Nou de titel zegt het al, ik heb de ervaring nodig van vrouwen die 2 of meer kindjes hebben gebaard en hoe hebben jullie het ervaren in vergelijking met de eerste bevalling. Mijn man wilt wel graag over een paar maanden aan een 2e beginnen,maar ik ben best getraumatiseerd en heb een beetje hulp nodig om me daar overheen te zetten zodat ik me geestelijk kan voorbereiden nou ben benieuwd thanks iig groetjes Charissie
Heej!! Misschien is het handiger als je het gewoon over je heen laat komen?? Zo'n lijst maken klinkt fantastisch, maar dat betekent niet dat jouw bevalling ook zo gaat lopen. Maar goed, mocht je er toch mee geholpen zijn: Mijn tweede bevalling duurde een stuk korter (3 uur ipv 7,5 uur), en was minder pijnlijk (behalve het persen). Succes ermee!!
Ik werd vrij snel wer zwanger en dat was hartstikke leuk natuurlijk maar bevallen dat wilde ik echt niet meer. Gelukkig kon ik mijn angst goed kwijt bij mijn verloskundigen en zij raadde aan om een dossier aan te laten maken bij een gyn waarin de angst en de pijnbestrijding beschreven staan. Ik ben ook naar een speciale ademhalingstechnieken mevrouw geweest en daar heb ik superveel aan gehad. De hele tweede bevalling had ik alles onder controle, echt super Toen Suze geboren was kon ik niks anders zeggen dan: het is al gebeurd het is al gebeurd
Hier ook een hele heftige eerste bevalling. Heeft van begin tot eind 18 uur geduurd maar was zo heftig dat ik het meeste ervan niet meer weet. Ik zag dus ook heel erg tegen 2e bevalling op maar zou deze zo weer over doen. Deze bevalling duurde vanaf de eerste voorwee 12 uur en eigenlijk nog geen uur echt pijnlijke weeen gehad. Ook het persen was binnen 5 minuten gebeurt en ondanks de pijn heb ik er ook wel echt van genoten. Het is echt zo dat elke bevalling anders is. Toen ze dit tegen mij zeiden toen ik nog zwanger was had ik wel zo iets van jaja dat zal best maar ik zal wel weer zo'n hel bevalling krijgen. Maar hoe cliche ook het klopte toch echt. Van te voren goed aangeven dat je het spannend vind en alvast de mogelijkheden voor pijnbestrijding bespreken. Wat mij ook hielp was de gedachte dat het echt niet eeuwig zou duren en dan zou ik het nooit meer doen ( bevallen). Heel even pijn voor zo'n mooi kindje en in ons geval broertje voor Luc.
Hey meiden, Bedankt voor jullie reacties! Ik vind het gewoon fijn om de ervaring van andere te lezen. De tips zijn ook heel erg goed en daar was ik zelf nog niet op gekomen. Ik ga binnenkort een afspraak maken bij mijn vk. Ik had zelf een bevalling van 22 uur waarvan 13 uur weeenstorm en n hele grote knip omdat het hartje van mijn dochtertje weg zakte. Als ik zwanger ben wil ik alleen denken aan het kindje en dus de blijdschap,maar als ik nu zwanger zou raken ben ik bang dat ik een soort van in paniek zou raken en dat wil ik gewoon niet. Het is zo ontzettend mooi die positievetest in je handen te hebben en dat wil ik dus niet verpesten! Nou meer verhalen en of tips zijn heel erg welkom!!!! Thanks meiden voor jullie super berichtjes
ik lees mee mijn eerste was totaal 6,5uur waarvan 55min persen geen knip scheur of hechting nu ben ik ook best bang ...vooral voor de hechting etc dus ik lees mee
De 2e bevalling was een stuk sneller dan de 1e. Volgens mij was de pijn wel heftiger (omdat het zo snel ging, kon ik er moeilijker mee omgaan dan de eerste keer), maar ik heb zelf eigenlijk niet eens hoeven persen. eerste keer: 1,5 uur persen. tweede keer: binnen 10 minuten (2 of 3 persweeën) lanceerde mevrouw zichzelf. Wat ik ervan geleerd heb: probeer niet aan je eerste bevalling te denken, maar deze bevalling zo onbevangen mogelijk in te gaan. Wat je de eerste keer fijn vond (of juist niet), hoeft nu niet hetzelfde te zijn. Herstel ging veel sneller; ik was lang niet zo moe en gammel als na de eerste keer. Wel meer naweeën, maar die waren na 2 dagen ook wel over. Ik heb veel korter gevloeid dan de eerste keer. Borstvoeding kwam makkelijker op gang dan de eerste keer en ik heb bij de tweede geen tepelkloven gekregen. Enne... probeer het over je heen te laten komen. Je kunt niet 'afdwingen' dat je net zo gelukkig wordt, of je net zo gaat voelen als bij de eerste keer. Het wordt een ander mens, dus waarom zouden zwangerschap en bevalling hetzelfde zijn? Door steeds maar te vergelijken, doe je de tweede misschien een beetje tekort.
