Britt zit echt midden in een sprong, ze is kei vroeg wakker en wil maar een ding papa en mama.. zelf spelen lukt niet ja sl we er naast zitten. Ze zit nu op een leeftijd dat ze ons heel goed uit kan proberen .. hoe ver kan ik gaan.... Maar ja ze huilt soms zo als ik haar alleen laat dat ik haar dan toch maar weer op schoot neem. Hoe hebben jullie dit gedaan? Lekker bij je nemen of negeren? Tis niet de bedoeling dat ze straks helemaal niet meer alleen wil spelen natuurlijk Groetjes Jantina
Ik herken het helemaal van Esmée. Zij zet het ook op een huilen als ze persé bij me wil zitten. Maar soms moet ik echt even iets doen waarbij ze zichzelf eventjes moet vermaken en dan laat ik haar even huilen. Het is echt toneel. Want zodra ze iets leuks ziet om mee te spelen is het ook snel over. Maar soms pak ik ze toch effe op hoor. Dan kan ze me zo zielig aankijken
Je hebt mischien wel gelijk ja... Maar ze kan helemala over haar toeren gaan, als ik haar niet pak. dan komt ze onder de rode vlekken van opwinding:S