Oh vreselijk maar blijkbaar is hij gewend dat niemand tegen hem ingaat of hem terecht wijst Ik zou denk ik zelf mijn kind bij hem weghalen en aan mijn eigen ouders geven en zeggen ik geef hem nu aan hun want ze zien hem niet zo vaak Als ie daar een kut humeur van krijgt dan is dat zijn probleem Het gaat hier om mijn kind en mijn ouders dus ik zou daar niet wakker van liggen En je vriend moet ook zijn mond opentrekken het is wel lekker makkelijk dat niemand tegen hem ingaat maar hij moet ook ballen tonen
Ik zou net als Fennec gewoon je kind pakken, zeggen dat andere opa en oma hem al zo weinig zien en daar neerzetten. Daarnaast, vind je kind het sowieso prettig om steeds vast te worden gehouden? Wat maakt het uit als hij chagerijnig wordt? Dat wordt hij blijkbaar toch wel, om de kleinste dingen. Zijn probleem, niet jullie probleem. Die man weet nu dat iedereen zijn eisen accepteert om hem maar tevreden te houden, maar zijn houding is echt als een nukkig kleuter niet sociaal.
‘Schoonpap, ik zie dat (naam zoontje) al een tijdje bij jou op schoot zit. Mijn ouders zijn er en zij willen ook even tijd met hun kleinkind. Dus ik neem zoon even van je over zodat hij ook even bij hen kan zitten’. Niet moeilijker maken dan nodig.
Ik zou überhaupt niet willen dat iedereen mijn kind constant vast heeft. Ik krijg bij het idee al spontaan claustrofobie. ( gelukkig geeft mijn zoontje het ook na 3 minuten aan door als een krokodil te gaan draaien en het op gillen te zetten. Werkt perfect. ) Wat betreft je schoonvader, is het voor mij heel simpel ik hou niet van claim gedrag. Dus ik zou mijn kind pertinent expres - ook op momenten dat het eigenlijk niet hoeft- van hem overpakken en op de grond zetten. Dan gaat hij daar maar even samen spelen zodat mijn kind wat bewegingsvrijheid heeft. Misschien leert hij het dan wel, als je dat telkens doet.
Lastig he ik herken het. Mijn moeder woont ook verweg en op bijv verjaardagen blijft mijn schoonmoeder bezig met dochter. Schoonmoeder woont om de hoek en ziet haar wekelijks. Ik vind het ook moeilijk om er wat van te zeggen, hoe breng je het. Ik ga wel bewust met dochter een dag naar mijn moeder toe. Voor 1 op 1 aandacht. Ik begrijp niet dat mijn sm het niet doorheeft dat het mis leuk is voor mijn moeder om met onze dochter te spelen. Zou makkelijker zijn namelijk.
je kan het een beetje sturen zo van zal ... even lekker bij oma leggen maar meer niet omdat je niet weet wat er anders gebeurt of ruzie over word gemaakt als jij er iet bij ben en misschien vind oma dat ook weer niet nodig dat er achteraf er over te horen krijgt van opa.
Ik zou wel samen met vriend duidelijk zijn, en niet om de hete brij draaien. Kan me wel voorstellen dat dat moeilijk is. Maar het zal steeds moeilijker worden. En als je zoon ouder is gaat hij het merken, en dat kan misschien invloed op hem hebben afhankelijk van zijn karakter. Mijn jongste zoon bijv is heel zachtaardig, en durfde pas voor zichzelf op te komen toen hij dat mij eindelijk naar mijn ouders zag doen. Dus wees je daar wel van bewust. Neemt niet weg dat het een lastige situatie is!
Als jouw ouders er zijn is het wel een mooi moment om te laten merken dat jij de moeder ben. Mocht hij lelijk gaan doen heb je iig ‘versterking’. Ik voel mij echt niet prettig bij overheersende mensen. Vooral als er niet geluisterd word als ik voor mijzelf op kom. Knap dat je dan toch zo vaak langs gaat. Nu nog de situatie aanpakken. Misschien als je theorie interessant vind dat je het leuk vind om wat te lezen over conditionering. Elke keer dat hij zijn zin krijgt word het gedrag verder versterkt.