hahaha zo'n lancering wil ik ook wel hoor hihi Nou ik wil juist eerst over deze angst heen komen zodat ik hoop zwanger te worden en nu hoop ik (nog) niet zwanger te worden, ik weet zeker dat er straks een tijd komt dat ik er wel 100% aantoe zal zijn maar daarvoor heb ik dus even tijd nodig en ervaringen maar ik zou van mijn 2e net zoveel houden als mijn eerste mijn kind(eren) zijn mijn alles dus daar maak ik me geen zorgen over. Thanks voor het delen van jouw ervaring geeft toch goede moed
Het idee van: ik heb er al een keer eentje uitgeperst, dus ik kan het, heeft mij erg geholpen de tweede keer. Ook me goed aan de pufjes houden hielp me. Het duurde ook uren korter en dat scheelt natuurlijk een hoop afzien. Omdat het sneller ging, was ik ook sneller opgeknapt, dat is echt een groot voordeel! Wat ook kan helpen is goede opvang voor je oudste kindje regelen als het eenmaal zover is. Ik vond het prettig om lekker mijn eigen gang te gaan, zonder me druk te hoeven maken over mijn eerste kind. Succes!
ik heb er nog geen persoonlijke ervaring mee, maar geef zelf zwangerschapsbegeleiding en een aantal vriendinnen hebben al een 2e. In het algemeen gaat een 2e bevalling sneller (uitzonderingen zijn er altijd natuurlijk) Ik hoor dat eigenlijk niet anders. Zorg dat je goed kunt/leert ontspannen Bespreek je angsten met de vk/gyn, eventueel je wensen vastleggen mbt pijnbestrijding Fixeer je niet teveel op je ervaring vd eerste bevalling: elke bevalling is anders. In de ontsluitingsfase is het belangrijk goed te ontspannen, daarna moet je werken. Hou je idd vast aan de gedachte dat je het kunt/ al eens hebt gedaan. Ik zeg weleend: neem iemand onnozels in gedachten die eek kind heeft gekregen en denk dan: als zij het kan moet ik het toch ook kunnen ! (beetje onaardig, maar helpt wel goed) Denk aan wat je ervoor terugkrijgt: een baby! iig su6 ermee!
Hoi, Als je tegen je bevalling op ziet ga je je automatisch minder ontspannen dan eigenlijk goed voor je is. Als het dat uiteindelijk zover is gekomen dat je aan het bevallen bent schiet het dus niet op omdat je spanning en angst in je hebt. Je moet het je laten overkomen. Niet denken van ik moet nog ... uur maar je er bij neerleggen dat zonder iets pijn je kleine niet kan komen. Als je in je hoofd je er maar bij neer legt gaat het naar mijn ervaring een stuk beter. Een beetje van het principe "het is erin gekomen dus het zal er ook weer uit moeten en er is er nog nooit een blijven zitten". Klinkt allemaal heel raar nu ik dat zo hier neer zet maar je snapt vast wel wat ik bedoel toch?
Uhhhmmmm... Tips? En opbeurende woorden heb ik niet geloof ik. Elke bevalling is anders, en daardoor uniek, en dus een ervaring die je niet nog eens mee maakt, dus probeer er van te genieten. Het is er ingekomen, en het moet er ook weer uit, dus echt veel keuze heb je niet Laat het over je heen komen, en kijk naar het moment.