Hoi meiden, Ons meisje is vanaf de geboorte al een slechte slaper.. Viel alleen bij papa of mama (en opa/oma) op de arm in slaap, de eerste maanden aan de borst, en later met een fles melk. Fopspeentje wilde ze niet, duimpje ook niet. In de zomer een 'weekje' op vakantie geweest, daar weigerde ze in het campingbedje te slapen, en lag dus iedere nacht tussen ons in. Zijn hierdoor paar dagen eerder naar huis gegaan, wegens slaapgebrek. Direct na de vakantie heb ik haar wakker in bed gelegd. Eerste avond sliep ze na 20 minuten, 2e nacht 10 minuten, 3e nacht 5 minuten. Hartstikke fijn, ware het niet dat vriend haar de weken daarna iedere avond op bed bracht, en ze weer bij hem op schoot in slaap viel! Nu is onze dame 16 maand, en slaapt ze sinds een week of 3-4 niet meer in d'r eigen bedje. Als we haar wakker in bed zetten (zittend/liggend) gaat ze keihard brullen. Net zo hard tot ze binnen een minuut helemaal over de rooie gaat, en haar hele bedje onder spuugt. Ook als we naast haar bedje blijven zitten wordt ze niet rustig, maar blijft ze huilen (ze spuugt dan niet, alleen als ze even alleen is). Ze slaapt dus al weken tussen ons in, de avonden dat ze bij opa en oma logeert ivm oppasdagen valt ze daar wel even zelf in slaap, om na een uur of anderhalf weer brullend wakker te worden (daar ligt ze dan dus ook tussen opa en oma in op bed). Als ze tussen ons in ligt slaapt ze binnen een paar minuten, en slaapt de hele nacht door. Probleem is dus wel, vriend en ik hebben geen avondjes samen meer, want liggen iedere avond om uiterlijk 9 uur op bed (vaak 1 van beide, maar dus ook de avonden dat dochter er niet is, uit slaapgebrek). En hebben dus zeker 5 nachten in de week dochter tussen ons in op bed liggen, wat straks weer 7 nachten wordt, gezien opa en oma er flauw van worden dat ze niet doorslaapt in d'r eigen bedje (kan ik ze niet kwalijk nemen). Maar ik ben nu dus even op zoek naar advies!! Laten huilen en iedere 5-10 minuten gaan kijken werkt dus niet, want dat resulteert in iedere keer dat we even naar beneden gaan we het bedje kunnen verschonen (en zo idioot veel beddengoed hebben we niet voor haar). Maar ze moet toch op de een of andere manier zelf leren slapen, want ik ben er echt flauw van dat ze iedere nacht weer tussen ons in ligt. Zou het een optie zijn om haar een dekbedje in bed te doen? Ze slaapt nu in een slaapzak, en hebben dekentjes/lakentjes voor in d'r bedje. Zou het misschien werken om een peuterbedje voor d'r te kopen? Ze laat zich niet zomaar van hoogtes vallen, maar laat zich op de buik van bed/bank glijden. Moet wel enigzins opstaande randen hebben voor als ze slaapt, maar dat is er wel. Wat zijn verder nog dingen die we kunnen proberen zodat ze maar in d'r eigen bedje gaat slapen en ook gewoon doorslaapt? Hoop dat jullie adviezen kunnen geven!
Nog even ter aanvulling: Ze krijgt 's avonds als ze op bed gaat nog een fles melk. Als ze tussen ons in ligt begint ze 3-4 keer ineens te huilen, houdt pas op als ze weer wat drinken krijgt (maakt niet uit of er 50 of 250ml in de fles zit, het gaat gewoon op). Hier wil ik dus ook vanaf, ze krijgt overdag genoeg drinken, maar gebruikt de fles als fopspeen/duim..
wij hebben ook een beroerde slaper, wanneer hij alleen moet slapen maar tussen ons in prima! dan slapen wij dus ook nog...ons mannetje (anderhalf) slaapt wel in op mn arm, dan leg ik hem in bedje en als hij wakker wordt (meestal na een uur, of twee uurtjes) kan ik hem nog wel in slaap sussen weer, soms kan dat wat langer soms belandt hij toch weer tussen ons in omdat hij ook zichzelf volledig overstuur gilt...ik weet: het is manipulatie maar ik kan het niet hem helemaal over de rooie laten gaan...dus wij slapen uiteindelijk toch met een dreumes tussen ons in...alleen wanneer hij uit logeren gaat bij opa en oma of zij nemen hem een paar uurtjes, hebben wij onze 'momentjes' samen. ik heb dus geen oplossing maar denk altijd maar: als ;ie 18 is zal hij wel alleen slapen haha!
