Mijn zoontje van heel bijna 2 heeft al sinds dat hij 1 en een paar maanden is driftbuien. Vooral als hem iets niet lukt wordt hij woest wat zich uit in met speelgoed gooien, met zijn vuistjes op de grond slaan, op de grond rollen en heel hard brullen. Dit gebeurt ongeveer 1 keer in de 2 dagen. Ik reageer erop door te zeggen dat hij boos is omdat iets niet lukt en dat het niet erg is dat het nog niet lukt maar dat hij rustig moet doen. Als hij niet kalmeert (meestal) waarschuw ik dat als hij niet rustig doet, hij op de gang moet afkoelen. Meestal loopt hij dan zelf naar de gang. Na een minuutje of 2 roept hij: mama, klaar. En dan vraag ik of hij afgekoeld is: bij ja, mag hij naar binnen en geef ik m een kusje, bij nee, moet hij nog even zitten. Daarna is het eigenlijk altijd weer goed. Als hij een driftbui krijgt tijdens het eten wordt alles op de grond gesmeten. Niet leuk, maar ik dacht dat dit normaal peuter gedrag is. Tot deze week 2 vriendinnen afzonderlijk zeiden dat mijn zoontje wel erg driftig wordt en of dat wel normaal is.. Hij gaat 1 dag naar de opvang en daar is hij nooit driftig. Verder is hij een heel vrolijk en lief mannetje dat graag knuffelt en lekker kan spelen. Hij loopt (volgens zijn leidsters op t kdv) erg voor met praten en kan al goed zeggen wat hem frustreert ('puzzel past niet zo' 'Deur gaat niet dicht'). Wat mijn vriendinnen ook raar vonden is dat hij erg aan het uitdagen is: mij aankijken en dan expres iets stout doen (kastje open doen, weg rennen als hij moet komen, voorheen bijten maar dat is succesvol afgeleerd). Mijn vriendinnen hebben beide een meisje van dezelfde leeftijd als mijn zoontje. Mijn vraag is: vinden jullie dit normaal gedrag? En: reageer ik er wel goed op? Wat kan ik nog meer doen?? Nogmaals: ik vind mijn zoontje gewoon een actief ventje met soms een pittige houding maar ik word gewoon ongerust door hun opmerkingen...
Is niet vreemd hoor, mijn oudste is ook zo! Niet alle kinderen zijn hetzelfde en jouw zoon is gewoon temperamentvol.
oo wat herkenbaar! ik ken het van mijn zoontje hij kon ook zo tekeer gaan en ik deed precie hetzelfde zoals jij dat nu doet. hie reeft het wel goe geholpen (duurde wel even vhoor en ik moest het wel 5678 keer per dag herhalen) maar uiteindelijk...uiteindelijk!!!!! als iets niet lukte zei hij zelf, ooww nu lukt het niet dus ik moet het nog een keer rustig proberen. ging zo goed!!!! hij haalde dan ook echt even diep adem en probeerde het weer. hij was toen iets ouder als 2 jaar..dus iets ouder dan jouw zoontje. volhouden meid je doet het hartstikke goed en hij leert er echt van. de mijne is nu 3,5 en nog steeds hoor ik het riedeltje
Mijn dochter was net zo hoor, ook uitdagen en met dingen smijten enzo en buiten op de grond gaan liggen etc. Nu is ze een hele gezellige kleuter
Ow meiden wat fijn om jullie reacties te lezen! Echt temperamentvol peutergedrag dus . Nou, nog slechts 1027494 keer corrigeren en hopen dat het helpt