Ik was bewust aan het eten toen ik zwanger werd. Niet echt heel erg aan het diëten of zo. We waren wel al langere tijd bezig, plus minus een jaar, voordat het raak was. Ik was vanaf ongeveer 16 weken onder begeleiding van de gynaecoloog en dat beviel prima. De zwangerschap was zwaar, 20 weken misselijk en daarna zat de baby al snel in mijn longen te drukken waardoor ik weinig adem kreeg als ik zat. En gezien mijn zittende beroep was dat erg vervelend. Van mijn gewicht op zich had ik weinig last. Ik ben bewust blijven yoga-en tot het eind. Ook deed ik veel op de fiets zodat mijn lichaam zo fit mogelijk was. Ik heb er vooral op gelet dat ik tijdens mijn verlof niet alleen op de bank zat, maar ook regelmatig wat ging wandelen of dergelijke. De bevalling ging prima. Ik zal nooit zeggen dat bevallen makkelijk is of leuk, maar je bent er echt op gemaakt en ik had geen echte complicaties. Wel word je constant in de gaten gehouden, wat niet altijd even ontspannen is. Mijn placenta en ons manneke waren erg groot. Redelijk grote baby's zit ook wel in de familie, maar mijn gewicht heeft daarin wel een rol gespeeld. Hij was trouwens geen dikke baby, met een lengte van 54 cm was zijn geboortegewicht van ruim 4100 gram niet buiten proporties. De grote placenta zorgde voor een grote wond in de baarmoeder en dus meer bloedverlies. Dat is denk ik de voornaamste complicatie geweest. Als het je lukt om af te vallen voor een zwangerschap, dan zou ik je dat zeker aanraden. Een gezonder gewicht is altijd goed. Ook tijdens de zwangerschap is het slim om jezelf en je eetgewoonten in de gaten te houden. Ik zou echter niet meteen je wens uitstellen totdat je helemaal op gewicht bent. Ik geloof ook dat het goed is om een beetje op je lichaam te vertrouwen, als je zwanger wordt, mocht het gewoon zo zijn. (PS, borstvoeden is een ideale manier om op gewicht te komen. Niet normaal wat je daarmee kwijtraakt.)