En dan hier temperamentje nr 3 Hier zo'n beetje hetzelfde verhaal. Ze slaapt wel goed zelf in (ook pas vanaf ze 15mnd is) en de ene nacht komt ze al om 9 uur andere pas na 12. Slaapt nu al mnden iedere nacht tussen ons in. Soms kunnen we haar nig een paar uurtjes verder laten slapen. We slapen er allemaal niet beter op maar heb helaas ook geen oplossing. Wij zijn met haar nieuwe kamer bezig en gaan het peuter bed proberen (dan is ze 19 mnden), wie weer... Succes en hopelijk komt er nog iemand met DE tip
Mijn dochter heeft altijd prima geslapen totdat ze oorontsteking kreeg en ineens eenkennig begon te worden. Ook bovenstaande taferelen. Nu heb ik Kindival gekocht van VSM en ineens gaat het een stuk beter! Nu al 3 nachten weer in haar eigen bed! Ze huilt nog wel als we uit haar kamer gaan, maar is na 5 minuutjes stil, misschien het proberen waard?
wij hebben kindival geprobeerd maar niets hielp. het leek of onze dreumes er juist veel onrustiger door werd...wij gaan binnenkort weer naar de KA (wij gaan ook naar een homeopatisch arts) em daar leggen we het voor. misschien heeft zij een beter middel (niet vsm maar een homeopatisch middel via haar, wij hebben daar goede ervaringen mee!). ons mannetje wordt zo heftig huuilend soms ook wakker. dromen? kiesjes? ik denk zelf aan heftig dromen. ik had het vroeger ook 9en nog) en sliep daardoor ook slecht...overdag is het een ondernemend, vrolijk gezellig en zeker niet moeilijk typje! ja lekker levendig maar niet lastig (dat hoor ik van iedereen uit onze omgeving) maar het slapen...ben wel gerustgesteld dat er meer zijn die hun dreumes tussen hen in heeft liggen...het lijkt zo'n taboe! ik schaam er bijna voor!!!
Ik ben ook zeker blij te lezen dat er meer zijn hoor! Ja, mijn ouders herkennen met name dochter d'r slaapgedrag heel erg, ik sliep als kind ook al slecht (en nu idd nog steeds). Verschil was dat áls ik eenmaal sliep, ik ook wel gewoon doorsliep. Probleem was dus voornamelijk om mij in slaap te krijgen, en dat is pas over gegaan toen ik een poos samen met mijn zus op 1 kamer moest slapen ivm verbouwing (was toen 6/7 jaar). Kindival ga ik zeker proberen! Tis verder een hele lieve dame, overdag ook niet veel met d'r te doen, ze is eigenlijk altijd vrolijk. Overdag slapen hebben we al maanden een oplossing voor, namelijk in de kinderwagen (of wandelen of voor de tv parkeren). ` Tja, tandjes heb ik ook al aan gedacht, maar ze heeft inmiddels 8 tanden, 4 kiezen en de eerste hoektand is ook al door, terwijl ze daar verder niet echt veel last van heeft gehad. Oorontsteking heeft ze rond oud&nieuw voor 't eerst gehad, en ook een kuurtje (geconstateerd door de huisarts, arts op CB zei dat 't waarschijnlijk niet eens zo was? Maar was al aantal dagen na de kuur). Heb ook geen idee vanaf welke leeftijd ze beginnen te dromen, en rond welke leeftijd verlatingsangst in deze mate voor kan komen. Hier gister d'r ledikant op onze kamer gezet, naast ons bed, zodat ze ons kon zien. Dus pyama aan, slaapzak aan, tandjes poetsen en in bed gelegd, ik lag op ons eigen bed. Was eerst geen probleem, maar na een poosje was ze er flauw van, zette het op een brullen en begon al weer te kokhalzen. Dus d'r tegen mij aan in slaap laten vallen, toen ze al even sliep overgelegd in haar eigen bedje. Werd direct wakker, brullen! Bij papa op de arm in slaap laten vallen, in bedje leggen, brullen! Dus uiteindelijk waren we er zo flauw van dat we onze pogingen maar hebben gestaakt en haar tussen ons in hebben gelegd, binnen 10 minuten sliep ze als een roos.. Misschien moeten we maar gewoon een groter bed kopen, nu 160cm, misschien maar een 200cm bed? Hebben we wat meer ruimte en liggen papa en ik niet op 't randje
...ik snap je helemaal! wij kunnen rustig ook die drama's hebben maar inslapen en overleggen gaat wel (en dan op z'n kamertje, dat vlaknaast onze kamer is). maar dan wordt hij rustig na maximaal een uur wakker en dan begint het gedonder. ik geef dan uiteindelijk toe omdat ik echt mn slaap nodig heb (ik ben chronisch moe zonder energie en down van slaapgebrek inmiddels). jammer dan, het gaat wel over denk ik!alleen denken wij op deze manier echt niet over een tweede (ik ben ook al inmiddels 39 nu en dus niet veel tijd meer maar ja, ik ga geen problemen opzoeken!)