Hoe vindt jouw kind het eigenlijk om de hele dag op iemands schoot te moeten zitten? Ben ik de enige die me dat afvraagt? Het is hier 30 graden kan me voorstellen dat je kind het dan ook warm heeft. Daarnaast vind ik dat een kind een kind is en geen pop. Zou er sowieso al kriegel van worden wanneer elke keer dat ik bij ouders/schoonouders kom mijn kind verplicht op schoot moet zitten. Hoeveel verder weg wonen je ouders? Als ze je kind zo graag willen zien kunnen ze toch gewoon komen?
JIJ bent de moeder en je man is de vader. Dus is het aan jullie om in te grijpen. Naar de pijpen van je schoonoa dansen... is dat het idee dat je straks ook aan je kind wilt meegeven? Doe wat schoonpa zegt en niet papa of mama want hij is de baas? Daar moet je nu al wat aan doen... Dus zoals jullie het willen en niet zoals je schoonpa het eist.
Dat is hele onveilige situatie.. Wat ontzettend vervelend voor jullie. Maar goed, uiteindelijk is het jullie kind en hebben jullie al het recht om er iets vam te zeggen. Met als consequentie dat hij boos wordt. Dat is dan pech, voor hem vooral denk ik dan. Zolang iedereen zijn gedrag tolereert, hou je het in stand.
Zoals iedereen al zegt: het is jullie kind. Jij en je man hebben een voorbeeldfunctie. Als jij niet voor jezelf (en in dit geval dus ook voor je zoon) opkomt, wat leer je hem dan? Dat hij niet voor zichzelf mag opkomen om de lieve vrede te bewaren? Ik denk niet dat dat de bedoeling is. Overigens begrijp ik het volledig. Ik liet ook over me heenlopen, idd met name mijn schoonouders (ook al kan mijn eigen oma er ook wat van). Maar sinds ik mijn dochter heb ben ik in dat opzicht als een blad aan de boom gekeerd. Was even wennen, ook voor hen, maar het maakt wel veel dingen duidelijk. En mijn oma is nog steeds mijn tweede moeder Een tip: praat er eerst even over met je man, zodat hij weet hoe jij er tegen aan kijkt en andersom!
Ben ik de enige die het onverantwoord vind om aangeschoten te zijn bij een kind? Je zegt dat hij dit vaak is. Lijkt me niet normaal/ gezond. Verder sluit ik me aan bij de rest.
Het beste zou geweest zijn als jouw vader en moeder de baby zelf hadden gepakt van je schoonvader.En als hij weigert zeggen dat ze de kleine niet veel hebben vast gehad.Op het moment zelf reageren,nu achteraf lijktt me echt niet handig met zijn karakter. Zelf heb ik het heel anders,wij wonen heel dichtbij schoonfamilie.Opa heeft mijn docher van bijna 4 maanden geloof ik 2 keer vastgehad.Jammer voor hem.
Daar zou ik gewoon wat van zeggen hoor. Mijn kind. Ik zou serieus zeggen als je sarcastisch of beledigd gaat lopen doen dan krijg je hem helemaal niet. Komop zeg, hij is geen 8 meer.. mag zich toch wel een beetje normaal gedragen! Mijn schoonmoeder had ons zoontje eens een ijsje gegeven met een bolletje schepijs. Hij mag best een paar likjes van een Raketje. Maar geen bolletje schepijs.. (ze was met hem wandelen) heb ook gezegd wat ik er van vind. Ook zegt ze wel eens mag ik hem even? En dan zeg ik ook gewoon nee als ik dat niet wil. (Ze ziet hem 2x per week) vaak genoeg dus en soms komt het gewoon even niet uit.. (als hij moet slapen bijvoorbeeld en ze gaat druk lopen doen met hem)