Prachtige kaarten marcel, en ook de tekst in het engels erg mooi. Hoe gaat het nu met je? Krijg je al wat meer hulp, hulp die ook meer bij jou past? (De vorige vergat toch steeds haar naam..) Dikke knuf
Wat een mooie kaarten Marcel! Heb vandaag dit topic aan mijn man laten lezen omdat jij precies verwoord waar ik zo bang voor ben wat ik (mogelijk) zal voelen als mijn man zou overlijden. Ik heb het wel eens geprobeerd te verwoorden en dan zegt hij dat hij het begrijpt maar dat gevoel heb ik dan niet. Heb ook al heel vaak gezegd dat ik misschien egoïstisch klink maar dat ik hoop dat ik eerder dood ga dan hij zodat ik niet met dat gevoel hoef te dealen. En ik weet dat je het pas echt kan voelen op het moment dat je het daadwerkelijk meemaakt maar toch probeer ik me er een voorstelling van te maken en dan gauw weer weg te stoppen omdat ik er helemaal niet aan wil denken om zonder hem verder te moeten. Hij is net als jouw Catje mijn beste vriend, mijn soulmate, mijn man, mijn alles. Ik vind dat je je erg sterk houdt ondanks dat je het liefst de deken over je heen wilt trekken en je je helemaal wilt verstoppen. Wees niet te streng voor jezelf, dat zou Catje ook niet gewild hebben. Rouw kent verschillende fases dus het gaat goed komen alleen de acceptatie en het nemen van nieuwe stappen zitten natuurlijk aan het einde. Wat ik thuis in de mailbox zag trouwens is dat manlief de zin gekopieerd heeft die je voor Catjes rouwkaart gebruikt hebt. Ik blijf je volgen...... Liefs uit een klein stadje niet ver bij jou vandaan beginnend met een IJ.
Ik was stiekem best een beetje trots op de kaarten. Ik wou geen rouwrandjes op de kaart hebben, ik wou iets wat eruit sprong. Cat bloeide de afgelopen jaren helemaal op en daarom vond ik de bloem op de voorzijde zo mooi. Cat was ook een heel warm persoon en de bloem was ook warm qua kleur. Ik heb de Nederlandse teksten niet alleen gedaan en ben daar ook blij om. Hoewel ik hulp vragen heel erg moeilijk vind, wilden de anderen het wel graag doen. Die personen ben ik dan ook heel dankbaar. @El1983, Aanstaande donderdag heb ik een telefonische intake gesprek omtrent in welk traject men mij wilt plaatsen. Dan komen er psychologen en/of psychiaters aan de pas. Hoe en wat weet ik nog niet, dat merk ik vast donderdag wel Wat betreft het Engels, hoewel we beide geen roots in een Engelstalig land hebben, vind ik soms de bewoording veel mooier in het Engels dan in het Nederlands. @Senninha, Ik hoop dat je man dan wel begreep wat ik bedoel Maar, vergeet niet in het vandaag te leven. Als je zorgen gaat maken om wat er kan gaan gebeuren leef je niet. Geniet van ieder moment die er is, ruzie of niet Een leven in angst, is ook geen leven Wel zou je vast kunnen beschrijven hoe jij je uitvaart zou willen zien. Scheelt een hoop voor de nabestaanden wanneer het ineens gebeurt. Immers is het niet een kwestie van "als" maar "wanneer". Ik kan niet meer genieten met mijn lieve Cat, maar hoop dat anderen dat wel doen zolang hun partner er is. Leven is te kort om je alleen maar zorgen te maken. Jullie wonen trouwens inderdaad dichtbij. Ik kom daar nog wel eens... Voor mezelf ben ik nog druk zoekende hoe verder te gaan. Ik put er kracht uit om te zien dat anderen voor mij dit konden. Wellicht kan ik het dan ook. Vooralsnog leef ik van dag tot dag en ik zie wel wat de toekomst me brengt. Één ding weet ik wel, Cat zal altijd belangrijk voor me blijven en dat pakt niemand van me af. Onze dromen en onze plannen zijn uit elkaar geklapt, doch de dromen en plannen waren er. Dat zal ik altijd bij me houden. Ik kan me nog zo goed herinneren hoe ze straalde toen ik haar ten huwelijk vroeg. En daarna de tranen.... Vrouwen met altijd die tranen... pfff In ieder geval, als ik weer helemaal de oude ben (fysiek dan) heb ik een kleine plannetjes, waaronder sporten. Het is misschien niet veel, maar wel een start. Misschien lukt het ook wel weer om wat te studeren. Ik kijk wel.
marcel de kaarten zijn echt héél mooi en heel persoonlijk.bedankt om ze met ons te delen! ik wens jou vannacht(en alle nachten)een rustige nacht zonder teveel verdriet en dat de zon morgen weer een beetje mag schijnen in jouw leven lieve marcel knuffel xxx
Het is gelukkig niet zo dat ik of wij de hele tijd in angst leven hoor. We genieten volop van elkaar. Alleen de laatste jaren van dichtbij meegemaakt dat we afscheid hebben moeten nemen van vrienden/kennissen die eigenlijk nog helemaal niet zouden moeten gaan gezien hun jonge leeftijd. Dat zet je soms dan wel aan het denken. Onze uitvaart hebben we jaren geleden al geregeld om de ander te besparen, naast het verdriet wat je op dat moment al hebt, ook nog te moeten gaan nadenken hoe de ander de uitvaart geregeld zou willen hebben. Het enige wat af en toe wijzigd is de muziekkeuze omdat naar mate je ouder wordt ook je smaak veranderd. Goh nu klink ik net of ik al 50+ ben. Ik vind het knap van je dat je toch al met een schuin oog naar de toekomst aan het kijken bent. Al is het maar weer 1x in de week een uurtje gaan sporten. Je moet ergens beginnen toch? Heel veel succes morgen met de intake.