Ik ben op zoek naar een manier om onze zoon van bijna 2 jaar te leren doorslapen. Mijn man en ik hebben hier sterk wisselende meningen over. Onze zoon slaapt pas sinds kort alleen op zijn kamer. Hij heeft tot ruim een jaar bv gehad met rooming in, waaronder altijd twee nachtvoedingen. Ook daarna is er altijd iemand bij hem geweest of naar hem toe gekomen als hij niet kon slapen. Het afgelopen jaar is hij veel in het ziekenhuis geweest, in totaal vijf maanden. Toen wij er doorheen zaten, waren het de zusters die hem 's nachts troostten. Intussen gaat het goed met hem en zijn we alweer even thuis. Hij valt tegenwoordig makkelijk in slaap 's avonds. Wel wordt hij nog erg vaak wakker. Ik heb erg veel geduld met hem en geloof dat hij heus ooit zal doorslapen. Maar mijn man heeft dat geduld al lang niet meer. Hij vindt dat we echt dingen moeten veranderen (of eigenlijk al zouden hebben moeten veranderd). Ik begrijp hem goed en ben zelf ook erg moe. Maar in slaap laten huilen kan ik niet. Zelf dacht ik dan maar aan enkele minuutjes huilen en dan kort troosten, maar ik vind het echt moeilijk om het gehuil aan te horen, zeker omdat ik geen garantie heb dat dat een oplossing gaat geven. Heeft iemand advies? Ik hoor graag jullie ervaringen. Bij voorbaat dank
Hier is onze dochter bijna 20 maanden, slaapt ook nog niet door, Hier is het geen optie om haar te laten huilen, zij heeft veel keel neus en oor proberen en astma, ze heeft pijn en is benauwd, Was dit niet het geval dan zou ik laten huilen denk ik wel overwegen Ze is wakker van 22.30/tot 00.00 en van 03.00 tot 05.30/06.00 En dan slaapt ze om 06.00 uur weer een uurtje, om 07.00 uur moeten ook de andere twee wakker worden om zich klaar te maken voor school Of ze slaapt van 00.00 tot 04.30 en dan is het opstaan geblazen, Ik heb dus helaas geen tips voor je
Hippo89: Jeetje, dat is wel heel vervelend zeg! Ik zie dat je ook zwanger bent, wat moet dat zwaar zijn! Ik snap helemaal dat je dan niet wilt laten huilen. Het liefst zou ik het ook niet doen, maar ik moet onderhand mijn man wat tegemoet komen. Ik hoop van harte dat de problemen van je dochter overgaan. Heb je daar enig zicht op?
Ze heeft buisjes maar nog vaak ontsteking en de buisjes gaan dan verstopt zitten waardoor ze alsnog oorpijn krijgt, dus dat is op en neer kleppen naar het ziekenhuis om ze schoon te maken Neus amandelen zijn verwijderd maar waarschijnlijk weer terug gegroeid, Keelamandelen verwijderen ze in december wanneer ze ruim twee jaar is geweest Wij willen dit sneller, onze andere dochter had deze problemen ook en bij haar was een heel groot deel opgelost toen de keel amandelen er eenmaal uitgingen, Verder met de astma is het afwachten, ze is vaak benauwd en kortademig ze heeft nu 2 keer per dag een rode puffen en 2-4 keer per dag de blauwe, Het is afwachten of ze er over heen groeit, we hopen van wel. Ik zou zelf misschien indd proberen af en toe wat langer te laten huilen, Wat ik wel zou doen, maar dat is op basis van mijn eigen ervaring, misschien even langs de huisarts, uitleggen dat hij nog niet door slaapt en dat je niet denkt dat er iets is maar dit ook even zeker wilt weten, niet dat je hem straks laat huilen en de huisarts zegt over 2 maanden bijv dat hij oor ontsteking heeft dan weet je tenminste zeker dat er medische gezien niets aan de hand is,
Hippo89: Wat ontzettend zielig voor haar. En eigenlijk ook voor jullie. Het is zo moeilijk om de problemen van je kindje niet op te kunnen lossen ik hoop voor jullie dat ze over de astma heen groeit en dat de amandelen zo snel mogelijk goed verwijderd kunnen worden. Ik had laatst zelf ontstoken amandelen en had veel medelijden met mezelf, haha. Maar goed, ik ben volwassen. Voor die kleintjes is het echt verschrikkelijk. Dank ke voor de tip. Onze zoon wordt wekelijks of tweewekelijks gecontroleerd in het ziekenhuis. Oren en keel zijn laatst nagekeken, er was niks te zien. Soms is het ook gewoon even binnenlopen en hij slaapt alweer gelijk. En soms is hij wel overstuur. Ik denk zelf dat hij misschien last heeft van de sondevoeding, want die krijgt hij ook 's nachts. Maar hij is ook gewoon gewend dat wij er altijd zijn. Ik vind dat goed, maar het breekt wel een beetje op en het zou zeker niet verkeerd zijn als hij eens een nachtje zonder ons kon slapen
Een slaapvriendje? Bij vrienden van ons werkte deze heel goed bij hun dreumes: Cloud b - HappyKiddy Ik zou nog even de lieve aanpak proberen, maar misschien een heel duidelijk slaapritueel invoeren?
