Ik heb wel degelijk gevraagd aan de stewardess of ze wist wat er aan de hand was. Ze had alleen geen idee. En ja ik heb een keer gevlogen, zoontje kreeg de laatste 10 min met landen pijn aan zn oren en moest heel hard huilen. Heb me wel degelijk verontschuldigd tegen de mensen naast mij en uitgelegd dat hij pijn aan zn oortjes had. De terugweg ging toen gelukkig goed. Maar dat was toen een vlucht van 1,5 uur. Daarna nooit meer gevlogen en gewoon de auto gepakt. Ik wil anderen gewoon niet tot last zijn. Misschien dat we zoon volgend jaar wel een keer meenemen. Maar ik ben hem nu al aan het voorbereiden op het moment dat. Ik heb absoluut geen zin in drama aan boord. Nu is die van mij wel koest te houden met een ipad, een spelletje en lego. Maar ik zou echt geen BC met hem vliegen. Die mensen betalen gigantisch veel geld voor een vlucht. Zou me dan erg bezwaard voelen als die van mij de boel op stelten zou zetten.
Het maakt toch geen bal uit waar je zit. Als jouw kind aldoor tegen de stoel zit te trappen waar je niet voor betaald heeft maar de man/of vrouw voor je. Dan bied je daar toch je excuus voor aan? Of boeit dat ook niet? Maar goed gezien de reacties hier van de meeste mensen moeten we het maar gewoon normaal vinden dat mensen/kinderen. Ik snap sowieso nog steeds niet waarom mensen perse met kleine kinderen naar de andere kant van de wereld moeten. Voor een paar uurtjes kan ik best het gehuil van een kind aanhoren. Maar 9 uur lang vrijwel elk uur heel veel drama, dat trek ik persoonlijk erg slecht. En om die reden neem ik mijn kind dus ook niet mee zo ver weg.
Je kan het ook omdraaien. Ik denk dat de wereld leuker zou zijn als we wat toleranter naar elkaar zouden zijn. Die 9 uur op mijn leven dat er elk uur een kind huilt zijn maar 9 uur van mijn leven. De moeder heeft het misschien wel dagelijks. Ik heb het ooit gehad aan boord naar Curaçao ook een baby die 5 uur huilde. Tja. Ik leef nog steeds en mijn tijd op Curaçao was evengoed leuk. Ik heb ook wel eens een man naast me gehad die stonk. Hij heeft ook zijn excuses niet aangeboden dat hij stonk. En een man die 10 uur lang aan het rochelen was. Heeft ook geen excuses aangeboden. En allebei had ik toch wel een beetje last van. Maar ja, we zijn allemaal anders en kunnen daardoor zelfs ongemerkt overlast geven in zo’n kist. En wat je laatste punt betreft: daar kunnen natuurlijk meerdere redenen voor zijn. En kan zelfs dat het 8x goed gaat met een kind en 1x niet.
Het is wel makkelijk praten hier van achter het toetsenbord. Maar ga maar 6 uur lang naar geschreeuw luisteren in een koekblik. Ik moet er niet aan denken. Natuurlijk: kind kan problemen hebben, ouders kunnen hun best doen, geen keuze hebben etc. Maar alle goede redenen ten spijt zit je wel zoveel uur ernaar te luisteren. Terwijl reizen (in elk geval voor mij) al vermoeiend is en je graag wilt slapen. Als je extra betaald voor business class verwacht je juist wat meer comfort (ik wel). Dus dan is dit juist extra balen. Dat je ook van anderen last kunt hebben is een feit. Ik zou ook balen als ik TS was. Maar krijg hier een beetje het gevoel alsof dat niet mag. Alsof je moet doen alsof het niet gebeurt en je er vooral niet aan mag storen, omdat die familie (wellicht) zielig is. Niemand hier kent die mensen. TS heeft een vervelende vlucht gehad en ventileert dat hier even. Als TS een vriendin van mij was had ik een arm om haar heen geslagen en gezegd:"super rot dit meis. Ik kan mij voorstellen dat je hier van baalt. Wat een gedoe!" Begrijp niet zo goed waarom men zo in de aanval op TS gaat. Het is niet alsof ze die mensen heeft staan uitschelden ofzo.
