Jep, het is nogal een denker.. (En kan overigens ook nogal doorslaan in haar theorieën/fantasie zeg maar.) En gelukkig ook gewoon een kind.. Vanmiddag even nagevraagd. Ze had zich redelijk gehouden aan haar ‘afspraak’ met zichzelf over t paasontbijt. Wel wat meer, maar ach. Dus ik zeg.. en, wat vond je ervan? hoe voelde je daarna? ‘Hoezo?’ Nou, gisteren zei je zus en zo. Voelde je je nu dan slecht erna? Omdat je wat meer gegeten had. O, nee, eigenlijk niet. Dus.
Ze is erg perfectionistisch. Als ze een slecht cijfer haalt of iets ‘stoms’ doet (in haar ogen), dan kan ze zich ook héél héél rot voelen. (Mama, wat is depressief?) Maar dat gevoel duurt altijd maar kort, gelukkig. Dat is dus niet depressief (Een kwartier zei ze. Maar wat ze omschreef toen was wel heftig). Het is overigens verder een heel vrolijk en enthousiast kind.
Ik verwacht wel dat dit schema, wat ze dus zelf wilde, tijdelijk is. Vanuit haar verwaterd dat bijhouden wel. Daarna houd ik het gewoon in mijn hoofd bij en weet zij waar het vandaan komt.