Vladivostok: Dank je voor je reactie. Wanneer ik op je link klik, krijg ik heel veel knuffels met lichtjes te zien. Wij hebben er één van: de schildpad die sterren projecteert op het plafond. Deze werkte erg goed in het ziekenhuis, maar thuis wordt hij er alleen maar actief van ("Maan! Maan!"). Hij kan ook niet de hele nacht aanstaan. Het punt is niet zozeer het inslapen, maar het niet opnieuw in kunnen slapen in de nacht zonder dat wij erheen moeten. Meestal slaapt hij gelijk verder zodra we komen en hem zijn speen aanreiken. Maar het is zo vermoeiend om telkens die (stomme) hoogslaper uit te komen. We hebben een tijd een bed op zijn kamer gehad, maar op zijn kamer slapen werkt op het moment juist averechts. Bovendien wil mij man dat écht niet meer.
Oeps... Ik wilde linken naar de aqua schildpad met onderwaterprojectie. Hij kan hem zelf aan zetten 's nachts en dat is de truc voor hen. Heel veel speentjes in bed leggen?
Dochter van bijna 2,5 nog steeds vaak wakker snachts. Vaak nachtmerrie en moet dan even getroost worden. Ze is nogal snel in d'r ontwikkeling en denk dat ze dat snachts allemaal verwerkt dus daardoor wat beroerder slaapt. Ben zelf van mening dat het uiteindelijk zelf wel goed komt. Doe er ook niks aan en het wordt al langzaam minder.
Moet inderdaad wel slopend zijn voor jullie zo onderhand. Mijn zoon wordt ook vaak wakker snachts (ik moet zeggen dat de afgelopen week een paar doorslaapnachten zijn geweest, maar ik juich niet te snel ). Als ik je verhaal zo hoor van in en uit het ziekenhuis gaan, naar eigen kamer verhuisd enz. Denk je dan niet dat je het wat tijd moet gunnen? Misschien moet ze gewoon even wennen aan deze veranderingen. Een vast ritueel hielp bij ons in ieder geval wel. Ook meerdere speentjes in bed. Laten huilen is hier geen optie (werkt gewoon niet, of ik zou hem al uren moeten laten huilen en dat vind ik niet kunnen). Maar hoe vwel slaapjes doet ze overdag??? Bij ons hielp het om van twee naar een slaapje te gaan. wat hier ook helpt is iets actiefs doen (buiten spelen bv) en voor het slapen lekker douchen. Hopelijk heb je hier wat aan? Veel succes!
Mijn dl is nu 2,5 en slaapt sinds een aantal maanden door. Ik ben van mening dat het echt vanzelf wel komt. Jullie kindje heeft jullie ( misschien wel door zijn vele ziekenhuis opnames) juist extra hard nodig. Laten huilen zou echt mijn aller aller aller laatste keus zijn....
Dit idd. Zeker door die zkh opname ed zou ik je kindje wat meer tijd geven. Hier een dl die elke nacht ook wakker is maar als je er even bij blijft slaapt ze zo weer, zou zonde vinden om dat anders te gaan doen eigenlijk.
Dank jullie wel voor de reacties. Ik kan even niet echt reageren, morgenavond waarschijnlijk wel. Het doet me goed te lezen dat onze zoon niet de enige is (hoewel dat voor jullie natuurlijk weer minder fijn is).
Zoontje van 21 maanden slaapt ook nog steeds niet door. Stadium van even troosten op zijn eigen kamer werkt helaas al tijden niet meer. We hebben een campingbedje in onze slaapkamer staan en zoontje slaapt hier snachts vaak in wanneer hij keer op keer wakker wordt. Bij ons op de kamer slaapt hij als een roosje. Hij wil graag bij iemand zijn. We hebben lang gestreden om het anders te doen. Maar hebben ons hier bij neergelegd. Zo krijgen we allemaal voldoende slaap en ben er van overtuigd dat hij vanzelf naar zijn eigen kamer wil.