Ik heb niet het hele topic gelezen, maar ik ga me echt niet aan (het gedrag van) kinderen irriteren in een vliegtuig. We zijn allemaal ouder hier (ongeveer) en wees gewoon tolerant voor elkaar. Ik vind het echt veel erger om naast stinkende mensen, mensen die naar sigarettenrook ruiken te zitten of mensen die zonder pardon hun stoel naar achter gooien terwijl je zit te eten met je tafeltje uitgeklapt. Ik heb zelf een zoon met ASS en ja het is onvoorspelbaar. Hij doet nooit zo heftig maar het lastige blijft altijd: je ziet niet iets aan zo’n kind van de buitenkant. Dus volwassenen kunnen zich gaan ergeren en de ouders de schuld geven. Dat is al vreselijk genoeg om mee te dealen imo.
Wow... M'n mond valt echt open van verbazing. Ik wilde een hele reactie typen en uitleg geven om de andere kant van het verhaal te belichten, maar hier sta je duidelijk niet voor open. Ik hoop dat je de 9u die je er last van hebt gehad en niet hebt kunnen slapen, inmiddels weer hebt ingehaald.
Hier dus meegemaakt vanuit Florida > Londen een moeder met 4 kinderen. Die had hen totaal niet onder controle. Enkele medepassagiers schoten wel te hulp. Wat bleek, hun vader zat BC. Wilde gewoon 9 uur geen kast hebben van zijn kroost (en vrouw)..
Zou wat zijn, als ik bij voorbaat al zou weten hoe mijn kinderen zouden reageren mijn vriend achterlaten en BC gaan vliegen.
Respect werkt 2 kanten op. Als je kind zich zo gedraagt om wat voor reden dan ook vind ik het gewoon normaal dat je je even verontschuldigd bij je medepassagiers die in je onmiddellijk omgeving zitten. Aan de andere kant kunnen die medepassagiers ook even op hun tanden bijten. Ik.ga hier niet heiliger zijn dan de paus. Ik vind dat ook vreselijk irritant als ik 9 uur naar gekrijs van een kind moet luisteren. Zeker als zo'n ouder geen enkele moeite doet om zich te bekommeren om het kind. Dan is mijn tolerantie niveau ook redelijk op nulpunt. Mijn inpopulaire mening: als je weet dat het kind die prikkels niet aan kan zou ik het ook best een bijzonder vinden als ouders toch "voor de lol" in een vliegende bus gaan zitten voor 9-12 uur voor vakantie. Dan mis je toch het inzicht. Curaçao is geen must have vakantie lijkt mij.
Ik had het er toevallig gisteren nog over dat ik voorlopig echt nog niet met mijn kinderen ga vliegen om zo andere mensen niet tot last te zijn. Ze een uurtje rustig houden zou nog wel lukken. Maar als ze zich gaan vervelen, de drang krijgen vrij rond te bewegen of misschien teveel prikkels krijgen denk ik niet dat ze nog rustig op hun stoel of op schoot blijven zitten. En dat ga ik andere passagiers niet aandoen. We kunnen hun hele verdere leven nog met ze vliegen dus ik zie de noodzaak niet om met ze in een vliegtuig te stappen. Dan maar met de auto binnen Europa of desnoods een huisje of camping in Nederland. Niks mis mee. Als ik familie in het buitenland had wonen en er zou sprake zijn van een sterfgeval of iets dan is het misschien nog iets om te overwegen. Maar ook als ik dan teveel drama zou verwachten zou ik denk ik eerder kijken of ik ze in Nederland bij familie onder kon brengen.
