Ondanks dat we in onze handen mogen knijpen (want: gezond, thuis kunnen weken, geen financiële problemen) en we over het algemeen goed de dagen door komen, heb ik toch in de afgelopen maanden een nare angst ontwikkeld. Ik heb in de zomer veel last gehad van geluidsoverlast van de buren, oa een plafondventilator en afzuigsysteem die de hele dag en nacht hoorbaar doorklonken in ons huis. Ik kon me niet meer ontspannen thuis, kreeg er echt veel stress door. De buren hebben geprobeerd hier iets aan te doen, echt fijn, maar intussen is die afzuig nog wel hoorbaar als het heel stil is in huis. Omdat het me écht aanvliegt als ik het hoor (direct weer stress), heb ik een soort angst ontwikkeld voor de stilte in huis.... daar word ik heel onrustig van, ik moét gewoon mijn eigen geluidjes om me heen hebben om zen te blijven. Of oordoppen...Ik heb helaas al mijn zintuigen openstaan en kan slecht (ook andere) geluiden van de buren verdragen, ook al zijn ze nog zo allerdaags... ben er heel gevoelig voor geworden. Ik kan me voorstellen dat, als je dit leest, je afvraagt waar ik zo'n probleem van maak, ik vind het zelf ook behoorlijk uitvergroot... nooit gedacht dat ik hiervan zou gaan steigeren, maar voila... het maakt dat ik me niet altijd lekker kan ontspannen en onrustig ben. Ik was al bij een coach/therapeut en heb er wel over gesproken... zelfs een EMDR sessie gehad, maar heeft nog niet het gewenste effect gehad. Ik ben benieuwd of er meer meiden zijn hier die door de lockdown dit soort klachten hebben ontwikkeld. En hoe ga je ermee om? Tips voor (alternatieve) therapie om weer in balans te komen?
Niet door de Lockdown. Maar wel heel gevoelig voor geluid om me heen. Of het nu het zachte zoemen van een pc of ventilator is, of een tikkende klok of een deur die klappert of langsrijdende verkeer. En met iedereen thuis is het altijd wel lawaaiig om me heen. Muziek helpt en ontspant. En slapen met oordoppen.
Moet zeggen dat ik me ook veel stoor aan geluiden op moment, waardoor ik snel boos en geïrriteerd raak en alles al snel "veel" is.. Met z'n 6en (4kids) in een klein huisje.... Zo elke dag op elkaars lip... Dan merk je pas hoe klein je huisje is. niet dat ik het te veel vind met mijn kinderen ofzo, maar soms weet je gewoon niet meer wat je moet doen. En ben ondertussen ook wel uitgewandeld.
Ik ben zo blij dat ik dit lees.. Ik heb er namelijk ook last van. Ik kan sowieso slecht tegen teveel prikkels en teveel lawaai. En doordat iedereen meer thuis is, heb ik minder rust momentjes. ik ga af en toe fietsen met muziek op, of als het me teveel word ga ik gewoon naar de slaapkamer, gewoon even alleen zijn.
Niet door de lockdown, maar door buren die gewoon heel luidruchtig waren. Heb daar wel een angst door gekregen. Toen we nieuwe buren kregen, bleef die angst natuurlijk nog wel even. Hypergevoelig was ik, ik hoorde echt ieder geluidje (We hebben ook wel hele gehorige huizen) Op een gegeven moment besefte ik dat de nieuwe buren geen overlast bezorgde,.maar dat ik mezelf id weg zat. Vanaf toen ben ik juist bewust gaan luisteren naar hun geluiden. Dat hielp, ik wende aan de leefgeluiden en nu hoor ik het al bijna nieteens meer. Door juist te luisteren merkte ik dat het allemaal wel meeviel en dat de wereld niet verging. Je buren hebben er iets aan gedaan, behalve de afzuiging lukt niet. Daar gaat niks.aan veranderen denk ik, dus zal jij het bij jezelf moeten zoeken. Misschien ook eens gewoon gaan zitten luisteren in stilte. En laat het maar even stress geven, waarschijnlijk zakt dat ook wel weer weg. Als je dat een aantal keer doet, wordt de stress misschien steeds minder. Je kunt ook gaan mediteren/mindfullnes aanleren. En dat hoeft niet lang en heel erg zweverig. Iedere dag alleen maar 10 minuten met aandacht ademen, helpt je steeds makkelijker te focussen op jezelf. Ipv op je buren... Succes. Ik weet helaas hoe stressvol het kan zijn.
Hier is het zelden stil in huis. Maar als het wel stil is en je dat vervelend vindt/daardoor andere dingen hoort, zou muziek dan niet helpen inderdaad?
Ik heb een noise cancelling koptelefoon aangeschaft en dat helpt goed. Onze buren zijn namelijk al sinds de eerste lockdown aan het verbouwen en mijn zoon heeft periodes waarin hij een vocale tic heeft. Af en toe raak ik zo overprikkeld van de geluiden, dan zet ik die koptelefoon op met rustgevende muziek. Trek ik me even terug op de werkkamer of ga ik buiten een rondje lopen.