Zoon is net twee en lijkt sinds zn verjaardag door te slapen. Zijn ledikantje staat bij ons op de kamer, 1 zijkant is eruit. Hij valt bij ons in bed in slaap en als wij naar bed gaan leggen we hem over. Inslapen lukt niet alleen, liggen erbij tot hij slaapt. Hij gaat ook niet vroeg slapen. De laatste dagen pas rond 21u. Slaapt dan tot 6u, soms met een onderbreking waar even geruststellen en kroelen voldoende is. Hebben denk alles geprobeerd....ook t laten huilen,maar dat was niet opgelost met twee keer terug en dan sliep hij....dat was uuuuuren huilen,troosten en om 1u s nachts allebei uitgeput in slaap om dan om half drie weer te beginnen.... We hebben gekozen toen voor de manier die ons t gelukkigst maakte...tussenin in bed. Ook vaak wakker, maar soms snel gerustgesteld. Soms , nouja best vaak s nachts uren en uren wakker. Eten gegeven (soms echt honger! ) drinken, voorlezen, liedjes zingen,naar beneden.,,gaaaaappp Na op bed leggen s avonds vaak binnen een uur weer huilen, weer 20 minuten ernaast om weer kalm te worden. In mn omgeving (als hun mama's de waarheid spreken) kindjes die om 19u omvallen van de slaap en klokje rond slapen.... Dat zal hier nooit gebeuren denk. Doe waar jij je goed bij voelt. Ik denk dat mn zoon nu hij 'ouder' word steeds beter snapt dat we er voor hem zijn als t nodig is. En dat doorslapen, nog geen twee weken nu, maar voelt voor ons allemaal goed. Hopelijk zet t door!
Ik zie wat je bedoelt! 47 euro voor een knuffel is nogal een grote uitgave voor ons, dus ik hou het even in mijn achterhoofd. (Als ik zeker wist dat hij dan zou doorslapen, zou ik zo'n ding gelijk kopen, hoor, haha). Speentjes in bed leggen is ook een goede. Ik was het ook van plan, maar vind de laatste tijd alleen maar Difrax-speentjes te koop en die werken niet voor hem. Toch maar eens wat beter gaan zoeken dan
Ik heb niet zulke briljante slapers en weet niet beter dat het echt een tijd duurt voordat ze (vrijwel) iedere nacht slapen als ik ook slaap... en ik er dus niet uit hoef in de nacht. Nr 1 sliep soms door als baby, maar vanaf 1 jaar kwam hij standaard minstens 1 keer per nacht. Vanaf 1,5 jaar was dat al 3 keer per nacht geworden (met uitschieters van 6-7 keer per nacht!) en dat heeft geduurd tot ongeveer 4 jaar. Oke, ik geef toe, dat werd ook deels veroorzaakt door zijn beperkingen, maar goed. Hij werd altijd huilend (soms paniekerig!) wakker en had echt de veiligheid nodig van even op schoot, even knuffelen, aai over de bol. Nr 2 heeft tot 22 mnd BV gehad en zelfs toen ik stopte, werd ze keurig 3 keer per nacht wakker. Dat heeft een paar maanden geduurd en toen ging ze voor het eerst een hele nacht doorslapen. Toen was er een fase dat ze 2-3 per week in de nacht (1-2 keer) aandacht nodig had (ook huilend, ook naar mijn idee behoefte aan veiligheid). Vanaf ongeveer 4 jaar is ze echt gaan doorslapen. Nr 3 heeft tot 2 jaar BV gehad. Ben nu een dikke maand gestopt en ze slaapt nog niet door. Komt ongeveer 1-2 per nacht, huilend en heeft dan even geruststelling nodig. Ik vind het best. Mijn moederschap houdt niet op als het donker wordt... Als ze mij nodig hebben, dan ben ik er voor hen. Als ze zitten te klooien (bijvoorbeeld: midden in de nacht willen spelen), dan laat ik ze wel huilen. Maar dan zijn ze niet verdrietig, dan zijn ze boos dat ze hun zin niet krijgen. Dat vind ik heel wat anders... (en dat proberen ze, in mijn ervaring, ook maar een paar keer en dan is het weer klaar)
Dat idee heb ik dus ook bij mijn zoon.. Dat het een stuk verwerking is waarbij hij onze aandacht nodig heeft. Het is ook niet niks wat die kleintjes allemaal meemaken! Ik merk wel dat het op zich best goed gaat nu hij alleen op zijn kamer ligt: soms hoor ik een kreetje en is het daarna weer stil, waar ik normaal "sssjjjjjj" gezegd zou hebben om hem rustig te maken. En soms moet ik echt naar hem toe. Dan is het toch wel rot om op een andere kamer te liggen, want het kost veel meer energie voor mij. Maar onze zoon slaapt er intussen zelfs beter met ons op onze eigen kamer.
Hij doet één slaapje van 1,5 uur overdag. Hij slaapt overigens thuis altijd al op zijn kamer, alleen gingen wij om beurten bij liggen in een extra bed in de loop van de avond of nacht. Ik denk inderdaad dat het tijd nodig heeft en zal de komende tijd ook gewoon naar hem toe blijven gaan om hem te troosten, maar we hebben intussen wel keuze gemaakt dat we in principe niet bij hem slapen. Ik heb me er afgelopen nacht niet helemaal aan gehouden, want hij was zo onrustig en voelde zich duidelijk niet lekker (snipverkouden, overgeven). Maar toen ik hem in de vroege ochtend had verschoond, kon ik gewoon weer mijn bed in kruipen en heeft hij lekker zelf uitgeslapen.