Volgens mij heb ik gezegd dat ik het echt begrijp dat het vervelend is voor ts. En dat meen ik oprecht. Maar het is de manier van schrijven die me stoot. Soms is het gewoon niet zo zwart wit. Ik begrijp dat dit een forum is en dat geschreven tekst anders kan overkomen, maar als ts haar gevoel mag spuien dan mag ik daar ook op reageren. En eerlijk? Ik zal de laatste zijn die zich er aan irriteert. Sterker nog; ja dat doe ik ook. Maar ook bij mijn eigen kind . Al heb je dat gewoon niet altijd in de hand helaas. Natuurlijk zijn er allerlei scenario’s; veel weten we niet. Maar er wordt veel ingevuld lees ik tussendoor. ‘Ik leer mijn kind nu al x, zodat we evt volgend jaar kunnen vliegen en hij/zij speelt met dit en dat dus kan zichzelf bezig houden’. Ja. Precies dit hadden wij met onze dochter ook; thuis gaat dat allemaal prima, het is de veranderende omgeving die het maakt. Dit zou dus inhouden dat wij maar niks moeten ondernemen omdat een ander overlast kan ondervinden? Wij hebben tot op heden inderdaad bewust enkel vluchten gemaakt tot Turkije, die gingen prima maar helaas toch 1x bijna met medisch ingrijpen. Ik voelde me heel schuldig tegenover de mensen achter ons, maar zij waren zeer begripvol en boden hulp. Nog steeds erg dankbaar voor.
Weet je wat het is, ik had gehoopt een beetje te kunnen slapen. Ik moest namelijk diezelfde dag nog zelf 1,5 uur in de auto zitten met een kind en ik ga vandaag alweer door naar Luxemburg om vakantie te hebben met mijn zoontje. En nee, als alleenstaande moeder van een kind van 6 heb ik die 9 uur zeker nog niet ingehaald. Want die jetlag speelt nu natuurlijk extra hard op. En natuurlijk is het voor die ouders ook balen, heb je niet alles in de hand. Wat ik al eerder zei ik kan best veel handelen in een vliegtuig, maar dit gedrag was zo extreem dat zelfs oordopjes niet werkte. Maar gelukkig zijn hier vooral mensen die alsnog heerlijk kunnen genieten van een vlucht of er totaal geen last van gehad zouden hebben. Ik heb op al mijn vluchten nog nooit iets meegemaakt wat zo ongelooflijk heftig was als dit. En vraag me oprecht af waarom mensen hun kinderen dan toch meenemen. En er zijn genoeg mitsen en maren te bedenken. Maar wat nu als dit gewoon een vakantievlucht was en dat dit kind altijd zo tekeer gaat? Hoe zouden jullie het dan vinden? Want dat kan ook nog gewoon het geval zijn. Gelukkig zijn er hier ook nog mensen die wel nog even wachten met verre vliegreizen en jonge kinderen. Omdat ze gewoonweg het risico niet eens willen nemen dat hun kind zich vervelend gedraagt.
Haha, dat kan zo nu en dan ook gezellig zijn Ik zou overigens ook economie reizen en mn vriend BC laten zitten als ik kind meeheb. Ik ga ook niet met mijn kind in de eerste klas stiltecoupé zitten in de trein. Hij kwekt toch wel aan een stuk door
Zelf vind ik het dan eerder apart als mensen zoiets hebben van....moet ik dan maar niet gaan vliegen....moet ik dan maar niets ondernemen....dat heb je nu eenmaal met kinderen en moeten anderen maar begrijpen. Uhh, nee, naar mijn persoonlijke mening hoeven anderen geen last te ondervinden als je dat kunt voorkomen. En een paar jaar niet vliegen als daar geen noodzaak toe is is toch geen ramp of vreselijke beperking van je leven zou ik zeggen. En tuurlijk, als ze iets ouder zijn kan het ook zo zijn dat een reis met kinderen tegenvalt. Maar de eerste jaren kan je op je klompen aanvoelen dat de kans groot is dat anderen daar last van ondervinden, zeker met een langere vliegreis.