Bij ons hebben ze niet bij ons op de kamer geslapen. Ze hebben vanaf dag 1 samen op hun kamertje gelegen, in ieder hun eigen ledikantje. Met ruim 5.5 maand hebben we ze allebei een eigen kamertje gegeven, maar daar sliepen ze niet goed. Toen toch weer even samen op het babykamertje gelegd en 2.5 week later weer geprobeerd, nu ging het goed. Dus sinds een paar daagjes slapen ze ieder apart op hun eigen kamertje, ik heb ook het idee gehad dat we daar te lang mee hebben gewacht. Dus als ik jou was zal ik niet wachten tot een half jaar met 'verhuizen' naar het eigen kamertje. Wiegjes hebben wij niet gebruikt, maar daar zal ik de kleine uit doen zogauw die begint te rollen, of als het te krap word.
Sinds we uit het ziekenhuis thuis zijn slaapt onze kleine man gewoon op zn eigen kamertje in zn ledikant.
Hij is naar zijn ledikant gegaan toen hij echt nie tmeer in de wieg paste, dat was geloof ik met een half jaar ofzo. Met 7 maanden is hij naar een eigen kamer gegaan, omdat hij moeilijker sliep door ons. Ik miste hem heel erg, hij sliep als een roos .
Vanaf 4 weken ging C 's nachts in zijn ledikantje op zijn eigen kamer slapen. C kreeg toen 2 nachtvoedingen, en de ene deed ik, en de andere mijn vriend. Dan namen we C mee naar beneden. Zo kon de ander gewoon doorslapen. Beetje zinloos om beide wakker te gaan zitten als het niet hoeft. De wieg hebben we toen naar de woonkamer gehaald. Daar sliep hij overdag in (hadden toch weinig bezoek overdag). Vanaf 2 maand is hij ook overdag boven gaan slapen, en de wieg naar zolder.
Bedankt voor jullie reacties allemaal! Ik wil binnenkort de overstap gaan maken. Het bed lijkt me niet zo'n probleem, voor mij is het meer dat ik bang ben hem niet te horen als ie me nodig heeft ( wat me wel sterk lijkt, want ik hoor elk geluidje, haha) Tja, is meer gewoon onzekerheid van mijn kant denk ik. Het beste zal zijn gewoon proberen, en kijken hoe het gaat....Oh, wel even een babyfoon aan schaffen denk ik he? Groetjes, irma