Mukkie, ja, nouwja, toen wij bezig waren voor de tweede was het slapen met ons meiske niet zo'n drama als het nu is... Maar ja, zie het al gebeuren dat als de baby er is, die in 't wiegje naast ons bed ligt en dochter nog steeds tussen ons in slaapt. Vriend heeft vanmiddag kindival opgehaald, heeft ze 2 pilletjes van gehad vandaag. Poosje voor 't eten en direct na het eten. Voor het eten werd ze er heel rustig van (uurtje eerder rende ze nog gillend en gierend door 't huis). Nu is vriend echter al een half uur met d'r boven, en ze slaapt zo te horen nog niet. Zal zo zelf even een poging ondernemen.. Tja, weetje, ik vind het niet zo'n probleem dat ze een keertje tussen ons in slaapt, maar ik erger me er wel aan dat het iedere nacht is, en ze dus ook tussen ons in slaap moet vallen. En het enige wat in de afgelopen weken met d'r ledikantje is gebeurd, is dat ze die regelmatig onder heeft gespuugd. Vriend en ik hebben gewoon geen tijd voor ons tweetjes, kunnen niet samen avondje tv kijken, kunnen niet tegen elkaar kruipen op bed. En da's iets waar wij beide wel behoefte aan hebben. Ja, ik weet dat ze wel in d'r eigen bedje zal slapen voor de 18 is (CB arts ging er laatst serieus op in toen ik dit zei), maar het zou fijn zijn als ze weer in d'r eigen bedje slaapt voor ze 18 maanden is!
Oh, wat fijn om dit te lezen! Hier ook een mannetje dat zeer regelmatig bij ons in bed slaapt (en dan ook als een roosje). Durf het ook bijna niet te zeggen tegen anderen, je wordt soms erg raar aangekeken. Maar wij moeten ook werken.....en wij hebben onze slaap ook hard nodig. Mannetje krijgt al maanden Kindival, helpt wel bij het inslapen. Maar als hij 's nachts wakker wordt en niet tevreden is met speentje, aaitje en muziekje. Dan gaan we de strijd niet aan en mag hij bij ons in bed. Gelukkig komt hij niet tot spugen, maar huilen houdt hij gerust 4 uur lang vol. En bij ons in bed slaapt hij dus heerlijk!!! Wat het is geen idee, maar het is wel jammer. (en ook bij ons is er de wens voor een 2e, maar daar komen we nu echt niet aan toe). Nogmaals, fijn om te lezen dat we niet de enigen zijn. Ik blijf meelezen voor dé tip! En dames, op naar weer een lange nacht (hoop blijven houden hè).
Ook dat herken ik. Wij zijn ondertussen alweer 28 wkn zwanger, super en echt dolgelukkig mee maar vraag me soms af hoe dat straks gaat. Vooral als de papa er niet is. Zien we dan wel weer. Voor nu is ze hartstikke ziek dus eerst dat maar weer eens door komen. Succes met alle nachtbrakers!
