ik zei ik een anders topic dat mijn dochter die sinds kort uit bed klimt heel goed luisterd en blijft liggen.... maare... vanavond is ze er zeker al 10x uitgekomen en gaat dan naar de kamer van haar zusje haar wakker maken.. dus is nu ook wakker... pfff.... heb al vanalles geprobeerd maar ze lijkt er gewoon niets voor te voelen wat ik zeg.... als ik boos word en zeg dat ze nu moet blijven liggen zegt ze ja goed mama, kus... ben nog niet beneden of boem hoor ik haar alweer..... erg irritant als je dan ffe niet meer weet wat je moet doen.... las ergens anders dat je gewoon als het moet 20x in een uur naar boven moet gaan steeds hetzelfde zeggen en weer in bed leggen en een kus geven.... heb er nu 5x opzitten en ze is er alweer uit... hoor haar weer bij haar zusje op de kamer... *zucht*
Herkenbaar! Wij hebben het precies zo gehad. Consequent zijn en net zo lang terug in bed leggen...tot de lol eraf is .. of tot zij doodmoe is. Hier hielp het,na heel heeeeel heeeeeel veel traplopen.
Wij doen de deur op slot... (we laten de sleutel in de deur zitten en de afweging bij paniek hebben we bewust gemaakt.. om DIE discussie maar even voor te zijn). Zoonlief hoeft van ons namelijk niet in bed te blijven maar hij moet wel op zijn kamer blijven. Hij mag spelen omdat hij toch zelf in zijn bedje kruipt als hij moe is en dan gewoon gaat slapen. 's ochtends doet hij dat ook: hij gaat gewoon lief zelf spelen. De deur sluiten we voornamelijk af omdat wij weten dat hij geluidloos zijn kamer uit kan komen en wij bang zijn dat hij dan naar beneden gaat (er is een traphekje maar dat krijgt hij open) of bij zijn zus gaat liggen. Wij slapen op zolder...
achja val je mooi van af he dat trap lopen ben voor de 12e x boven geweest en ben haar kamer ingelopen, opgepakt en weer in bed gelegd en gezegd lekker slapen! kusje gegeven en erbij gezegd, mama doet het rustig nog 20x hoor... is er nog niet weer uit geweest....! de deur op slot vind ik zelf niet zo'n prettig idee... we hadden de klink omhoog gezet maar na 1 dag had ze het al door hoe ze de deur openkreeg... wat ik vervelend en eng vind is dat ze bij haar zusje op de kamer gaat zitten.... ben bang dat ze haar eruit tilt ofzo.. en dan hebben we wel een traphek maar toch vind ik het eng... ik denk dat ik bij mijn jongste een klein haakje bovenaan de deur maak zodat mijn oudste die niet openkrijgt... hopen dat deze o zooo leuke fase snel voorbij is... aan de andere kant vind ik het ook wel weer erg komisch haar daar te zien staan van oh oh mama komt er weer aan gaat ze gauw liggen met haar duimpje in de mond als ik haar in bed heb getilt... doegggg lekker slapen zegt ze dan... morgen weer naar school, mama mij wakker maken en wegbrengen... haha hele verhalen heeft ze dan...
oh pff dan valt t bij mij gelukkig nog wel mee, hier komt ze er in de middag 1 of 2 keer uit en haalt ze dr HELE kamer overhoop. Maar vanaf volgende week slaapt ze in een 1persoons bed dus alle gelegenheid om eruit te klimmen. Houd mn hart vast en bereid me voor op veeel traplopen
De kunst is om zo min mogelijk contact te maken. Het kan voor haar ook een manier zijn om aandacht te krijgen. Wanneer wij in een dergelijke situatie zitten leggen we haar weer in bed en praten niet meer naar haar, kijken niet meer in haar ogen en luisteren niet meer naar verhalen. Hoogstens nog een kusje en slaap lekker en dan weer weglopen.
ja wij hebben ook net een peuterbed gekocht die moet nog in elkaar gezet worden... is dan net de juiste periode om haar over te laten gaan in een groter bed.. misschien is dan de lol er wel snel af aangezien ze daar zo uit en in kan.... heb hier eens een heel erg verdrietig verhaal gelezen over een kindje dat zichzelf heeft opgehangen aan het gordijnkoord... is me altijd bijgebleven en maak me dan zo druk over wat ze boven uitspookt... heb die koordjes al om de roedelstok heengeknupt zodat ze daar niet bij kan... een leuk tefeltje wat in de hoek stond naar beneden gehaald omdat ze daar dan op gaat klimmen... stoeltjes naar beneden.... dus alles is veilig.... denk dat ik zo'n cameraatje erneer zet om te kijken wat ze doet...
