Ik kab er alleen niet tegen van beesten. Mn man heeft paar jaar elke dag gekotst vanwege een maagaandoening, had ik geen moeite mee hoor. Met de kids ook niet... mn dochter is wagenziek en tegenwoordig los ik dat op zonder met mn ogen te knipperen maar van onze hond. No way... dan ben ik in staat het te laten liggen tot mn man er is.
@Maja: heb je tijdens je zwangerschap nog niet hoeven spugen? Ik heb ook het liefst een plastic zak bij me. Heb mn prullenbak pal naast mn bed staan just in case, en in de auto ook altijd een "afvalzak" bij bijrijdersstoel In de trein zoek ik een plekje met een prullenbakje, en in openbare gelegenheden zoek ik eerst waar het toilet is. Uit eten is lange tijd lastig geweest, maar daar heb ik nu wat minder moeite mee... Op stap gaan vond ik altijd verschrikkelijk, vooral rond het tijdstip waarop de meesten naar huis gingen. Altijd zieke mensen op straat! Brrr....
Nee, ik ben echt van het: Misselijk? Even spugen dan is het weer over. Bang ervoor, of een fobie ervoor heb ik niet.. Ik heb juist het gevoel dat het oplucht. Maar daarnaast ben ik iemand die misschien maar 1 keer per jaar misselijk wordt.
Same here Tijdje geleden idd een topic over geweest maar zie dat die alweer gesloten is. Ik heb er ook niet veel geschreven, misschien te vies ofzo haha Maar hier dus ook iemand die bang is om te spugen/misselijk zijn. Vond het ook wel heel erg spannend toen ik zwanger was, maar godzijdank geen last gehad van misselijkheid. Maar ook toen ik zwanger was vaak gedacht hoe moet dat straks. Inmiddels heeft mn dochtertje net na haar eerste verjaardag voor het eerst buikgriep gehad. En gek genoeg deed het me weinig. Ja het enigste waar ik aan dacht was oh nu krijg ik het ook Maar het spuug moeten opruimen kan ik wel gewoon. Als er een week verstreken is voel ik me vaak ook weer wat fijner, zo van gelukkig heb ik het niet gehad (best ego he) Ik ben gastouder en heb dus ook wel eens spugende kindjes meegemaakt, gek genoeg gaat alles dan op de automatische piloot. Lees: op zoek naar een keukenrol en die in zn geheel erop leggen zodat ik het al niet hoef te zien Als ik iemand zie overgeven moet ik daar weg, maar hoe raar het ook klinkt toch moet ik kijken Voorbeeld: ik was met mn zusje een paar jaar geleden aan het kijken naar de marathon van Rotterdam onze moeder liep mee. Bleek dat er iemand niet lekker was geworden,zegt ze ineens tegen me, ohw je moet even de andere kant op kijken. Nou dan weet ik al hoelaat het is, maar toch kijk ik snel raar he Ik ben altijd extra alert in de wintermaanden als er buikgriep heerst. Als ik dat hoor krijg ik de bibbers. Niemand die het aan me merkt hoor, en moet ook zeggen dat ik het redelijk onder controle heb al zeg ik het zelf. Las net dat iemand schreef dat als haar kindje 's nachts wakker is dat ze dan bang is dat het ziek is, ook zo herkenbaar hier! Het "grappige"vind ik altijd dat mensen met een overgeeffobie al heeeeeel lang niet gespuugd hebben of gewoon bijna nooit spugen. Zal dat komen omdat ze het tegen kunnen houden? Of omdat ze het toch uit de weg gaan. Met dat laatste bedoel ik vooral dat wanneer ik bv weet als iemand buikgriep heeft ik er even niet in de buurt kom. Met uitzondering van dochterlief dan Ik hou het dus net zo lang op tot dat het er van onder uit komt haha, cola drinken helpt ook weleens. Maar als ik misselijk ben (gelukkig lang geleden) breekt het zweet me uit. Ohja kots van dieren doet me dan weer helemaal niets, werk in een dierenartspraktijk en heb al zoveel kots moeten ruimen daar draai ik mn hand niet meer voor om Sorry heel verhaal maar soms heerlijk om even van je af te kletsen hihi
Buikgriepverhaal is zooooooo bekend! Net als met die voedselvergiftiging. Mn vriend is 1 nacht ziek en heeft alles eruit gegooid. Ik heb 3 dagen op het toilet gezeten omdat het er van onder weer uit kwam... Vorige week maandag was ik bij mensen thuis die net BG hadden gehad, ik dus als de dood dat ik ziek zou worden maar we zijn nu al weer 8 dagen verder... Gek genoeg durfde ik wel naar binnen te stappen omdat ik "toch al een vlaag van buikgriep" had. Was al 4 dagen niet in orde. Bleek met de innesteling te maken te hebben Nu voel ik me weer heerlijk! Hoop echt dat ik NIET hoef te spugen de komende weken!!!
Ooh ik heb ook echt een fobie voor overgeven, alleen het geluid al. Als iemand misselijk is, maak ik dat ik wegkom. Soms best moeilijk, want ik werk in de verzorging We hebben daar 2x NORO-virus gehad, verschikkelijk. pfff Het is zelfs zo erg, dat ik een keer bij me moeder heb geslapen omdat me vriend aan het overgeven was. Ik ben toen gewoon weggegaan. Ik ga helemaal zweten, trillen, kan niet meer slapen. Ik ben bijna nooit misselijk, maar als ik het ben raak ik ook in paniek.
Same here ja. Tuurlijk ben ik niet dol op overgeven, maar als ik me erna beter voel dan graag. En bij mijn zoontje ben ik alleen bezorgd.
Ik heb meer een fobie voor het gevoel voor dat ik moet spuugen. koude rillingen, maag die omdraait even niet weten waar ik het zoeken moet etc, bah ik vind het vreselijk. Ben dan wel blij tot ik het uiteindelijk kwijt ben, als ik iemand hoor overgeven vind ik vies, als die gene een buikgriep heeft ben ik er liever niet bij in de buurt
brrr, wat een verhalen. Zal wel wat worden als ik ooit ochtendmisselijk word misschien heb ik geluk en dan heb ik dat niet. Tsja met een kind dat ziek moet ik nog uitvinden. Weet wel als ik op kraam bezoek ga en een uk spuugt melk op dan ben ik pleiten. Ik ben gewoon een held op sokken. Thanks voor de gerustellingen en voor jullie meegemaakte verhalen.