Zo herkenbaar! Hier Hetzlfde verhaal... Op schoot of in ons bed in slaap vallen vaak a 10 uur pas...dan overleggen en heel vaak 's nachts wakker worden en uiteindelijk ook maar tussenin slapen...zo irritant... Vandaag voor t eerst sleepzzz gegeven en...na een kwartier op schoot liedjes zingen sliep hij....om 8 uur zat ik met koffie op de bank!!!! Ongelofelijk... Nu hopen dat hij doorslaapt en dat t morgen weer zo soepel gaat!!! Dus.. Sleepzz siroop.. X
Pfff ja tijd voor elkaar is moeilijk!!!maar die siroop...toch eens proberen...n tweede is n grote wens maar zie t nu niet gebeuren...dat gillend rondrennen herken ik wel haha!ons moppie ligt weer op ons bed waar hij prima alleen slaapt...dondersteen!ik ben veel avonden alleen.manlief is muzikant dus hoe ik dat met n tweede zou moeten doen...?verder is t zo'n leuk mannetje!
gefeliciteerd! leuk een tweede kleintje erbij! ik hoop dat voor jullie tweede kindje komt het slapen wat beter gaat...dat si idd onze 'angst' en vooral die van mij omdat het vooral op mij zal neerkomen... en beterschap ook voor nu!
Dank je! Die hoop heb ik een beetje opgegeven. Ws zal ik over 10 wkn worden ingeleid en ik denk niet dat er in die tijd veel zal veranderen. Mits we het peuterbed voor die tijd nog proberen maar kan ook maar zo dat we het daar alleen maar erger mee maken en dat kan ik er nu even niet bij hebben haha. Komt vast goed! Idd de nachten dat ik alleen ben (zo'n 2x per week) worden een uitdaging! Voor alsnog helaas geen tips hier zie ik maar we vormen een leuk mijn dreumes wil niet slapen topic !
Ik graag ff zeggen dat ik ontzettend veel respect voor jullie heb. Ik vind het knapmdat jullie nog op kunnen staan en doorgaan je meot natuurlijk wel maar een groot verschil tussen moeten en kunnen. Ik heb zelf twee meiden die goed slapen en soms wat taferelen maar in vergelijking met jullie mag im absoluut niet klagen. Ik reageer bijna nooit, lees wel veel maar op dit topic moest ik toch reageren. En dat jullie het op deze manier aanpakken, dus in bed nemen ondanks je eigen slaaptekort, ik vind jullie supermama's! Mag ook wel eens gezegd worden!
Mag ik meedoen? Onze dochter is nu 18 maanden en een ontzettende slechte slaper. Slaapt geen enkele nacht door helaas Echt alles hebben we geprobeerd, en dan bedoel ik echt alles! ( zelfs de CB arts wist niet meer wat we nog meer konden doen ) En mijn man slaapt overal doorheen, mazzelaar! Ach, ik moet zeggen dat sinds ik het los heb gelaten ik weer een stuk beter in mijn vel zit! En laat de mensen maar lullen dat we 'te makkelijk' zijn met haar... Gelukkig slaapt onze zoon wel braaf 12 uur aan een stuk in zijn eigen kamer
Nou, hier vannacht weer drama! Ze is bij mij op schoot (op de bank voor de tv) in slaap gevallen om een uur of 9. Toen wij op bed wilden haar maar weer tussen ons in gelegd, paar slokjes drinken en ze sliep zo verder. Werd rond 11 uur ofzo wakker, brullen, brullen, brullen! Wilde geen drinken, wilde gewoon helemaal niks. Ik ben op haar kamertje gaan liggen, werd gek van 't gejank (zit al een paar dagen thuis omdat ik grieperig ben, dus kan al niet zoveel hebben), vriend is nog met d'r beneden geweest en uiteindelijk sliep ze om een uur of 12 's nachts weer. Misschien een heftige reactie op dat spul van VSM ofzo? We proberen dat nog een dag of wat, en anders dat sleepzz spul maar proberen. Nu zit ze trouwens al 2 uur te slapen in de kinderwagen, dus nu even rust
Ohwja, wat hier laatst (10-1) de reactie was van de CB arts: het is een sociaal meisje die graag bij mensen wil zijn, dus ook 's nachts. Dus. Juist. En daar moeten wij 't mee doen. Ben blij dat ik over 4 weken niet meer 5 dagen per week werk, is voor mij teveel en voor haar volgens mij ook. Heb de hele week het idee dat ze 't geweldig vindt dat mama iedere dag thuis is.
Hier weet het cb ook geen raad meer, laatste optie is observatie in een slaapkliniek, we wachten het nog even af. Oooh, je geeft me hoop ! Mijn enige hoop om het straks te redden is dat onze aankomende zoon wel goed slaapt!