkt tijdens een proefwerk te zijn (helemaal als er meerdere leerlingen zijn die voor deze keuze staan) dan overleggen ze zelf met de betreffende leraar of b.v het proefwerk verplaatst kan worden. Sommigen doen dit gewoon en anderen hebben dan weer een vaste datum gepland waarop je een proefwerk in kunt halen (ook voor leerlingen die b.v ziek waren) En ja plannen gaat soms ook niet goed en dan spring ik als ouder wel eens bij. Zo overlapte de se week en de stage week elkaar en heb ik gemaild of er al meer info hierover was omdat het voor leerlingen moeilijk is een snuffelstage plek te regelen terwijl ze nog niet weten wanneer ze welke se hebben en dat onze dochter b.v al aangaf het niet fijn te vinden om snuffelstage te lopen terwijl er ook tentamens zijn waarvoor ze wil leren. Toen bleek dus dat iemand bedacht had dat een stage voor havoleerlingen wel leuk zou zijn. Dit in het begin van het jaar in de agenda had gezet en er vervolgens niets mee gedaan was. Pas toen mijn mailtje binnenkwam zagen ze dit. Nu is dus de stageweek eruit gehaald (gaat dus niet meer door) Het is soms gewoon kiezen wat laat ik mijn kind zelf regelen en wanneer bied ik als ouder hulp aan.
Gewoon een gesprek met de mentor aanvragen. Ik neem aan dat school toch minimaal eens per jaar de mogelijkheid biedt om de mentor en/of leraren te spreken? Daarnaast staan ze over het algemeen echt wel open voor een extra gesprek als je er met de 10-minutengesprekken niet uitkomt. Dat er geen vervanger is, het zo ongeveer zelfstudie is, vakken/activiteiten overlappen en weet ik wat, is volgens mij tegenwoordig op de meeste scholen niets bijzonders. Het is vaak aan de leerling zelf om daar achteraan te gaan. Misschien hem aansporen om hier een stukje meer verantwoordelijkheid in te nemen?
Nu, ze zijn gistern met de sportklas wel geweest, fietsen was geen optie +/- 70 km heen en terug, maar er waren blijkbaar genoeg auto's. Alleen de clinic ging niet door, omdat de contactpersoon/ trainer ter plekke een ernstig medisch probleem de dag van tevoren had en dat niet door was doorgegeven aan school. Ze hebben wel de locatie gezien (en zakgeld in de lokale burgertent besteed). Wij hebben gisteren samen de planning bekeken, volgende week 2 toetsen, de week erop 4, inclusieve de inhaaltoets. En ook nog projecten die af moeten. Ik hou mijn hart vast, wanneer ze later echte toetsweken hebben. Toevallig dat ik gisteren een moeder tegenkwam die ik nog van de basisschool ken. Haar zoon zit op hetzelfde niveau, maar op een ander school. Bij hem was het ook nog onzeker of die wel of niet over gaat. En ik vind het juist goed dat ze de coachuren benutten, vorig jaar in de brugklas zijn die namelijk vaak uitgevallen. Maar ik vraag mij af, waarom de helft van de klas zo slecht voor staat dat ze daar moeten gaan zitten ( ik weet niet hoeveel er nu op dit moment zitten ). Mijn zoon heeft er ook een handje van om zich van dingen te gemakkelijk vanaf te maken of leren voor een toets voor zich uit te schuiven en altijd weer een andere reden te verzinnen, waarom het nu niet kan.