Ja erg is dat. Ja ga in gesprek met de wijkagent. Hebben wij ook een keer gedaan. Er was een hond in de buurt die was gevaarlijk. We zijn toen naar de agent gegaan omdat we hulp zochten. Samen met de vrouw ( eigenaar) is er toen echt goede hulp gekomen. Die arme vrouw was net haar man verloren en ze kon de hond niet aan. Hij was altijd de baas...en die was dus weggevallen. Ze kreeg toen gratis training samen met de hond en het is nu goed. Zo zie je maar...er is altijd wel een reden waarom er iets is...en als je in gesprek blijft is er gewoon veel mogelijk. Ik hoop echt voor jullie dat het snel opgelost is. En al helemaal met jullie kindje. Bewaren
Ik heb zelf de politie gebeld en het verhaal uitgelegd.Ook aangegeven dat ik bang ben dat als er weer een melding komt dat ze de deur forceren de hond meenemen. Ze begreep het en gaf ook aan dat ze wel iets meer begrip van de buren had verwacht. Ze legt alles bij de wijkagent neer zodat hij op de hoogte is van onze situatie. Bedankt voor jullie tips! En dochter mag zoals het er nu uit ziet morgen naar huis!
Dit. Ga niet met alles en iedereen praten en allerlei aannames doen maar praat eerst eens met je buren. Je weet niet wat er achter zit, je weet niet hoe veel overlas ze al hebben, je weet niet waarom de politie komt. Eerst even overleggen met de bron. Je gaat er zelfs al van uit dat zij een melding hebben gemaakt gebaseerd op iets dat anderen aa je hebben vertelt. Eerst kijken wat er echt aan de hand is, wat er gebeurd is, kijk of je met elkaar in gesprek gaat. Ik snap dat je echt wel wat anders aan je hoofd hebt en ook met slaapgebrek zit en met heel veel zorgen. Vul echter niet allerlei scenario's al in je hoofd in (de politie komt omdat haar vader bij de politie zit, buurvrouw heeft het empatisch vermogen van een baksteen bijvoorbeeld ) voordat je van hun hoort wat er gebeurd is, of ze gebeld hebben, welke overlast zij ervaren en hoe je er uit kunt komen. Het is prettiger als je met je buren door een deur kunt, want je woont namelijk naast elkaar. En soms betekent dat dat je zelf iets mee conecssies moet doen of iets mee moet toegeven (ja, zij zouden ook bij jullie langs kunnen komen) maar er zit een wereld van verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. En bovenal superfijn dat je dochtertje naar huis mag!
Snap ik, zeker met alles wat je al op je bordje hebt. Heel diep ademhalen, glimlach op je gezicht, ga bij ze langs en denk aan het motto van de Obama's: "When they go low, we go high". Probeer er boven te staan en de grotere partij te zijn. Het is denk ik een fikse burenruzie niet waard.