Ik herken het heel heel erg. Ik vond de voeding geven echt niet erg ofzo, maar vond het wel heel zwaar dat ik het allemaal in mijn eentje moest doen, was ik net klaar met voeden, verschonen, weer voeden en oh, weer gepoept weer verschonen, had ik hem net in slaap, had ie weer honger. Wilde ie eerst geen melk meer, vijf minuten later, he wat? Heeft ie nou toch nog honger, weer aanleggen... werd er zo onzeker van! Maar..... Ik geef nu ruim zeven maanden borstvoeding! De eerste periode is heel zwaar, daarna wordt het allemaal zoveel makkelijker! Echt waar! Je kindje gaat sneller drinken, wat minder voedingen vragen etc. En (dit vind ik echt het grote voordeel). Je hoeft 's nachts niet aan de gang met poeders en warm/koud water enzo, je slingert zo je kind aan de borst. Over een paar weken heb ook jij de slag te pakken!
Weet je dat dat soort peptalk, hoe goed bedoeld ook, vaak juist dat schuldgevoel aanwakkert? Want wat nou als je níet de slag te pakken krijgt?
Dan gaat je kindje heus niet dood van flesvoeding. Hier werd gevraagd of we het herkenden, nou, ja, ik herken het, en zo gaat het nu bij mij. Ik las trouwens dat je al een keus gemaakt hebt en bent gaan afbouwen. Had ik niet gezien, sorry! Succes.
Ik snap de reactie die je gaf wel maar dit vind ik wel erg vervelend overkomen... Het komt op mij over "het gaat er niet dood aan maar erg goed is het niet" Kan aan mij liggen hoor maar wilde het toch even kwijt
Ik heb ook onwijs veel schuldgevoelens ervaren toen ik stopte. Een forumster melde mij toen dat ik blijkbaar dacht dat flesvoeding niet goed genoeg was, maar dat was het niet. Mijn schuldgevoel werd aangepraat door de houding van een aantal forummers, door mensen in mijn omgeving (die mij vertelden dat borstvoeding veel beter is voor een kindje) en door angst die mij werd ingepraat over het CB (dat zij het vast zouden afkeuren als ik zou stoppen). Ik besefte me echter al heel snel dat mijn zoontje en ik meer gebaad zijn aan een moeder die goed in haar vel zit. Ik had meerdere redenen om te stoppen, maar 1 daarvan was ook dat ik het erg zwaar vond. Altijd die afhankelijkheid, continu dat aanleggen, niet weten of je het goed doet, etc. En dan was ik inderdaad eindelijk klaar met het hele riedeltje en dan kreunde mijn zoontje weer! He, moet ie nu alweer?! Of niet? Of wel? He? Op een gegeven moment kon ik alleen nog maar huilen. Naja, ik ben het beetje bij beetje gaan afbouwen en toen zag ik al snel de voordelen in. Mijn zoontje deed het gewoon veel beter op flesvoeding (hij kreeg hele erge krampen van borstvoeding via de borst waardoor ik een tijdje fulltime heb gekolfd... daar deed ie het ook goed op, maar dat hield ik geen maanden vol) en ik voelde de rust letterlijk in me terugvloeien. Aaaaah! En toen was mijn schuldgevoel ook snel verdwenen.
hier ook een mama die na 6 weken is gestopt met borstvoeding. Ik ervaarde ook veel stress, en moet zeggen dat ik toen langzaam ben gaan afbouwen. Ik wilde gewoon genieten en dat kon ik zo niet. Ik had zoiets van nou de eerste weken heeft hij in iedergeval gehad. Iedereen heeft zijn grens en je moet doen waar jij je lekker bij voelt!! borstvoeding is het beste maar flesvoeding is tegenwoordig ook super!!!! Toen ik klein was (31 jaar geleden) gaf haast niemand de borst. En wij zijn ook allemaal groot en sterk (hihi) geworden. Als ik ooit een tweede mag krijgen twijfel ik er zeer over of ik nog aan de borstvoeding ga beginnen hoor. Heb de eerste weken totaal niet kunnen genieten omdat ik het erg stresse vond. Nou meis veel succes met je beslissing en je moet doen wat JIJ wilt. Ook al zeggen mensen iets over borstvoeding, schijt aan hebben is jou kindje en jij bepaalt EN NIEMAND ANDERS!!! groetjes rensje
Inderdaad. Heb ook wel eens kunstvoedig gegeven hoor, en als de bv niet gelukt was, was ik daar ook op uitgekomen. Ik heb hiervoor gekozen, is ook het advies en was daarom mijn eerste keus, als het niet gelukt was, had ik een nieuwe keus moeten maken. Wat moet ik dan, zeggen dat t nix wordt met de bv, terwijl ik er anders over denk?
De eerste fles is het ergst Hier werd de eerste fles onverwacht gegeven; dat was nog erger! (had een enorme dip in de BV, dus kind had honger) Heb mijn ogen uit mijn hoofd gejankt toen ik die fles stond klaar te maken, maar toen hij 'm op had en ik zag hoe heerlijk hij erop sliep was het me snel duidelijk: wat een rust! Succes met afbouwen; zorg dat je er wel goed de tijd voor neemt zodat je borstontstekingen en stuwing (zo veel mogelijk) voorkomt.