Ik lees dit topic al een hele week mee en elke keer wil ik reageren maar doe het toch niet omdat ik anders verwacht net zo te worden benaderd als Huismuisie. Ik zeg alleen maar dit, Huismuisie, ik ben het helemaal met jou eens!
Nee dit gaat helemaal nergens over, dat is serieus asociaal gedrag. En als jou kind dan iets heeft waardoor hij zulk gedrag vertoont dan zorg je maar dat je er zelf voor zit om de trappen op te vangen.
Daarom vliegen we ook niet meer met TUI, veel te weinig plek, dus geen idee hoe die ouders dat dan hadden moeten doen. Zelfs de knieën van een lange man voel je nog duwen tegen je stoel bij wijze van spreken. Maar een overstuur/oververmoeid kind asociaal noemen? Dat gaat m.i weer nergens over. Vervelend is het zeker, maar asociaal of gebrek aan normen en waarden staat daar los van.
Ik vind 3 uur lang tegen een stoel bonken niets te maken hebben met oververmoeid zijn. Mijn kinderen hebben werkelijk nog nooit 3 uur lang zulk gedrag vertoont en die zijn echt wel eens oververmoeid geweest. En als 1 van mijn kinderen om medische redenen misschien wel zulk gedrag zou vertonen dan zou ik er alles aan doen om de overlast voor mijn omgeving zo klein mogelijk te maken. Ik zou dan ook niet gaan vliegen als dit iets zou zijn wat vaker voor zou komen, maar dat is mijn kijk er op, wat een ander doet moet hij of zij zelf weten.
Ik heb veel gevlogen met jonge kinderen, en heb het allemaal meegemaakt met exact dezelfde kinderen. Een gewoon rustig en gezellig kind, een koortsig kind dat 9 uur lang in een vol vliegtuig op je geplakt zit en slaapt, een kind dat in een halflege nachtvlucht de stewardessen vermaakt, een chagrijnig kind, een kind met zere oren, een kind dat vrolijke showtjes weggeeft in het gangpad en vlak voor de landing en plein public hurkt en de luier vult met een stinkbom van de bovenste plank (verschonen mocht niet meer van de stewardessen, want landing)... En ik erger me ook in het vliegtuig aan anderen dan kinderen. Zeker weten. Mensen zitten te breed, eten te luid, zitten dwars door het vliegveld te tetteren, zingen voetballiedjes, stinken, willen niet dat je je stoel naar achter zet, gooien de hunne naar achter terwijl je drinken op je plankje hebt... Als je je niet wil ergeren dan ga je maar met de auto. Er zijn grenzen aan alles, maar kinderen zijn gewoon per definitie onvoorspelbaar.
Daar ben ik het alsnog totaal niet mee eens. Ik zag hoe opgelaten ze zich voelden en alles probeerden om het kindje te kalmeren. Maar ik zal dan wel een extreem naïef, empathisch persoon zijn die alleen van het goede in anderen uitgaat.
Ik had het dan ook niet over jouw kind maar over het kind dat achter me zat. Wellicht was daar iets "mis" mee, dan is het natuurlijk heel rot voor de ouders als anderen ook nog eens zo'n oordeel klaar hebben liggen. Oh en het was in december, nou niet bepaald een vakantieperiode in dit land, dus hoogstwaarschijnlijk ging het om familiebezoek, net als bij onszelf.
Ik snap de vraag niet zo, het kind zat namelijk naast de moeder. Als ik had gewisseld met hen dan was het weer vervelend geweest voor de mensen die voor ons zaten, dus daar los je m.i zo'n probleem niet mee op.
Ah juist, de persoon naast je en de kinderen hoorde niet bij elkaar. Dat was me niet helemaal duidelijk.
De moeder met kinderen zaten alledrie achter me, met nog 1 persoon die niet bij hen hoorde (en de vader zat ergens anders, als ik het me nog goed herinner). Ik had geen "lastige" mensen naast me. En één van die kinderen achter me was duidelijk erg oververmoeid (of had andere gedragsproblemen waar ik geen weet van heb). Overigens mag je bij TUI niet zomaar van plek wisselen, heb wel eens meegemaakt dat wij (man, ik, 2 kinderen) niet naast elkaar zaten en van plek wisselen wilden de stewards niet. Nog een reden dat wij niet meer met die maatschappij willen vliegen.
