Hallo Lana is nu bijna 7 weken oud en ik ben sinds 3wk bv en fv aan t combineren. Nu vind ik fv erg makkelijk en ga ik helemaal overstappen op fv. Even heb ik nog gedacht om partime bv te geven (vb 's ochtends en 's avonds), maar mijn bv is in enkele dagen zo dusdanig teruggelopen dat dat er waarschijnlijk niet in zit. Graag wil ik van anderen horen hoe zij dit hebben gedaan en zich er bij voelden. Ik heb nl last van een klein knagend gevoel waar ik graag van af wil. Het gevoel dat ik mn meisje te kort doe, terwijl mn verstand zegt dat dit het beste is, voor ons allemaal in huis (geen gedoe meer, iedereen die overal Lana kan voeden, geen gedoe met vit. K en D). En natuurlijk wil ik dat er geen discussies ontstaan over wat beter is, bv of fv Danielle
Ik Vind dat je je eigen gevoel moet volgen. Het is net zo belangrijk dat Lana een ontspanne moeder heeft als dat ze de best voeding geeft (welke dat ook mag zijn). Ik moest van Kinder arts eerder afbouwen dan ik zelf wilde. Maar achteraf blij dat ik het heb gedaan. Ik kreeg een heel te vrede kindje en zij een uitgeruste moeder. Dus mijn advies volg je gevoel. Annemarie
Hoi Danielle, ik kan alleen maar zeggen dat ik je gevoel herken. Ik ga beginnen met afbouwen, omdat ik het gewoon niet meer trek, dat kolven op het werk. Aan de ene kant kijk ik uit naar de vrijheid die ik daar straks mee terugwin en de nachtrust die ik waarschijnlijk weer krijg, aan de andere kant zie ik hoe mijn kleintje geniet van de voedingsmomenten en hoeveel troost en rust de borst soms biedt. En dat ga ik hem afnemen. En ook ik zal de intieme momentjes missen. Dat is slikken. Ik troost me maar met de gedachte dat een goede en liefdevolle verzorging echt niet van de borst afhangt. Fv is bovendien van hoge kwaliteit en hoewel bv het beste is, is alles wat ukkie (ook de jouwe) al heeft meegepikt heel mooi meegenomen. Sterkte. We moeten er gewoon even doorheen denk ik. En maar weinigen aan wie het gevoel uit te leggen valt he?
Het is inderdaad moeilijk uit te leggen wat je voelt. Het was de bedoeling om toch mijn hele verlof periode vol te houden, maar het lukt me nie. Het voelt ook als falen. Een vriendin van me geeft al 6 maand bv en is nog niet van plan om te stoppen. Toen ik haar liet merken dat ik ging afbouwen, hoorde ik in haar stem dat ze dat 'slecht' vond, dat was wel even slikken. Gelukkig gaat het gewoon super goed met Lana, en ben ik blij dat ze heeft gehad tot nu aan bv, en gelukkig beginnen we hier ook de nachtrust te krijgen (ze slaapt sinds het weekend de nacht zo goed als door, is een beetje afhankelijk van hoe laat ze de laatste voeding heeft gehad. Deze tijden verschillen nog wel eens omdat ze nog geen echt schema heeft)
Ze heeft inderdaad alvast 7 weken bv gehad en dat heb je toch maar mooi gedaan. Ik heb het idee dat het bij sommige moeders erg makkelijk gaat (bv geven) Bij mij was het niet zo makkelijk en ik was inderdaad gesloopt. Ik snap je gevoel. Maar ik ben toch blij dat ik toen gestopt ben zoveel meer ontspanning en ik kon zoveel meer genieten. Annnemarie
Het enige wat je je moet realiseren is dat het voeden steeds makkelijker gaat. De eerste weken moet je het allebei nog even leren. Na twee maanden is een fluitje van een cent en doe je het overal en met gemak. Bovendien is het aantal voedingen dan meestal flink afgenomen. En jij knapt ook nog wel meer op hoor. Je bent pas bevallen immers. Het wordt steeds beter. Neem de tijd. Alleen de nachtelijke uitspattingen natuurlijk ... Sommige babies slapen al vrij snel door, anderen komen ook 's nachts nog vrij lang. Maar dan nog veranderen ook de nachtvoedingen. Want pak je in het begin een huilende baby uit zijn/haar bedje, na een week of 6 a 8 is dat een trappelend kindje dat lacht en blij is om je te zien. Dan is het opeens niet meer zo belangrijk hoe laat het is, maar is het gewoon genieten. Nu niet denken dat ik een makkelijk praten heb omdat ik overdag wel weer bijslaap hoor. Ik werk vier dagen met onregelmatige tijden en zit overdag ook best wel eens te gapen. Afijn, ik wil je niet ompraten. Helemaal niet zelfs.