ja dat probeer ik maar vind het dan weer zo sneu... ze is niet vervelend ofzo en volgensmij ziet ze er echt geen kwaad in... ze schreeuwt niet, huilt niet en gaat gewoon weer met haar duimpje in haar mond liggen en geeft een kus.... denk dat ze het zo tof vind dat ze nu zelf eruit kan dat ze het gewoon even 20x moet doen per dag nu slaapt ze volgensmij wel.... straks nog maar eens even kijken...
Haha ik vind dat ook moeilijk hoor. Ben ik gelijk weer bang dat ze denken dat ik hun niet lief vind ofzo Ach wie weet heeft het idd een beetje tijd nodig. Je kan ook nog de schrikmethode toepassen. Doen alsof je weggaat maar stiekem naast de deur blijven staan zodat je dr op heterdaad kan betrappen
Mijn dochter heeft dat ook weleens gehad en toen heb ik gezegd, dat als ze nu niet lief gaat slapen, ze morgen niet naar de psz kan, want dan ben je veel te moe. Dat werkte hier heel goed, want daar gaat ze graag naar toe.
Woow jij gaat wel erg ver zeg.Wij haalden het speelgoed van de kamer af zodat ze daar niet mee konden gaan spelen.Dat was het enige wat we hebben veranderd. Wij hebben dat op en neer geloop gelukkig allang achter de rug. Nu liggen ze sinds zondag op zolder in een 2 persoonshoogslaper.Maar dat is niets voor jou Mora27,want wie weet wat daar allemaal mee kan gebeuren. Succes met de slopende avond.Hopelijk blijft het bij deze ene!
Dat hebben wij ook gehad. Echt tig keer uit zijn bed rennen en naar onze kamer gaan. Terugleggen geprobeert, maar daar maakte hij een spelletje van. Boos worden helpt ook niet, want dat is natuurlijk helemaal leuk. En toen was me vriend het zat! Hij heeft een stoeltje gepakt en na 3x een waarschuwing te hebben gegeven, moest Koen op het stoeltje zitten en een paar minuten in een hoek zitten. De eerste keren waren natuurlijk heel leuk, totdat het best een beetje saai werd. Hij ging zelfs jammeren dat hij niet op de stoel wilde en terug naar bed wou, maar hij moest toch een paar minuten op die stoel zitten. Kortom, we speelden zijn spel niet mee. Het heeft een week geduurd, maar daarna hebben we het stoeltje niet meer nodig gehad. Groetjes, Kim
Wow, als ik dit allemaal zo lees dan ben ik toch blij dat mijn zoontje gewoon na een tijdje zelf beslist dat hij moe is en gaat slapen. Ik geloof dat ik meer op verzoek doe dan ik dacht... Wat doen jullie kindjes 's ochtends? Gaan ze dan roepen dat ze uit bed willen?
Ik snap haar zorgen wel hoor, heb het gevoel dat je het een beetje belachelijk maakt. Maar een hoogslaper? Wow, dat vind ik juist wel weer heel hoog voor peuters. Kunnen ze er zelf ook goed vanaf klimmen dan? En zitten er veiligheidshekjes om? Onze meiden vallen héél af en toe (gemiddeld eens per half jaar ofzo) nog wel eens uit bed, moet er niet aan denken dat ze van zo hoog vallen
Hier ook zo inderdaad. Gaan ze laat slapen? Jammer dan, slapen ze de volgende dag wel weer wat eerder Máár ze moeten wel op hun kamer blijven.
Gelukkig is dat een heel acceptabel tijdstip!! Hier eentje die dus rond 8 uur (het is een tijdje wat vroeger geweest) wakker wordt en dan het licht aandoet en gaat spelen. Tot ie honger krijgt! hahahahah.. relaxt hoor.
Ik deed het als kind ook. Stond regelmatig midden in de nacht naast mijn moeder aan bed naar haar te staren. Doodeng vond mijn moeder het Ze heeft toen de deurklink uit de deur gehaald en de lamp op mijn kamer er uit gedraaid (ik ging ook vaak midden in de nacht spelen).
Dat doen wij soms ook.... ik haal dan niet de lamp eruit... (Kick krijgt ook het grote licht aan en dat is zo'n gedoe) maar soms draai ik wel de stoppen om.