Oh dat is vervelend als je niet mag wisselen. Bij KLM mag dat gelukkig wel. Tui is net als Transavia wel behoorlijk van het proppen. Verder geen ervaring met tui. En met Transavia ook alleen omdat KLM een Transavia toestel had geleend richting Copenhagen. Toch zou het voor mij een absolute no go zijn als mijn kind 3 uur tegen de stoel voor zich zou lopen trappen. Dat zou ik van zoon absoluut niet accepteren.
Ik denk dat ze juist nu ieder woord moet verdedigen....er ontstaat hierdoor juist een drama. Ze wou even haar verhaal kwijt en had anders wel willen ingrijpen maar wist niet of dit gepast was. Ik ben het eens met de tact her en der. Maar dit topic loopt nu echt uit de hand
Bah bah bah “iets mis met dat meisje” dat soort uitspraken vind ik walgelijk. Mijn zoon heeft ASS er is niks mis met hem, hij is misschien anders en speciaal maar voor ons perfect. Wij hebben altijd met hem gevlogen, dit is altijd goed gegaan wat ons dan natuurlijk ook niet tegenhield om vaker te vliegen. Echter had het kunnen gebeuren dat een vliegreis niet goed verliep, maar dit valt niet te voorspellen. Moeten we daarom maar bepaalde dingen niet doen omdat anderen er misschien aanstoot aan hebben als hij wel ineens een slechte bui heeft? No way! Ik vind het vooral voor het meisje in kwestie vervelend, ze heeft zich waarschijnlijk op dat moment ontzettend onveilig gevoeld. Ik ga van het goede uit en denk dus echt niet dat haar ouders bewust hebben gekozen om te vliegen als ze wisten dat ze zo zou reageren.
Vliegen buiten Europa is ook niets mis mee. Gelukkig is er geen leeftijdsgrens voor intercontinentaal mogen vliegen.
Je kan het ook omdraaien . Als jouw kind 9 uur lang uit zn plaat zou gaan op een nachtvlucht dan kan je er vanuitgaan dat mensen dus last hebben van jouw kind. Dat mensen door jouw kind dus niet kunnen slapen. Dat ik me daar niet aan zou mogen irriteren vind ik dan weer een beetje egoïstisch. Dat het allemaal mag en kan betekend niet dat mensen het maar voor zoete koek moeten slikken of het het prima vinden. En verder leg ik de verantwoordelijkheid bij de ouder. Niet bij het kindje die heeft er niet om gevraagd om in een vliegtuig gestopt te worden. Dat het voor haar geen fijne ervaring is geweest dat staat denk wel vast.
Maar zou jij het accepteren als iemand 3 uur lang tegen je rug aan trapt? Het interesseert mij dan verder echt niet wat de reden is, maar dan zou ik toch echt de ouders of de stewardess aanspreken voor een andere plek. Er zijn grenzen.
Het kan mij niet schelen wat en of het betreffende kind in kwestie wat mankeert. Als een kind uren lang aan mijn stoel loopt te trekken/op mijn hoofd slaat/in mijn rug loopt te trappen is mijn grens snel bereikt hoor. Dat soort wangedrag accepteer ik dus niet. En dat zou ik laten merken ook.... Eerst een aantal maal op een normale manier. En als dat niet helpt ben ik een stuk minder vriendelijk en haal er personeel bij. Die zijn daarop getraind (mag ik hopen) en hebben het vast vaker.
Ik zeg niet dat jij je er niet aan mag irriteren, het gevoel irritatie is nog altijd iets wat bij jouw zelf ligt en te maken heeft met jouw tolerantie. Deze ouders hadden dit misschien ook niet voorzien. Misschien gingen de andere keren vliegen wel goed. Misschien was het noodzakelijk, dat weet jij niet. Met jouw irritatie had je ook iets kunnen doen, je had dit kunnen uitspreken. Je had de ouders kunnen vragen of ze ergens hulp bij nodig hadden. Is het leuk? Nee absoluut niet, maar om zo hard te oordelen is niet nodig. Jij weet het verhaal erachter niet.